Tumakbo ako agad palabas nang principal office at agad kong hinahanap ang ugok na spoiled brats na yun! Hinahanap ko siya sa library, Cr at gym pero wala siya dun. Napag isip isip kung pumunta kong saan ko siya nakita kahapon kung saan may kahalikan siyang babae. At finally nakita kona siya!
"Hoy! Sino kaba sa akala mo?! Huh? Pwede ba mag hanap ka nalang nang ibang babae na mapag lalaruan mo! Yung kahapon bakit hindi yun yung jowain mo! Wag mokong dinadamay." Galit na galit kong pag sa salita. "So you came here just to say that and not to apologized for what did you say yesterday? It's not convincing Abrgh it's making me mad and I want it! That's why I choice you to be my girl, cause your the first girl who spoke me that way. So I am damn excited to get you. To have more fun with you..." Nakangiti pa siya habang nagsasalita kaya sobra akong naiinis! "...Be my girl or you should leave here." Dugtong niya.
"Pwede ba, if you wanna toy to play wag ako! May pangarap yung tao! Hindi ako kaseng yaman mo! And making fun with me? Tao kapa ba?" Umalis nako at dahil baka ano pang masabi ko. Naiinis ako kase bat may mga ganito pang klase tao! Porket mayaman akala mo kaya na nilang bilhin lahat pati tao. Nakakasakit sila!
Pumasok nako sa loob nang classroom at nakita kuna itong brats sa loob at si Handl, hindi kona nakasabay pumasok dahil may inutos pa si mama before akong umalis nang bahay. Nagkasulubong pa ang mga mata naminn ni Handl at bakas sa mukha niya ang pag aalala saakin dahil siguro nahalata niya medyo namumula yung mga mata ko. Pag katapos nang sagutan namin ni Brats ay dumeretso muna ako sa cr para ilabas at punasan ang mga luhang pumatak sa mga mata ko kanina. Napaka smooth kong tao na kahit sabihan mo lang ako nang isang words na masakit para saakin ay napapaiyak nako.
"Abrgh?" Tawag saakin nang aming guro. "Sorry but I can't accept you in my class and that's the rule, sorry dear." Napatayo ako agad. At nag simula nang mag bulungan ang mga kaklase ko napatingin ako kay Brats at nakatingin rin siya saakin habang naka taas ang isa niyang kilay. "Can we talk?" At mas lalo nang lumakas ang bulungan nang marinig nila ang sinabi ko kay Brats. Napalingon ako sa likod at nakatingin din saakin si Handl at biglang napatayo at hinawakan ang mga kamay ko. "What's happening?" Tanong niya nang may pag tataka. "It's nothing Handl I just did something wrong I'm fine." At ngumiti ako habang kinakalas ang mga kamay niya habang nakahawak sa right wrist ko.
Kinuha ko ang gamit ko at dirediretsong pumunta sa puno na pinag simula nitong malaking gulo na ito. "Hmmm what do you want from me?" Brats asked. "Okay, I am sorry for calling you brats pero pwede ba Brex hellson tamana?" Pag mamakaawa ko habang pinipigilan ko ang sarili kong magalit at hindi sumigaw. "Hmmm. Okay, I would accept it but there is a condition and you are aware of it, right?" Sagot niya. "Pero Brex I can't, mas gugustuhin ko pang maging slave mo kesa maging girl friend mo." Pag sa salita ko kahit inis na inis na ako. "Ohh that's a good idea! Okay deal! You will be my slave okay?" Huh?! "How long it is?" Pag tatanong ko kase wala na akong choice. Mas gusto ko na'to kesa maging girlfriend nitong brats na'to.
Nakapasok nako at patuloy parin ang pag bubulungan nang mga kapwa ko mag aaral. And also Handl patuloy rin siyang nag tatanong pero iniiba ko lang ang usapan.
"Abrgh? I need to go to US this Monday." Malungkot na pag kakasabi ni Handl. Nagulat ako sa narinig ko bakit ngayon pa siya aalis? Ngayong kailangan ko siya. "Omg? Legit ba? Totoo?..." Gulat kong pag tatanong. "May problema ba sa company niyo?" Pag dudugtong ko. "No, wala hindi ko pa masasabi sayo ngayon." Sabi niya saakin habang hindi tumitingin sa mga mata ko. Nakapark na kame dito sa harap nang bahay habang sinasabi ang mga bagay na ito. "I wanna ask you what's the problem Handl but I can't sobrang dami mo nang secrets na hindi mo sinasabi saakin." Malungkot kong pag kakasabi. "Sorry Abrgh, sasabihin ko naman sayo pag okay na lahat promise." Sabi niya saakin. "Kelan balik mo?" Tanong ko nang walang gana. "Next month mabilis lang yun." Nakangiti niyang sabi.
Malungkot ako nung nalaman kong aalis si Handl, mamimiss ko mga kulitan namin together. Hindi naman ako Oa pero ganun naman talaga once na aalis yung isa sa pinaka importanteng tao sa buhay mo. Yes He is so important to me sympre kaibigan ko eh. Malungkot buhay ko pag wala yung mga asar niya. Yes I really hate it when he's teasing me,but the same time I like it.
Ilang araw na simula nang umalis si Handl nang Pilipinas I really felt the emptiness here in my heart kase wala na yung taong nandyan sa tabi ko para asarin at sandalan ko every time na istress na istress nako sa school. Tumatawag siya saakin every evening namumusit parin pero iba feelings kapag kasama ko talaga siya.
Sa mga araw na wala siya natuluyan nakong naging katulong nitong si Brats, dumadami narin ang mga kaibigan nitong si Brats dahil some of his friends and cousins in London ay nag uwian nang pinas para makasama siya. Iba talaga nagagawa nang pera.
"Hey Ab, Buy us a coffee. Make it faster huh?" Utos nitong brats na sobrang ignorant! Kung di lang mawawala scholar ko nasapak kona ito. Ilang araw narin naman since naging slave ako nitong ugok na 'to kaya medyo sanay nako. I am always with him kahit saan siya pumunta pero dito lang sa school. Hindi ko pa siya nakakasama sa labas at wala naman akong pakealam MAYBE NEXT TIME I SHOULD FIND A BETTER SCHOOL WITHOUT HIM! AT YUNG MGA CHISMOSANG MGA TAO DITO. Ang daming alam na issue!
"Miss wala na daw coffee." Sabi nang tindera. "Ahh okay lang po yun." Sabi ko at umalis na. Sino ba kaseng tangang mag kakape nang mainit ang panahon! May pinapadala namang pera si Brats actually nasaakin yung pera niya he trusted me naman at wala din ako balak kuhanin pera niya! Saksak niya sa baga niya pera niya.
Lumabas nako nang campus para bumili sa malapit na 7/11 dito sa campus at dahil minamalas ako ngayong araw na'to muntikan nakong masagi nang kotse at yun natapon sa damit ko yung kumukulong kape at nagkasugat pako sa tuhod. Shit! Ang hapdi! Agad akong tumayo at tinulungan naman ako nang isang istudyante rin sa paaralan namin. Buti nalang mabait. "Are you okay? Gusto mo samahan kita sa clinic?" Sabi niya nang may halong pag aalala. "No, no I'm fine! Thanks." Sabi ko habang iniinda ang sakit nang tuhod ko. "Hindi ka mukhang okay alalayan na kita. may dala kabang extra uniform?" Sabi niya nang may pag alala. Bago lang ba siya dito? Parang ngayon ko lang siya nakita eh. "Okay lang ako. Thank you! And meron din naman akong dalang P.E. by the way you look unfamiliar, bago ka lang ba dito?" Tanong ko. "Yha, isang linggo palang." Naka ngiti niyang sagot. "Ahh ganun ba, osge na mauna kana maayos naman nako eh. Gagamitin ko nalang later sugat ko sa clinic. Bili muna akong coffee una kana."
Bumalik na ako nang school at dineretso muna ang kape kala brats atchaka na dumeretso sa clinic. Inuna ko munang palitan ang suot ko naka P.E uniform ako ngayon at buti nalang short yung P.E namin. Iniinda ko parin ang sakit nang tuhod ko. Walang tao ngayon dito wala yung nurse nang school. Huhugasan kona sana ang tuhod nang may biglang pumasok sa loob nang clinic. Brats is here mukhang tumakbo siya papunta dito at pawis na pawis.
"Hey! What's happened to you?!" Galit na tono ang gamit niya at hindi ko naman maintindihan bat siya galit eh nasunod ko naman ang inuutos niya. "Wala lang nam----" hindi kona naderetso ang sasabihin ko dahil bigla niyang hinawakan ang tuhod ko at siya ang nag hugas dito. Naistatwa aKO sa ginawa niya. Naramdaman kong biglang tumibok nang mabilis ang puso ko. Bakit ko nararamdaman 'to? "Pwede ba be more carefull! I hate it when someone hurt because of me." Seryoso niyang pag kakasabi at umiwas agad ako nang tingin. Hindi ko akalain na magiging concern si brex saakin. Hindi ko akalain na mag alala siya saakin.
Parang may mali.
_____________________________________
.... May mga bagay tayo na hindi inaasahan, may mga feelings tayong Hindi matatago when you like someone.
BINABASA MO ANG
MAYBE NEXT TIME
DragostePaano kapag dumating ka sa punto na hindi mo alam kung sino pipiliin mo? Yung mahal mo ba na taong kadadarating lang sa buhay mo o yung kaibigan na simula pa noon ay nandyan na para sayo? Paano kung nalaman mong may sakit ang isa sa kanila at ikaw l...
