- ვინა არ არის თანახმა რომ ფინი ჩვენი გუნდის წევრი გახდეს? (სელენა)
მე და ჯეისონმა ხელი ავწიეთ. სხვამ კი თითიც არ გაანძრია.
- აბა ვინ არის თანახმა რომ ფინი ჩვენი გუნდის წევრი გახდეს?(ოლივერი)
ამ დროს იმ ოთხეულმა ჩემი ასწია. კი მაგრამ ამ ხალხმა გონება დაკარგეს? ვინმემ შეუჭამა? ის ხომ ჯესპერის შვილობიალია. ეს ხალხი გამაგიჟებს. ასე უნდათ რომ სახლიდან გამაგდონ? აქ რომ სკოტი ყოფილიყო ამათ სხვანაირად ააჭიკჭიებდა.
ჩემს ოთახში ავედი სადაც ვერავინ მომიშლიდა ნერვებს. ოთახს კრუგებს ვარტყავდი და ვფიქრობდი როგორ უნდა მოვქცეულიყავი ფინი რომ აქ გადმოვიდოდა. 1 საათიანი ფიქრის შემმდეგ დავასკვენი რომ დილით ადრე წავიდოდი აქედან და გვიან ღამით მოვიდოდი. ესეც ასე, ბავშვებს თუ რამე საქმე ექნებათ ფინს უთხრან მე თავი დამანებონ.
საწოლზე დავეხეთქე და ჭერის შევხედე. მთელი ბავშვობის მოგონებები ამომიტივტივდა. თუ როგორ მკეტავდნენ ბნელ ოთახში და როგორ მირტყავდნენ. მაშინ რადგან ბავშვი ვიყავი სიბნელის მეშინოდა. საშინლად მეშინოდა და ფინს ვთხოვდი დახმარებას მაგრამ იგი არსად ჩანდა. სწორედ ამ სიბნელიემ შექმნა ჩემში დემონიმრომელმაც ის პატარა მილი გაანადგურა. სწორედ ის დემონი ბატონობს ჩემში და ადგილის დათმობას არ აპირებს. გამოგიტყდებით და გეტყვით რომ ეს დემონი მომწონს. მომწონს როდესაც მხეცდება და ყველას ანადგურებს ვინც წინ გადაეღობება. მაგრამ ხანდახან დგება მომენტი რომ დემონი მძულდება. რადგან არავის ინდობს. მაგრამ მე დამინდეს? რა თქმა უნდა არა. ასე რომ არც მე დავინდობ.
რამოდენიმე ხანში დაბლა ჩავედი რადგან ძალიან მომშივდა. თან უნდა მეკითხა ფინირ როდის მოვიდოდა. დაბლა ჩავედი ბავშვები არსად ჩანდნენ. იდიოტები! რამზარეულოში სევედი და რაც კი მოიძებნებოდა ყველფერი ჩემს კბინეთში ავიტანე, ანუ ჩემს ოთაცში. კომპიუტერებს მივუჯექი და მათი ძებნა დავიწყე. 10 წუთში ვიპოვე. როგორც ჩანს ფინის მოსაყვანადა წავიდნენ. მაშ ასე. ჩემს ნიღაბს გავიკეთებ და ტანსაცმელს ჩავიცვავ. თან სადმე წავალ და გავერთობი.
