Daydream ↪ jaehyun + joy ✔

0.1

Eve gelmiş ve üzerini pijamalarıyla değiştirmişti Sooyoung. Aklına okuduğu kitap geldiğinde düşüncelerine engel olamadı ve yine hayal kurmaya başladı.

O kitabın başrolü ben ve Jaehyun olsaydı...

Sorguladığı bu şeyi çok geçmeden hayal etmeye başlamıştı. Düşüncelerine engel olmakta zorlanıyordu. Bir insanın düşüncelerini kontrol edememesi çok korkutucuydu ve o bunu yaşıyordu.

Odasındaki yuvarlak, ince ve beyaz olan halının üzerinde daire oluşturacak şekilde dolanmaya başladı. Yürüdü, yürüdü ve yürüdü. Düşündü, düşündü ve düşünmeye devam etti.

Gözlerinin önünde olaylar gerçekçi bir şekilde oluyordu. Jaehyun bir şövalyeydi ve Sooyoung ile aynı krallıkta yaşıyordu. Sooyoung'un gözleri görmüyordu ve ülkenin Prensi Sooyoung'a takıntılıydı. Prens küçükken ona okutulan masaldaki hikâyeyi yaşamak istiyordu. Sooyoung'u bu zorbalıktan kurtaran kişi ise Jaehyun'du.

Bunların asla gerçekleşemeyeceğini bilse de bunları hayal etmek çok hoşuna gidiyordu ve bu yüzden engel olamıyordu kendine. Okuduğu, dinlediği, izlediği her şey onu düşünmeye itiyordu. Kitaplar ya da filmlerdeki karakterler ile arkadaş oluyordu.

Annesinin onu çağırmasıyla kendine geldiğinde kendini odada volta atarken buldu.

"5 saattir çıkmadın odadan ne yapıyorsun?!"

Annesinin söylediğine göre 5 saattir hayal dünyasındaydı.
"Yine günümün bir sürü vaktini boşa geçirdim!",diyerek kendine sinirlenmişti.

Annesi tekrar çağırdığında istemeyerek annesinin yanına gitti.

"Ne var?",diye isteksizce konuştu.

"Ne var değil efendim anneciğim demelisin."

Sooyoung yüzüne yerleştirdiği sahte bir gülümsemeyle baktı annesine ve sesini de incelterek "Efendim anneciğim?",dedi.

"Ablan bugün geç gelecekmiş o yüzden ekmeği sen almaya gitmelisin. Kızcağız gelirken yorgun olur."

Sooyoung gözlerini devirdi.
"Tamam."

Bir miktar para alıp bakkala gitmek için evden çıktı.

Saçını başını toplamadan pijamalarıyla evden çıkmıştı yani oldukça paspal olduğunu düşünüyordu. Bakkala geldiği sırada önünden sınıf arkadaşı ve platoniği Jaehyun da oradan geçiyordu. Onu fark ettiğinde ışınlanmak istemişti o böyle düşünürken Jaehyun da onu görmüştü ve gülümseyip konuşmak istemişti ancak Sooyoung aceleyle koşmaya başladı.

"Ben bu kadar çirkinken görürsün beni ancak ben süslendiğimde çıkmazsın karşıma!"