ေစညႊန္ရာ..jenlisa

9#

.
Lisa. ..ကုလားထိုင္ တစ္လံုးနဲ႔ စားပြဲအေသးေလး..တစ္လံုးကို ယူျပီး jen ရဲ႕ ကုတင္အနားမွာ ေရြ႕လိုက္သည္။...
.
သတိမရလာေသးတဲ့ jen ကို...ေစာင့္ရင္း...သူ႔ရဲ႕ လက္စသတ္ စရာရွိေသးတဲ့...Company က အလုပ္ေတြကို...ထိုင္လုပ္လိုက္သည္။...
..တစ္ခ်က္...တစ္ခ်က္...jen မ်က္ႏွာေလးကို လွည့္ၾကည့္ရင္းေနေပါ့...။
Lisa လည္း...ခုမွ သတိထားမိသည္။....
..jen မ်က္ႏွာက...အရမ္းအားနည္းၿပီး ျဖဴေဖ်ာကာ...ႏြမ္းယ်ယ် ျဖစ္ေနသည္ကို....ၾကည့္ၿပီး....
Jen ရဲ႕ လက္တစ္ဖက္ကို Lisa လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။....
.
"ပင္ပန္းေနေလာက္ေရာေပါ့...မရယ္...လႊတ္လႊတ္ လပ္လပ္ ပ်ံသန္းပါေတာ့...ဒီေန႔က စၿပီး...မကို ေမာင္ မခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားေတာ့ပါဘူးေနာ္.....မကို အႏိူင္ယူၿပီးတိုင္း ေမာင္ ေပ်ာ္ေနမယ္ မထင္ပါနဲ႔ ေမာင္လည္း ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးနဲ႔ ရင္းၿပီး  နာက်င္ေနရတာပါ...မ ကသာ...ဘာလို႔ ေမာင့္ ကို အျမဲအရႈံးေပးေနရတာလဲ....
အဲ့လို...အျမဲ အရႉံးေပးေလ...ေမာင္ခံစားရေလဘဲ ဆိုတာ...မ..သိေရာ သိရဲ႕လား...ရႊတ္😙"
.
...jen ရဲ႕ လက္ကို တင္းက်ပ္စြာ..စုပ္ကိုင္ထားရင္း...
နဖူးေလးကို ဖြဖြေလး တစ္ခ်က္ ငံု႔နမ္းလိုက္သည္။
.
"မနက္ျဖန္...ကြာရွင္း ၾကေအာင္.."
.
.
.................................................

...ညက..အရမ္းေမွာင္မိုက္လြန္းလွသည္။
Jen ေရာက္ေနတာ...Korea ႏိူင္ငံျဖစ္သည္။...
Koreaႏိူင္ငံ Seoul ၿမိဳ႕ေတာ္က...တိုးတက္ ေခတ္မွီေနတဲ့ ႏိူင္ငံ တစ္ႏိူင္ငံ မဟုတ္လား..ဘာလို႔...အရမ္း...ေမွာင္ေနရတာလဲ....
💭လမ္းေလၽွာက္ရတာ...
ပင္ပန္းလိုက္တာဟာ!!!💭
.
ဦးတည္ရာ မရွိ..လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့..Jen တစ္ေယာက္ လမ္းေလၽွာက္ေနရင္း...တစ္ဦးတည္း စိတ္ထဲကေန ညည္းညဴး..ေနမိသည္။..
.
ရုတ္တရက္ သူမရဲ႕ ေရွ႕ကို..
ျဖတ္ေလၽွာက္သြားတဲ့ ကေလး တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။...
ညက ေမွာင္လြန္းပါတယ္ ဆိုရေလာက္ေအာင္....
ဒီကေလးကို ၾကေတာ့ ဘာလို႔ သူမ ျမင္ႏိုင္ရတာလဲ...
.
သူမ ေသခ်ာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ..
ကေလးက ေယာက်ာ္းေလး...
သူမေရွ႕ျဖတ္ေလၽွာက္သြားၿပီး..ခနအၾကာမွာေတာ့..
ထိုကေလးက...
Jen ေရွ႕ကို တည့္တည့္ ေျပးလာၿပီး...jen ရဲ႕ ေပါင္ ႏွစ္ဖက္ကို ဖက္လိုက္ကာ...jen ကို ေမာ့ၾကည့္လာသည္။
.
ထို႔ေနာက္...
.
"Omma. ..