'Hier' zegt Cato in een zwijgende toon.Ikdoe de deur open en kijk wat rond,Het is een kamer vol met foto's van een foto van elke winnaar van De Hongerspelen van District 2.In een grote trofeeën kast zie ik allemaal kronen van de winnaars 'Houd het training center de kronen?' vraag ik.Hij doet zijn vinger op zijn onderlip om mijn een hint te geven om stil te zijn.Ik vergeet dat we hier eigenlijk helemaal niet horen te zijn.'Ja,dat doen ze' zegt hij fluisterend 'Mijn kroon zal hier ook ooit zijn' zegt hij met een grijns.Ik twijfel niet aan hem,het zou waarschijnlijk wel zo zijn.'Dus wat doen we hier eigelijk?' zeg ik en dit keer met mijn stem wat zachter 'Ik denk dat ik me wil verontschuldigen voordat ik gister naar je heb geschreeuwd inplaats van je te steunen' zegt hij.Was dat het?Om sorry te zeggen? 'Was dat het?' vraag ik 'Nou,ik denk dat ik zo werd omdat ik zo verdomd erg om je geef' Ik open mijn mond om iets te zeggen,Natuurlijk geeft hij om me,we zijn beste vrienden.'Nee,voordat je onderbreekt' zegt hij 'Niet als vrienden' mijn hart bonkt,alsof hij mijn gedachten kan lezen 'Ik probeer mezelf te vertellen dat ik om je geef omdat we vrienden zijn maar dat is niet waaar.Ik geef veel meer om je dan dat' zegt hij.Ik staar naar Cato.Sprakeloos.Wat moet ik nu zeggen?Natuurlijk geef ik ook om hem,maar hij geeft om me en hij vind me niet leuk.Of misschien vind die me wel leuk?Vind ik hem leuk?Ik bedoel,meer als een vriend .Natuurlijk doe je dat sukkel. denk ik bij mezelf.Altijd al gedaan.Maar wat als dit onze vriendschap verpestt?Ik wil dat echt niet.Het is niet alsof hij zei Ik hou van je.Hij geeft alleen om me en dat is een verschil.Wacht,nee dat is geen verschil.God,Mijn gedachtes gaan helemaal door elkaar heen.Ik ben verward.Ik word helemaal gek van binnen over iets zo simpels.En dan realiseer ik dat ik daar nog steeds sprakeloos sta.Antwoord Clove! 'Ik geef ook om jou' zeg ik uiteindelijk 'M-meer als een vriend?' Hij is volgens mij voor de eerste keer een beetje bezorgt.Ik kijk naar beneden en mijn wang voelt warm aan,Ik ben niet echt gewend om tegen mensen te vertellen over wat ik voor ze voel.Ik kijk weer omhoog zodat ik naar Cato kijkt,omdat die zoveel langer is dan ik.Hij kijkt terug naar me met een verlegen lachje.Wow dit is vreemd.Denk ik bij mezelf.Cato doet zijn handen een beetje omhoog en doet zijn vuist op zijn vuist en maak circkellige vormen met zijn duimen,De vreemde schildpad noemde ik dat altijd.Ik schiet in de lach en hij doet zijn handen voor mijn mond en ik probeer niet te lachen 'Shhh!' zegt hij terwijl hij zelf ook een beetje lacht.Ik kijk omhoog naar Cato 'Wanneer begon je me leuk te vinden?' vraag ik 'Sinds..Altijd ,denk ik' zegt hij.Ik blijf doorgaan met vragen stellen,Wat vind hij zo leuk aan me?Waarom vind hij mij zo leuk inplaats van ieder ander meisje?Hij antwoord al mijn vragen maar dan duwt hij me zachtjes tegen de muur aan 'Je stelt te veel vragen' zegt hij zachtjes.Ik bloos,ik bedoelde het niet zo,maar ik wil het gewoon zo graag weten.Hij leunt wat naar voren en kust me,heel erg voorzichtig,Het is alsof hij bang is om me te breken.Ik leg mijn hand op zijn wang en kus hem terug.Alles voelt goed.Alsof het altijd al zo had moeten zijn.Hij doet zijn handen bij mijn heup,De kus word wat intenser en ik kus hem met alles wat ik heb.Cato tilt me op en ik doe mijn benen om zijn heup en ik giechel een beetje.'Shh' fluisterd hij 'Sorry' zeg ik en Cato lacht eventjes en laat me van vallen.Ik val op de grond en land een beetje verkeerd neer 'Auw!' zeg ik zo hard als ik kan.Cato grinnikt maar hoort dan iets 'Luister.' zegt hij.Ik sta stil en luister aandachtig.Voetstappen.Als iemand ons hier zou zien,En vooral wat we nu aan het doen zijn ,zouden we sowieso vermöörd worden.Letterlijk.'Verstoppertje?' vraag ik'Verstoppertje' antwoord Cato en ik ren een kast in.
Ik doe de kast open maar hij gaat niet dicht.De gordijnen zijn zowat 2 meter lang,dat is wel genoeg om mij te verstoppen,ik ren naar het raam en verstop me achter de gordijnen.Ik kijk naar Cato en zie hem nerveus kijken om een verstop plek te vinden.Cato kijk me aan en ik zeg 'Nee!Er is niet genoeg voor ons allebei' zeg ik 'Shit' hoor ik Cato mompelen,als hij niet snel een verstop plek vind,worden we- 'Cato?'hoor ik een stem zeggen,Oh god.Ze gaan ons zeker weten vinden,Nou alleen hem,maar ik laat hem echt niet achter,dus ja ze pakken ons.'Alazar,Het spijt me zo'zegt Cato.Alazar.Geweldig van alle mensen moet het Alazar zijn,het hoofd van het training center.Hij is 50,maar vergis je niet,Hij zou je nog steeds kunnen vermoorden.Jongen of een meisje.Mijn grootte of zelfs Cato's grootte.'We-Ik bedoel ik,bedoelde het niet zo om hier te zijn,ik was gewoo-' 'Niet uitleggen ,ik moet met je praten,heb je een minuutje?' zegt Alazar
