Wongxuxi: Özel fotoğrafçım olmak için kaç papel istiyorsun haa? Söyleee!!!
(Texting bir kitap canımcımlarım)
-tüm hakları Lucas'ın soru çıkartmasında saklı-
🪐Lucas sevgim bir anda tavan yapınca aklıma gelmiş bir hikayedir
"Ne demek kaza yaptı?" Babamın telefonunu şokla kapatırken bende hızlıca ayağa kalkmıştım. Saat sabaha yaklaştığı için annesi artık endişelenmiş ve bize gelmişti böylece yalanım da ortaya çıkmıştı. Babamın çevresi geniş olduğundan Heran'ı arattırmıştı ve yakalaşık 2 saat sonra bir bilgi alabilmiştik.
"Ne kazası?" Diye sordu annesi telaşla. "Bir bisikletli genç çarpıp onu yere düşürmüş. Bir şeyi yokmuş sadece baygın yatıyormuş telefonu da yanında değilmiş." "Tanrıya şükürler olsun, gidip alalım şu aptalı."
Annesinin rahatladığı konuşmasından belli olunca bende ne zamandır içimde tuttuğumu bilmediğim nefesimi verdim. Bir şey olacak korkusuyla son 2 saattir ne yaptığımdan emin bile değildim.
Çalışanların hazırladığı arabalara binip birkaç dakika içerisinde kendimi hastanenin önünde bulduğumda hiç beklemeden önceden öğrendiğimiz odasına doğru ilerledim.
Hastanenin 26. Katında olan odasına daha hızlı çıkmak için merdivenlerden çıkmak kimin fikriydi?
Senin aptal
Bıkkınlıkla son gücümle, heran'ın katına geldiğimde yattığı odanın kapısına direkt daldım. Henüz kimse gelmemişti. O da uyuyordu. Ayı gibi uyuyordu resmen güneş doğacaktı neredeyse.
"Yah seni aptal, uyuyor musun bir de?!" Sanki görecekmiş gibi yüzümü bir bebeğe kızar gibi şekillendirdiğim de birkaç kıpırdanma fark etmiştim ve hızlıca normal halime geri dönmüştüm. Yani yorgunluktan ölen halime...
"Sende kimsin?" Büyük bir ciddiyetle yüzüme bakarken gözlerim yeni fark ettiğim sargılı kafasına dikildi. Hassiktir. koca bir hassiktir.
"Hatırlamıyor musun?" Kafasını sinirle salladığında içimde bir korku bürünmüştü Gerçekten hatırlamıyor muydu? "Pardon çıkar mısınız lütfen? Biriyle karıştırdınız herhalde." "Heran saçmalama Lucas ben, hani çançinçon olan lucas, sevgilin olan. Fotoğraflarımı çekmen için yalvarıyordum sana hatta."
Tam ağzını açmış bir şey söyleyecekken kapının açılması ve annesinin buraya gelmesiyle susmuştu "Heran, kaç saattir uyuyorsun canım evladım benim?"
Bana attığı bakışlarını annesine de atarken babama döndüm. O da bir sıkıntı olduğunu fark etmişti "beni hatırlamıyor." "Ne?!"
"Size ne kadar teşekkür etse-" babası teşekkür etmeye hazırlanırken bir bağırma sesinin gelmesiyle susmuştu "Hanımefendi kim olduğunuzu bilmiyorum diyorum, annem falan değilsiniz gider misiniz?"
"Ben doktoru çağırayım." Abisi hızlıca odadan çıktığında babası da şansını denemek istercesine sordu "Ben kimim Heran?" "Ne bileyim ben." Önündeki tırnaklarıyla uğraşırken içeri giren doktorla sessizlik iki katına çıkmıştı.
Taa ki bir kahkahaya kadar "Tabii ki sizi kandırıyorum." Gülmeleriyle birlikte konuşmaya çalışırken özür dileyip doktoru göndermiştik.
"Aigooo, seni şeytan." Annesi hafif hafif kızına vururken herkes hala şokun etkisindeydi. "Altı üstü yere çakılıp bayıldım, ne abarttınız." Hala gülerken dayanamayıp gülmeye başlamıştık.
Gerçekten bu kız normal değildi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben dedim size çok uzatmam diye sıcnsşcmapcmaşxlaş öyle eğlence çıksın işte
Neyse çok vaktim yok oyuna bekliyorlar skcösöşcöaşxkapxk
