الحب والندم

البارت 27 و28 دوبل♥

البارت ال27
من الحب والندم
بقلم:رويدا رمضان
_________________
رضوى سعتها معرفتش تنطق كلمه من الى حصل قدمهاا ومش عرفا تطلع نفسها بريئه فا قامت من غير ولا كلمه اخدت بعضهاا ومشيت
احمد وامين فضلو يضحكو وبعد كده امين افتكر ليلى قام جرى راح على المستشفى
_______________
فى مكان وتحديدا الكورنيش

احمد واقف باصص للبحر والهوا عمال يطير فى شعرو وواقف محروق دمو ان اميرا لسه مجتش وقال هى كده خلاص مش هتيجى وعلقتى بيها انتهت .. قاطع شروده يد توضع على كتفه برقه
التفت ليراا العيون الجميله التى يحبهاا لا بل يعشقهااا
اميره"بخجل:احم
ورغم كل ما بداخلو اتجاهها حاول معاقبتهاا
احمد:انتى بتهزرى معدنا 5 جيااالى 6 ونص
اميره"بحب: اسفه..
احمد حاول رسم الجمود: واعمل اى بيها اسفه دى
اميره"بحب:مش بزمبى والله كنت عند ليلى فى المستشفى وعقبال ما عرفت اجى
احمد:ماشى
اميره"بتوتر :احمد
احمد"ببرود:نعم
اميره"بهمس:بحبك
جن جنون احمد لما سمع الجمله دى عمرهاا من ساعت ما ارتبط بيهاا ما قلتهالو هو بس الى بيحسسها بحبو هو بس الى بيبين مشعرو نحيتهاا
احمد"بحب:وانا مش بحبكك
ارتسمت الدموع على وجه اميره مع انها تعرف انو يحبهاا وبشده كماان لاكن لانو خجلها
احمد"بصوت عالى وامام الجميع شالهاا ولف بيهاا:وانااااا بعشكككككككككك
اميره:حست انها مش على الارض وطيره فى الهواا مع احلى واجمل ما رأت عيناااهاا
اميره"بقلق:احمد خلااص احنا فى الشارع نزلنى يا مجنون
احمج نزلهاا ووقفها قدامو:اميره انا شرحتلك انا بحبك اد اى مش هوفى الى فى قلبى بس انا ميهمنيش حد من الى فى الشارع دول على فكرااا
اميره"بضحك:انتا مجنون فعلاا
احمد"بغمزه:مجنون بيكى
اميره"بخجل وأبتسامه رقيقه على الوجه:طب خلاص عشان بتكسف
احمد:يا لهوى يا جدعااان على الكسوف يخربيتك انتى ازاى كده
اميره"بأستغراب:ازاى اى
احمد:ازاى بلحلاوه دى والرقه دى كانت فين من زماااان
اميره:كانت موجوده بس البعيد اعمى
احمد:يخربيت الدبش
ضحكت اميره
_____________
فى المستشفى
وصل امين
سامر كان قاعد مع امو ومع نهله
نهله تلفونها رن
نهله للجميع:معلش ثانيه وحده
سامر بأستغراب امام امو وابوه :مين الى بيرن
نهله"بخجل :امى
ضحكت رانيا فى داخلها وقالت:حتى مش قادر تخبى غيرتك قدمنااا يا مفضوح

نهله:اى يا امى
ام نهله:حببتى مش هتيجى بقاا تعالى اتغدى معاياا
نهله:حاضر يا امى نص ساعه واكون عندك
رجعت نهله ليهم
نهله:معلش انا هستأزن عشان ماما عيزانى
رانيا"بقلق:فى حاجه يا بنتى
نهله:لا لا مفيش حاجه عادى
سامر:طب تعالى اوصلك
اخدها سامر ونزل ركبهاا تاكسى وكالعاده فضل معاها لحد ما وصلت
وطلع بعد كده رانيا وامين وقعد معاهم

_____________
فى بيت نهله على الغداء

مامت نهله:حببتى اى اخبارك واخبار شغلك
نهله:تمام يا ماما الحمد لله
مامت نهله:واى اخباار اخت مديرك
نهله:اهى بتتحسن بس لسه زى ما هى الغيبوبه طولت يا رب قومها بلسلامه
مامت نهله:انشاء الله يا حببتى
نهله"بتوتر:ماما انا مبقدرش اخبى عليكى حاجه فى حوار عيزا اقلهولك
مامت نهله:خير يا حببتى وغوشتينى
نهله:لا متهفيش بصى يا ماما
وحكت لهاا كل ما حدث لهاا فى الشركه مع سامر لحد ما حبتو واعترفلها بحبو
مامت نهله:انتى متأكده من قرارك ده مديرك يا نهله يا حببتى مش خيفه من كلام الناس
نهله:مش خيفا ومش هخااف هو على طول فى ضهرى وعلى طول جمبى مش فارق معاياا غيرو وبعدين سامر اسم كبير ولى سمعتو ومحدش يقدر ينطق كلمه عليه ولا على حد من الى يخصو
مامت نهله"بغمزه:وانتى تخصى
نهله"بخجل:اميييييييييي
مامت نهله"بضحك:ربنااا يجلبلك كل الخير يا حببتى
_______________
فى المستشفى
بعد مرور وقت
جالس امين ورانيا وسامر
سامر:بابا مش اى يلا اتأخرناا
امين:ماشى يا حبيبى يلا مش عيزا حاجه يا رانيا
رانيا:لا تسلمو روحو انتو
ولسه ولم يكملو كلامهم اتا الدكتور
الدكتور:استاذ سامر ليلى هانم فاقت
حفه الفرحه الجميع
رانيا"بفرحه لا توصف:بنتى حببتى طب ممكن اشوفها
الدكتور :بصو سبوها الاول تستقر حالتها عشان الى حصل  المره الى فاتت ميتكررش المرادى عن اذنكوو
امين"بفرحه كبير:الحمد لله الحمد لله يا رب الحمد لله
سامر"بفرحه:ياااا اخيرراا يا ليلى حبيتى تشوفيناا شكراا يا رب
رانيااا"بفرحه:لا انا لازم ادخل اشوفهاا
سامر:ماما اهدى خليها تفوق كويس المرادى اهدى بس

عند ليلى فى الغرفه
ليلى بدأت تحرك اديهاا وتفتح عنيهاا وتستوعب الى هى فى واول ما نطقت به سامر سامر ماما ما سامر

ذهب الدكتور لسامر:سامر بيه ليلى هانم بتقول عيزا مامتها وسامر
قامت رانياا جرى :حببتى يا بنتى
الدكتور:بس لو سمحتو متفكروهاش بأى حاجه تماما
سامر:حاضر يا دكتور

دخلت رانياا جرى عليهاا
رانيا:بنتى حببتى عمله اى دلوقتى

يتبع
البارت ال28
من الحب والندم
بقلم:رويدا رمضان
________________
ليلى"بهدؤ:ماما حببتى انا كويسه هو اى الى حصل
رانيا"بدموع:مفيش يا حببتى انتى كويسه اهو بلاش نفكر فى الى فات
لاكن ليلى افتكرت كل حاجه ودموعها بدأت تنزل على خدها :ماما هو فين سامر
سامر:انا اهو يا حببتى
ليلى:تعالى جمبى
راح سامر جمبهاا وخدها فى حضنو :حببتى انتى عمله اى دلوقتى متقلقيش انا جمبك
ليلى:انا مطمنه حبيبى طول منتا جمبى
اما امين فا كان واقف بره الباب ومدايق انها مقالتش اسمو بس فضل يقول هى عندهاا حق انا هعيشك سعيده يا بنتى وانا معاكى متقلقيش
ليلى"ماما ممكن تخرجى تعدى مع بابا بره هو بره صح
رانيا"بدموع:اه يا حببتى ماشى
خرجت رانيا

ليلى"دموع:ساامر هو انا بحبكو اوى كده لى
سامر:اهدى يا حببتى سدقنى هو مظلوم
ليلى:متقولش مظلوم
سامر:طيب انا اسف
ليلى:سامر انا عيزا اخرج
سامر:طب استنى لما ترتاحى طيب
ليلى:لا سامر انا كويسه عيزا اخرج
سامر"بنفاز صبر:طيب هشوف
ليلى:طيب ابعتلى ماما وبابا
خرج سامر قال لامو وابوه ادخلو عيزاكو
دخل امين وكان مبسوط اوى
سامر:يا دكتور هى ليلى ممكن اخرج
الدكتور:اه ممكن بس تتحسن شويه
سامر:بس هى زهقت وعيزا تخرج
الدكتور"بتفكير:طيب تمام مدام هى حالتها متحسنه ممكن اكتبلها على خروج
سامر:شكرا جدا يا دكتور

عدا وقت وسامر اخد ليلى ورانياا وروح وطبعاا امين رجع بيتو وكان موجوع انو مقدرش يروح يبااات معاااها

فى الصبااااح
ليلى قامت من على سريرها مبسوطه انهاا روحت بيتهااا وفتحت الشبااك وقفت تتنفس الهواا وفضلت تفكر يا تراا هو مظلوم فعلا بس سامر عرف ازاى مش مهم عرف ازاى المهم هو مظلوم ولا لا يا تراا بعد كل الى حصلى ده ويطلع مظلوم لا لا هو مش مظلوم وانا لازم ابطل احبو
قاطع تفكيرهاا رانياا:حببتى انتى صحيتى طب قومتى لى انتى لسه تعباانه
ليلى"بحب:والله انا بقيت كويسه
رانيا:ديماا يا حببتى طب تعالى سامر مستنى بره عشان نفطر ليلى :حاضر

____________
اما امين فا طلع على شغلو

اما رامى فا هو لسه ميعرفش حاجه ولا يعرف انها طلعت

اما احمد فا هو روح بيتو امبارح مبسوط وفرحاان من ان اميره اعترفتلو بحبهاا

اما اميره فا روحت بيتها فرحانه انو طلع بيحبهاا فعلا لا ومش كده طلع مجنون كماان

اما سهر فا كسرت الشر من الى حصلهاا وقالت انها هتسيبو فى حالو وده ضغط من ولاء صحبتهاا

اما اسمااء فا حولت تنساا سامر وعرفت انها غلطانه وانها تستاهل القلم الى خدتو لانها حطت نفسهاا فى موقف ليلى

الروايه قربت تخلص عيزا توقعتكم💋

يتبع