Haha jullie dachten zeker dat ik alles in detail ging beschrijven?SAVE THE BROWNIES
-
Ik hoor de regen op de vloer storten en ik doe mijn ogen ope.Ik word wakker en doe ze weer dicht.Ik realiseer wat voor dag het vandaag is.De Oogst.Ik rol over mijn bed en doe mijn hand wijd over het bed heen om Cato aan te tikken,Maar ik voel niks.Ik open mijn ogen en kijk naar rechts,de kant waar Cato sliep.Ik denk dat Cato wat vroeger is weggegaan zodat zijn ouders niet bezorgt worden.Waar hij lag laat ik mijn hand rusten,het is nog steeds warm dus dat betekend dat hij net weg is gegaan.Ik ga rechtop zitten en merk dat ik mijn onderbroek en beha aan heb,Cato zou me wel aangekleed hebben voor het geval mijn ouders binnen komen.Ik loop naar mijn kledingkast en pak een zwarte jurk met zwarte hakken erbij en gooi ze op mijn bed.Ik denk dat ik meer nodig heb,Iets speciaals.Plus,Sinds ik me aan moet bieden,word ik gezien door misschien wel meer dan miljoen mensen op nationale tv.Ik doe mijn haar in het kort en doe mijn schoenen aan terwijl ik naar beneden loop.Dan herinner ik me iets,het District teken.Ik mompel een paar dingen terwijl ik zucht,ik was het helemaal vergeten.Ik ren,Een beetje vermoeiend,terug naar mijn kamer.Ik kijk om mijn kamer en zie een goud schijnend juweeltje in mijn sieraden doos.Ik loop er heen en pak de goude ketting met mijn initiale 'CS' geschreven in cursief.Ik doe het om mijn nek 'Dit zou het moeten doen' zeg ik tegen mezelf.
Ik loop naar de trap en negeer mijn ouders.Ik weet dat ze allebei in een slecht humeur zijn sinds ik he verteld dat ik me aan moet bieden.Ik loop naar beneden en probeer gewoon als elke dag te doen 'Goede morgen' zeg ik en begin mijn ontbijt voorzichtig te eten zodat er niks op mijn jurk valt.'Dus..Ben je er klaar voor?' zegt mijn vader.Ik eet het laatste beetje van mijn tosti op en ruim het op 'Meer dan ooit' zeg ik 'Clove' begint hij.Ik kijk mijn vader geïrriteerd aan 'Wat?' zeg ik een beetje verveeld 'Beloofd me,Dat je terug komt.Ik kan niet nog een dochter verliezen' zegt hij terwijl hij tranen in zijn ogen krijgt 'Niet huilen.Niet doen.' zeg ik.Hij veegt zijn traan weg en hersteld zichzelf 'Als ik win,En terug kom,Beloof me dan dat dingen zullen veranderen pap' zeg ik zonder erbij na te denken.Mijn vader laat nog een traan over zijn wang rollen en hij streekt zijn duim over de wang waar hij me heeft geslagen 'Ik ga je niet pijn doen Clove' zegt hij.Ik pers mijn lippen op elkaar en draai me om 'Ik zie jullie bij het politie gebouw' zeg ik en loop de deur uit en doe hem dicht.Zijn zenuwen.Doen alsof er niks gebeurd is en alles oke is omdat de oogst vandaag is.Ik speel nerveus met mijn vingers en loop door.Ik kijk terug naar mijn huis,De laatste keer dat ik het ooit nog ga zien.Ik weet het zeker.Ik kijk omhoog en zie vertrouwd blond haar,Kristal blauwe ogen,De hand die iedereen zou kunnen doden in een paar seconden.En het gezicht dat voor mij duidelijk maakt dat ik nooit meer terug kom.Cato omhelst me en ik doe mijn armen om zijn heup.Ik kom niet terug omdat ik mijn leven opoffer voor de jongen die nu recht voor me staat
