Just Friends

◆ 4. BÖLÜM

Justin yüzüne piç bir gülümseme yerleştirirek beni baştan aşağı süzdü.

Kahretsin. Üstümde neler olduğunun farkında mıyım ben? Özellikle bacaklarıma bakınca utancımdan başımı aşağıya doğru eğdim.

Bir kaç dakika öylece kaldık. Emily ve Vini'nin nerede olduğunu bakmak için kafamı kaldırdım fakat onlar yoktu. Aramak için hareketlenmiştim ki Justin konuşmasıyla bunu durdurdu.

"Onlar iyi bir şey yapıyorlar merak etme."

"Arkadaşında senin gibi sapık. Ona güveneceğimi mi sanıyorsun?"

"Des korkma. Emily'nin yarın tarih sınavı varmış.Emi ise Vini'den yardım almak istemiş. Vini'de 'iyi niyetle' çalıştırmak için kabul etti."

"Tabii öyledir canım ya!" elbette Justin'nin lafına inanmadım. Emi'nin odasına çıkmak için merdivenlerden yukarıya doğru koşmaya başladım.

Kapının önüne geldiğimde ne göreceklerimide hesaba katarak içeriye daldım. Gözlerim kapalı bir şekilde.

"Hey.Hey.Hey! Ne yapıyorsanız durun!"

Cevap gelmemişti fakat odayı Vini ve Emi'nin kahkahaları doldurmuştu. Rezil olmuştum.

Hala gözlerim kapalı bir şekilde konuştum, "Rezil oldum değil mi?"

Gözlerimi açıp onlara baktım Vini laf sokarcasına konuşmaya başladı.

"Herkes senin gibi fesat değil Des. Sadece ders çalışıyorduk."

"Tamam kes sesini.Lanet olsun çalışın!"

Odanın kapısını kapatıp kendi odama gittim. Kapıyı açmamla Justin'i gördüm. Günlüğüm onun elindeydi!

"Hey! Sen ne yapıyorsun?Bırak onu hemen!"

"Vay burada neler varmış?"

"Tam bir pisliksin!"

Üstüne atlayıp günlüğümü alma çabalarına girmiştim. Almaktan çok şey. Bir dakika ben ne yapıyorum? Of. Yatağa düştük. Tekrardan ve tekrardan lanet lanet lanet!

Beni altına almasıyla işim tamamen zorlaşmıştı.

Gözlerime uzun süre baktıktan sonra bana doğru yaklaşmaya başladı.

Dudaklarımız birleşiyordu ki kapı açıldı. Kurtarıcımsınız.

Vini ve Emily'nin şaşkınlıktan ağızları açılmış bize bakıyorlardı. Emily konuşmaya başladı.

"Kusura bakmayın biz sadece soru soracaktıkta.Neyse biz böldük galiba siz kaldığınız yerden devam edin."

İkiside kahkaha atmamak için kendilerini zor tutuyorlardı. Justin'de bana bakarak sırıtıyordu.

"Ya hayır saçmalamayın yanlış anladın-."

"Tamam biz gidiyoruz anladık."  dedi Emily 'anladık' kelimesini oldukça uzatarak söylemişti. Sonra kapıyı kapattılar ve gittiler. Rezillik. Justin'e saldırmak için hamle yaptım ve omzuna bir tane geçirdim.

"İnanamıyorum sana. Hayır birşey yapmıyoruz yanlış anladınız bile diyemedin! Rezil oldum sayende."

"Ama yapacaktık. Daha ilerlerken yakalamadıklarına şükretmelisin."

"Sapıksın! Nasıl olurda hayatımın içine edebiliyorsun anlamıyorum ki. Git artık tamam mı? Git. Benimle muhattap olma, uğraşma!Lütfen."

Justin bu dediklerimi beklememiş olacak ki donup kaldı. Sonrasında yataktan inip kapıyı hızlıca çarpıp gitti.