CHAPTER SEVEN: MEETING HIM
Abala ako sa pag-paypay at pagpapaningas ng pang-gatong na gagamitin ko sa pagluto ng pagkain ko ngayong araw. Kapag kase hindi umiiral ang topak ng pagiging bampira ko ay mas pinipili ko kaseng kumain ng normal na pagkain.
"Why am I even doing this? Pwedeng pwede naman akong pumunta sa mundo ng mga tao para bumili ng burger man lang or pizza. Pinapagod mo pa akong magpaningas dito tch, and as far as I know, Servant kita diba?" Reklamo ko. "Atsaka alam mo ba kung ano ang servant? It means alalay, Katulong at dapat ikaw ang gumagawa nito hindi ako! Susumbong kita sa kuya mo eh hindi mo ginagawa ang trabaho mo ng tama!" Dagdag ko at tinawanan lang ako ni ken na payapang nagduduyan.
We're here sa isang kubo na tinuturing daw ng tunay kong pamilya na bahay. And actually, I've met my real family kanina lang din. Wala lang, Nagyakapan lang kami. I didn't even felt that I missed them. Besides, I've got inang, amang and kuya byron doon sa human world so maybe, That really eases me up on not missing my own real family.
But the weird part is, Hindi kasama sa nameet ko kahapon ang tunay kong ama. And when I asked where is he, ay parang dinidrift o pinapalitan nila ang usapan.
Sa inis ay ibinato ko yung pamaypay kay ken. Unlike me who's sometimes crave for human blood, Ken is a wolf who has humanlike tastebuds. Kaya kahapon, s'ya ang nagluluto ng pagkain ko. But now?
"You need to learn how to cook, you know?. My brother, Keen. Loves to eat homemade dishes but he doesn't know how to cook for he is a prince pfft. So, You. Being his servant starting next week, Will be needed to learn how to cook delicious foods." He said and stand up saka nilapitan yung kanina ko pa pinapaypayan na pang-gatong.
Inayos na yung pang-gatong saka siniksikan ng papel sa gitna saka ito sinindihan and after some seconds, Pinaypayan n'ya 'to ng kaunti saka ito lumiyab.
But what made me shock is, Pakuha na sana ako ng kawali para isalang doon pero bigla n'ya 'yon binuhusan ng tubig kaya namatay yung apoy.
"Ihampas ko kaya sa'yo 'tong kawali?" Nakangiting sabi ko saka s'ya inirapan.
"I'm sorry, But you need to learn. Milady." He said tapos nagbow pa s'ya ng kaunti pero inirapan ko lang s'ya saka sumalampak ng upo sa sahig habang hinihimas ang t'yan ko.
"Nagugutom na ako" Nakamangot na sabi ko. "Sipsipin ko lahat ng dugo mo sa katawan na aso ka eh" Singhal ko kay ken na s'yang nagpatawa lang sakan'ya.
"Ang gwapo ko namang a—"
"ORDER FROM THE PRINCE! THE NEWBIE SERVANT, ISSA. WILL GOING TO START SERVING HIM, BY NOW." Said by a royalty uniformed guy making ken cut his words.
Nagkatinginan kami ni ken, then he mouthed, 'lagot ka'.
I just shrugged saka sinundan yung lalaking naginform sa'min. Ugh, Di pa ako nakain tapos magtatrabaho na agad ako? Pa'no kung mahimatay ako n'yan sa harap ng prinsepe na sinasabi nila?
Dahil umaga ngayon, Ay halos nasa labas ang mga ibat-ibang nilalang na halos Hindi ko mapaniwalaan noon na nageexist pala. But the strange thing is, They're all looking at me with scared faces. or was I'm only the one who's thinking like that?
Iginiya ako ng lalaki na sumakay sa isang.. I was taken aback when I realized that its a half horse and a half human. It feels like I'm in a greek myth by now.
I forgot what this creature called but then, He smiled at me and he lend his hand to help me get on his back. And so I just smiled back and take the help.
Habang tumatakbo s'ya ng marahan at sakay ako sa kan'yang likuran ay tinanong n'ya ako kung ano ang aking ngalan.
"Issa, Issa Hermosa." Sagot ko at kahit na hindi ko nakikita ang expression sa mukha n'ya ay naramdaman ko naman na para s'yang nagulat dahil sa isang pitik ay parang napatigil s'ya sa pagtakbo.
"Ikaw? anong pangalan mo? And what creature are you?" I asked. And after seconds, I received silence. So I thought, Baka hindi n'ya narinig.
Minutes later, when I saw a white and gold castle infront ay napanganga nalang ako hanggang sa bumaba na ako doon sa half horse na yon at iginiya na ako ng lalaki kanina na sumundo sa'kin Pati na si ken na nakasunod rin pala, papasok sa palasyo.
Ngunit bago pumasok ay hinarap kong muli yung kalahating kabayo at kalahating tao saka nginitian. I can read that he is scared but when I smiled to him, Ay tila natigilan s'ya at ngumiti pabalik.
Now I wonder, Why is he scared? Is it because that I'm a vampire? Come to think of it, Parang wala pa akong nakikitang bampira bukod sa'kin at sa real family ko kuno dito sa lugar na 'to.
"Uhm, Can i ask where is the vampires like me can be found? I mean, Wala pa kase akong nakakasalamuhang bampira bukod sa family ko. And I'm curious." I said.
"Oh, There's a big village that was separated here in Mejia's kingdom. And in there, Vampires lives." Ken casually said.
"Could you take me there, some time?" I asked.
"Well, Sure. Kung papayag ang kapatid ko." My forehead knotted at saka ko biglang narealize na para nga pala akong dito at ang boss ay yung prinsipe na pagsisilbihan ko.
Nang makapasok sa loob ng palasyo ay tila dumoble ang gutom ko nung makaamoy ako ng tao. "a-ah. I-im hungry" Nauutal kong sambit nung nagsimulang manuyot ang lalamunan ko.
The maids, Na kanina ay abala sa paglilinis nung pumasok kami ay ngayo'y nakatingin na sa gawi namin. At ang ilan sa kanila ay mababakasan ng takot at kaba sakanilang mga mukha.
My fangs we're about to push out when Kean, The little gayish guy came fast and may isinubo s'ya sa'kin na parang candy na s'yang nalunok ko bigla dahil sa gulat.
And in just a snap, My hunger for blood stopped. Saka parang wala lang akong nginitian ni kean at muling nagpaalam at umalis.
I shrugged saka nagpatuloy sa pagsunod kila ken at doon sa lalaki na sumundo sa'kin kanina hanggang sa makapasok kami sa isang napakalaking kwarto.
"Looks like the cat is out" Ken whispered as the room is filled by no one.
"Maiwan ko na ho kayo" Magalang na paalam ng lalaki saka umalis.
"Anong cat is out pinagsasabi mo? hindi ba dapat dog? aso kayo e, malalaking aso. Wait, Nangangagat ba kayo?" I sarcastically asked ken and laughed.
"Yeah, and do you want me to bite you, missy?"
"Ha-ha, ako ba talaga hinahamon mo—" Natigilan ako sa pagsasalita nung marealize kong hindi si ken ang nagsalita. And when I slowly shifted my gaze to the corner of the room, There I found, Him.
BINABASA MO ANG
TERRAIN SECRETS #1: (CRAVLOISM)
Vampire"They say it's a disease, And the only cure is blood"