Ik lig helemaal in een deuk en Cato klimt over me heen met zijn hand 'Ga van me af!' zeg ik lachend 'Sorry,maar ik heb geen medelijden met vals spelers' zeg hij en grijnst 'Het was geen vals spelen,dat heet een vroege start' verbeter ik 'Ik was het er niet mee eens,met die vroege start!' zegt hij 'Je bent zo'n baby' zeg ik en lach even 'Ik kan helemaal niks winnen Cato' 'Ik win alles,Zelfs als het zo'n klein ding is zoals racen met vals spelers' zegt ik.Ik steek m'n tong uit.Cato lacht en gaat van me af.Ik klop even op me topje en sta dan ook op.Hij loopt naar de schommels en ik volg hem en ga op de schommel naast hem zitten.'Maar even serieus Clove,Vertel me wat er is gebeurt' zegt hij terwijl hij met zijn duim over mijn wang strijkt 'Het is iets wat ik niet zo simpel kan zeggen Cato' 'Ik snap het' zegt hij en knikt.
Er is een lange stilte van een paar minuten,Ik neem een diepe zucht en vertel alles.Het hele ding wat er gebeurt is is begonnen toen Ceeley sterfte,Sinds dien slaat hij mij de hele tijd,ik blijf praten e geef mezelf niet eens meer een kans om adem te halen,Uiteindelijk vallen de tranen onder m'n ogen vandaan en vallen op de grond.Ik kijk op om naar Cato's ogen te kijken.Hij staart me aan.Ik schaam me nu echt,niemand heeft me ooit zien huilen.Niemand.Dit is waarschijnlijk de 3de keer dat ik in mijn leven huil.Cato is de laatste persoon die ik wou me zo te zien.'Ca-' begin ik 'Hoelang is dit al bezig Clove?'Onderbreekt hij me.Ik doe een lok haar achter mijn oor 'Een jaartje ofzo' mompel ik.Cato staat op van de schommel 'Cato?' vraag ik.Hij loopt weg naar het uiteinde vanhet park 'Cato!' schreeuw ik maar hij blijft doorlopen.
Ik zucht en achter hem aan 'Cato stop' zeg ik streng maar hij gaat alleen maar sneller en sneller lopenHij maakt het me moeilijk om achter hem aan te gaan 'Cato!Je gaat mijn vader niet een pak slaag geven' schreeuw ik,Ik ren zo snel als ik kan en heb hem eindelijk in gehaald,ga ik voor hem staan zodat ik zijn pat blokkeer.Hij dieuwt me aan de kant en ik val op de grond.Ik pak zijn hand om hem terug te trekken,maar zijn vingers laten de mijnen los en loopt nog sneller.Ik zou dit moeten weten,Natuurlijk zou hij boos worden als ik hem tegen houd.Als hij boos word,is het alsof het hele District thuis blijft.Ik ren achter hem aan en voel de wind langs mijn oren gaan en het lukt me weer om voor hem te gaan staan en probeer hem naar achter te duwen,maar het gaat andersom,hij laat mij achteruit lopen inplaats van ik hem 'Luister naar me!' schreeuw ik recht in zijn gezicht 'Je kan er niks meer aan doen het is voorbij!Je gaat mijn vader niet vermo-' 'Je zou naar me moeten toe komen Clove!' schreeuwt hij terug naar me.Ik haal mijn handen van zijn arm af en doe een stap achteruit,je weet maar nooit ook Cato zou mij pijn kunnen doen 'Je zou naar mij moeten komen toen toen dit gebeurde,Het is al een jaar bezig en je verteld het me nu?!' 'Ik wou jou er niet bijhalen Cato' zeg ik.Hij doet zijn mond open om iets te zegge maar stopt dan 'Wat?' vraag ik 'Wat gaan we nu doen?' hij schud met zijn hoofd en loopt weer veder,Ik probeer hem niet meer te stoppen,ik zie hem wel bij de training vandaag.Er is geen punt om nu met hem te gaan praten.
