Golden

(Δίνοντας) Δεύτερες Ευκαιρίες

"Όλοι εδώ είμαστε σαν οικογένεια και οι ένοικοι χαίρονται πολύ όταν έρχονται νέα άτομα. Μάλιστα κάνουμε συνελεύσεις και συγκεντρώσεις! Θα χαιρόμασταν να σας έχουμε μαζί μας οπότε οι υποχρεώσεις σας στο πανεπιστήμιο σας αφήνουν λίγο χρόνο" απευθύνεται κυρίως σε εμενα και όταν τα μάτια του πέφτουν πάνω στον Χάρρυ το ύφος του είναι κάπως πιο σοβαρό. Το ύφος του Χάρρυ είναι εξίσου λίγο πιο σκληρό από πριν. Η πόρτα του ασανσέρ ανοίγει και μπροστά μας εμφανίζεται ο μεγάλος διάδρομος.

"Σε αυτόν τον όροφο υπάρχουν συνολικά 5 διαμερίσματα. Ακολουθήστε με" προχωράει πιο μπροστά και σταματά στο πρώτο διαμέρισμα της δεξιάς πλευράς του διαδρομου. Η πόρτα έχει καφέ χρώμα και πάνω της γράφει 12C.

"Αυτό είναι το διαμέρισμα σου, νεαρέ. Ορίστε και τα κλειδιά! Οφείλω να πάω τη δεσποινίδα Ουίλλιαμς πρώτη στο διαμέρισμα της και να της δείξω το μέρος. Αν όταν τελειώσω έχεις κάποια ερώτηση, θα είμαι στη διάθεσή σου" πετάει τα κλειδιά στον Χάρρυ και δεν του αφήνει περιθώριο για ερωτήσεις.

"Ακολουθήστε με δεσποινίς" βάζει το χέρι του στη μέση μου, κάτι που με κάνει να αισθάνομαι υπερβολικά άβολα. Βηματίζει γρήγορα προς το διαμέρισμα μου. Δεν ξέρω τι να πω, τι να κάνω. Έχω πανικοβληθεί.

"Μισό λεπτό!" φωνάζει ο Χάρρυ και μειώνει την απόσταση που μας χωρίζει τρέχοντας. Όταν γυρίζω προς το μέρος του, εκείνος είναι σχεδόν δίπλα μου. Ο Σμιθ του ρίχνει με ένα ακόμη ένα αυστηρό βλέμμα και κατεβάζει το χέρι του από τη μέση μου.

"Θέλω να δω πρώτα το δικό της διαμέρισμα. Ξέρετε κανονικά θα μέναμε σε ένα, αλλά αποφασίσαμε να μην κάνουμε ακόμα το μεγάλο βήμα της συγκατοίκησης. Σωστά, μωρό μου;" ο άντρας κοιτάζει τώρα και τους δυο μας παράξενα. Αποφασίζω να παίξω το παιχνίδι του Χάρρυ. Είμαι ευγνώμων που δεν με άφησε μόνη.

"Σωστα" προσπαθώ να χαμογελάσω. Ο Χάρρυ ενώνει τα χέρια μας και αφου ο άντρας μπροστά μας κοιτάξει αλλού, μου κλείνει το ένα του μάτι.

"Εδώ είμαστε, 15C" ανακοινώνει και ξεκλειδώνει την πόρτα. Το διαμέρισμα είναι φωτεινό, δεδομένο του ότι ο τοίχος του σαλονιού είναι όλος ένα μεγάλο παράθυρο. Το σαλόνι ενώνεται με τον χώρο της κουζίνας, που εάν και δεν είναι μεγάλη, είναι χαριτωμένη. Στα δεξιά υπάρχει ένας διάδρομος που οδηγεί στο υπόλοιπο μέρος.

"Θα τις πάρω εγώ αυτές" ο Χάρρυ χαμογελάει και παίρνει από τα χέρια μου τις δύο μεγάλες βαλίτσες και τις αφήνει στο σαλόνι.