TERRAIN SECRETS #1: (CRAVLOISM)

CHAPTER FIVE

CHAPTER FIVE: TRASH

     As the sun's heat kissed my skin, I slowly opened my eyes, Familiarizing where am I. And so reality Hits me at dali-dali akong napabalikwas ng bangon—making me dizzy for that action.

     "What the fuck." I whispered with an unbelieving expression as the past events that happened last hours ago flashbacks at my mind.

     I wander my eyes around the whole room and there i found the guy whom I bitten, Lying at the bed. Dreaming, while his eyes are wide open.

     Panic starts to rise in me as I can't hear his heart beats anymore. And to make sure that I am not dreaming, I slap myself hardly and began to searched something on the guy's neck.

     I stilled when I found a bitemark on his neck, And I felt my head began to ache.

    "No, no, no. This isn't true. I am just dreaming, This isn't true" Napapailing na kumbinsi ko sa sarili ko saka napaupo sa sahig.

     I was about to cry nang makarinig ako ng mga taong nagiingay sa labas. They're talking about what they heard last night, And so I gulped. I'm still depressed and confused on about what's happening on me at mas nakadagdag pa sa aalalahanin ko na baka dumugin ako ng mga tao, or worst, baka patayin nila ako.

     I bit my lips nung sinimulan na nilang kalampagin ang pinto. kaya't dali dali akong tumayo at nagpalinga-linga kung ano ang gagawin ko.

     Napapapadyak narin ako sa sahig at naramdaman ko ring tumutulo na ang luha ko sa sobrang kaba sa mga nangyayari at mangyayari palang.

     "What to do? What to do?" Naiiyak na sambit ko habang kagat-kagat ang isang daliri ko. Wala akong mahanap na mapagtataguan dito sa maliit na apartment ng lalaking 'to!

     Sa sobrang kaba ko ay hindi ko namamalayang dumudugo na pala ang daliri ko na kagat-kagat ko, And from the time na nakapasok na yung mga taong kaninang nangangalampag ng pinto, Ay naramdaman kong parang lumiit ako.

     Some of them began to cry out loud when they saw the guy who's not breathing anymore, Pero ang nakakapagtaka ay hindi nila ako pinapansin. And to my surprise, Someone lifted me up like I am so light.

     "Siguro'y alaga n'ya 'tong pusang 'to" And once again, Confusion eats me specially when they began to pat my head.

    "Pero kanino 'tong mga damit na 'to?" Tanong ng isa sakanila tapos tinuro yung damit ko na nasa sahig. It probably wear off automatically when I shrink. But wtf? Things in here are getting weirder and weirder.

     I saw my reflection as someone with phone has turned to me and shock flows through me as I saw a black cat. But what's made them shock is I became a human again.

     Naked, At nakadagan sa kung sino mang bumuhat sa'kin kanina. Lahat sila'y nagulat at hindi makapaniwala, So i tooked that chance and ran away outside.

    And just like that, Some began to scream and some are now chasing me.

     "ASWANG! HULIHIN N'YO YAN! ASWANG 'YAN!" Sigawan nila na s'yang nagudyok sa ibang nasa labas ng mga tahanan nila na harangin ako.

    Napapikit ako ng mariin at mas binilisan ang pagtakbo. Dahil hindi ko alam kung saan ako pupunta, Bigla kong naalala si Heart na iniwan ko doon sa isang abandonadong building kagabi.

    Weirdly, I know where to go and ran when I remembered heart and her smell. I also felt relieved nung nakakalayo na ako sa mga humahabol sa'kin. Strangely, It doesn't even matter to me that I am running naked in the middle of the road with their all eyes on me—or my body I guess.

     As I arrived on where I left heart, The smell of her blood crepts unto me. Nang makasakay sa van ay nadatnan ko si heart na natutulog parin, So I shrugged and started to drove off while I manage to wear my clothes on.

     "Heart? Huy. Gising na" Sabi ko habang inaayos ang itsura ko. It's weird that I really still smell her blood But she's fine and asleep.

     I slowed down driving when I can't hear her heart beat. Nagsimula na akong kabahan nung niyuyog-yog ko na s'ya pero hindi parin s'ya nagmumulat.

     Tinigil ko ang sasakyan at mangiyak-ngiyak na sinubukan ulit s'yang gisingin. I am a hundred percent sure na hindi ko s'ya kinagat kagabi and that's the reason why I ended up ending that asshole's life.

    Confusion eats me once more nang malaglag ang phone n'ya sa pagyuyogyog ko, Nang iangat ko ang phone ay nakita ko ang avatar ni heart dito sa paborito n'yang falling game. But what confuse me is that, Hindi ko hinahawakan ang screen pero mag-isang gumagalaw ang avatar ni heart sa laro.

    I shrugged saka inilapag nalang yung phone n'ya sa upuan sa likod atsaka ko sinubukang hanapan ng sugat si heart, Cause I still smell her blood.

     And there I found, A small dot cut on her index finger. My forehead creased saka nagdrive nalang ulit at dumiretso na sa hospital upang sana'y ipatingin nalang si heart. Tinawagan ko ang mama ni heart at sinabing nasa hospital kami.

     Payapa akong naghihintay sa mga magulang ni heart nung may mga taong nagtatakbuhan na may mga kasamang pulis ang papunta sa gawi ko. And to my shock, Nakilala ko ang ilan sa mga taong tumatakbo. Sila yung humahabol sa'kin kanina!

     I began to panic and ran again, Some police officers caught up and tried to pin me pero biglang dumating ang parents ni heart at pinalayo yung mga pulis sa'kin.

    "Anong meron ha? ba't n'yo hinuhuli ang batang 'to—"

     "Ma'am, Heto po ang warrant of arrest. Hinuhuli po namin s'ya sa salang pagpatay. And some of this people right here is complaining that this girl is a vampire. And they even saw her transforms from cat into a human"

     "OO! KITANG KITA NAMIN 'YON!"

     "ASWANG 'YAN!"

     Nasa gitna sila ng pakikipagtalo ang mama ni heart sa mga pulis at sa ibang tao na nakakita sakin nung biglang may doctor na lumapit sa amin at idineclare na patay na si heart.

     "AYAN! SIGURO PINATAY DIN N'YA ANG ANAK MO!"

     "TAMA! HUSTISYA PARA SA MGA NAPATAY NG ASWANG NA 'YAN!"

      "PATAYIN ANG ASWANG NA 'YAN!"

     Tears started to fell in my eyes as my bestfriend's mother looked into me with raging eyes.

     "Totoo ba hija? Pinatay mo ang anak ko? Pinatay mo ang bestfriend mo?" I don't know pero ng tinanong ako ni tita ay hindi ako nakasagot at mas nanguna ang pangungulila ko kay heart at umiyak nalang.

     Because of that, Hinampas ako ni tita at pinagtutulak, and that serves as sign para sugurin ako nung mga pulis at nung mga tao. I managed to crawl out and ran away the hospital with wounds and bruises while crying.

     Tumigil ako sa pagtakbo at nagtago sa likod ng basurahan habang iniinda ang mga sugat na natamo ko sa pagdumog nila sa'kin kanina.

     I'm in the middle of easing up my pain nang may lumapit sa'kin na pulubing bata at inabutan ako ng tinapay.

     Tho I'm not hungry, I accepted her offer.

     Habang kinakain ang binigay n'yang tinapay ay nagulat ako ng hinawakan n'ya ang sugat ko sa noo saka ipinahid ang dugo ko na nakuha n'ya sa sugat ko, doon sa hawakan ng malaking basurahan.

     "Dito ka magtago sa loob" Aya n'ya nung mapansing papalapit na ang mga taong humahabol sa'kin.

     Tinanguan ko s'ya at pumasok sa loob ng basurahan, ngunit bago n'ya isara ang takip ng basurahan ay kinindatan n'ya ako.

     Minutes passed and I was about to open the lid lightly again para masilip ko yung mga taong naghahanap sa'kin when someone suddenly opens it widely and say, "Found you."