Na een vreemd gesprek met Cato's vader gaan we terug naar boven.Hij loopt richting zijn kamer maar gaat dan naar rechts,ik zie een deur en Cato doet 'm open 'Waar gaan we heen?' vraag ik.Hij loopt een anderen gang in en aan het einde is er nog een trap 'Heeft je huis 3 verdiepingen?' vraag ik verrast.Hij negeert me en loopt naar boven naar de top.Ik volg hem en maak mijn ogen tot speetjes als de zon in mijn ogen schijnt.'Dit is de zolder,ik denk niet dat ik je ooit hier heb mee genomen' zegt hij.Ik open mijn ogen en zie overal ramen,Er is niet eens een licht knopje nodig,er is zoveel licht hier.'Het is prachtig' zeg ik met een glimlach en ga zitten op een van de witten stoelen in de kamer.Cato gaat zitten op de stoel naast me zitten 'Dus over het opgeven,ik heb een vraagje' vraagt hij 'Onze mentors,Zou jou vader onze mentor zijn?' hij kijkt me verward aan 'Nee,ik denk niet dat hij dat kan doen.Het zou veel te verwarrend zijn' zegt hij 'Hmm,Misschien hebben we dan wel Enobaria.Ze zou echt een coole mentor zijn' zeg ik 'Ze is een soort van gek.Denk je niet?' zeg ik en lach 'Is het anders met je vader als winnaar?' vraag ik.Ik heb nog nooit echt met Cato over zijn vader gepraat.Ik wist gewoon niet of hij er wel over wil praten 'Ik bedoel,het is wel gaaf om in een winnaars huis te wonen' zegt hij nonchalant 'Is dat het?' vraag ik lachend 'Nou het is best moeilijk weet je?Omdat wij zijn naam opheven'
'Ik zal nooit gewoon Cato Hadley zijn,Ik zal altijd gewoon Brutus Hadley 's zoon zijn' zegt Cato teleurgesteld 'Weet je hoe hard het is om zo op te groeien?Dat is waarom ik naar de training ga en dan al mijn woeden en verdriet los laat.Daarom ben ik er zo goed un geworden,Het is bijna alles dat ik weet.En nu moet ik gewoon een winnaar worden om de familie naam hoog te houden' zegt hij.Cato heeft nog nooit zo tegen me gepraat.Ik snap hem wel een beetje,Toen mijn zusje stierf,werd mijn vader gek,Alle gevoelens die ik had,De pijn,Mijn woeden en vooral mijn verdriet liet ik losnbij de training.Ik gooide een mes en toen ik hem had waar ik hem hadden wou,heb ik nooit meer gemist.
