Yeni bir hikâyemin ilk tanıtımını paylaşmamın heyecanını yaşıyorum🙇♀️
Hoşgeldin Acı Emanet'im🙏😍
*
Gözlerimden akan yaşlar içimdeki derin keder deryasını açık şekilde belli ediyordu. Tükenmeyen damlalarım ise sanki benim kan gölümü yavaş yavaş yaratıyormuş gibiydiler.
Hazin sonum yaklaşıyormuş gibi hissediyordum nedense, yanaklarımdaki ruhumun çığlığını simgeleyen cesetlerle.
Pelte kıvamında olan bedenim karşımdaki içler acısı manzara sayesinde en ufak tepki dâhi bile veremiyordu. Oysaki ayağa kalkmalı ona gücüm yettiği kadar saldırmalıydım lâkin öyle hissizleşmiş, donuklaşmıştım ki bir şey yapasım gelmiyordu. Ruhum bedenimden çekilip pılını pırtını toplayarak uzak yolculuğa sefire gitmişti sanki.
En son böyle hissettiğimde kaç yaşındaydım? On yedi ya da on sekiz yaşımdaydım...
En büyük ihaneti yediğim gün küçüktüm, çaresizdim ve tıpkı bugünkü gibi böyle bitik durumaydım.
Şimdi yıllar sonra yine aynı hislerle cebelleşiyordum. Lâkin bu sefer farklı insan tarafından ve farklı şekilde bu duruma en aşağılık şekilde düşürülmüştüm. Bizi canparemizle düşman eden aile ile aynı kanı taşıyan ve beni sonsuz acıya boğmak isteyen adamın gözleri önünde mecalsiz bir biçimde, uğursuz sıcaklığın yanaklarımı ısıtmasını boş gözlerle, yaşlarımla izliyordum. Ne bağırabiliyor, ne çağırabiliyor, ne de engel olabiliyordum ona. Gücüm, maalesef ki parayla alınan gücü ve onun cehennem zebanisi gözleri karşısında toz zerresi kadar bir hiçti.
İlk defa güçsüztüm ve ilk defa gururumdan ödün vererek uzun yıllardan sonra yerde neredeyse birinin ayağının altındaydım. Bunu kâbullenmek zordu ama dedim ya hani şu an gururumu düşünemeyecek kadar mahvolmuş durumdayım.
Kollarımı tutan acımasız eller varlığını o anda yitirdi ama cehennem ateşiyle beni yaktığı acımasızlığını alıp ta gitmedi beni sonuna dek yıkmadan.
Yemin etmişti.
Bu gece bir çimdik kalan ruhumu mahvetmek için yemin etmişti. Ve yeminine yaraşır biçimde hareket ediyordu. Duygunun asla uğramadığı taş kalbiyle yeminini güzelce yapıyordu.
Arkamdan çeneme uzanan elleriyle önümdeki manzaraya gözlerimi sabitleyen parmakların sahibi bir şeyleri iyi kavramam için tutuşunu sertleştirdi. Kulaklarıma dolan acımasız ama bir o kadar ifadesiz ses tonu yaralı benliğimi olduğu yerde kıvrandırdı.
''Burayı iyi izle Huri Şeytan'ı. İyi izle ki, bir daha ona yaklaştığında bundan daha beterini yapacağımı bil ve agâh ol.''
Sözleri karşısında zorlu bir yutkunuş geçti boğazımdan. Yutkunurken ağlamaktan ve çığlık çığlığa bağırmaktan tahriş olan boğazım canımı fazla acıtmıştı. Dudaklarımı bin bir güçle araladım. Gözlerimi önümdeki can yakan manzaradan çekmeden ''Vahşi... Duyguları olmayan yaratıksın sen..'' diye mırıldandım ruhu çekilmiş sesimle.
Çenemdeki parmakları baskı uyguluyarak başımı onu görmem için yukarı kaldırdı. Yüzünü olduğum pozisyondan dolayı ters görürken, o buna aldırmadan simasında hiç yad olmayan korkutucu ifadeyle dipsiz kuyuyu andıran gözlerini gözlerime dikti.
''Hiçbir şey bırakmam sana.'' Diye acımasızlığım hüküm sürdüğü sert sesiyle devam etti zehirli sözlerine. ''Ayağıma dolanmaya devam edersen, senden geriye tek bir toz zerresi bile bırakmam bu dünyada. Seni mahvederim!''
Can çekişen bilincimle sözlerine karşılık veremezken, yavaş yavaş nefes almaya zorlandığımı hissettim. Gözlerim kayarken, bilincim o anlarda düştüğü karanlığı yadırgamadı. Karanlıkta kaybolduğumda ise mahsun kaderime ve beni bu cehennem ateşine atan ablama bir kez daha isyan ettim ama fayda etmedi. Bundan sonra da asla etmezdi...
En acısıysa boynuma asılan idam ipi çoktan boğazımı sıkmaya başlamış, beni ufacık havaya muhtaç hâline getirmeyine az kalmıştı. Yardım dileniyordum ama eden yoktu. Çaresizce ölümün uçurumundan yara bere içinde yuvarlanırken, o beni kenardan zevkle izlemekle yetiniyordu.
Çünkü o infazımı hiç acımadan zaten kendi elleriyle vermişti.
*TANITIM SONU.
Kafanız karıştı değil mi?😂
Klişe ana konu ama benim sayemde klişelikten çıkan bomba gibi hikayeyle geldim.
Ne zaman yazıp yayımlarım bilmiyorum ama bu burada kalsın diye attım.
3 tane kitabım var daha yazılmalı. Ben yine de doyamıyorum yeni kitaplara dhshshsYAYIMLANMA TARİHİ: 08.11.2020
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACI EMANET (FİNALDEN SONRA YAZILACAK)
General FictionGeçmişim kırık dökükken, geçmişimin kırık dökük olmasına sebep olana sahip çıkabilir miydim? Peki, hiç kimseye en ufak bile merhameti olmayan acımasız bir adamın üstesinden gelebilir miydim? * Geçmişi yıkıkların, kalbi kırıkların imkânsız bir aşk hi...