Sooyoung okulunun rehberlik öğretmeni olan Lee JiEun'un yanından gelmişti. Etraftaki öğrencilere bakmamaya çalışarak köşedeki sırasına oturdu. Dersin başlaması için dakikalar sayarken öğretmen içeri girdiğinde kendini gerilmiş hissetti.
Derslerinin matematik olması onu strese sokmuştu. Matematik dersi iyi dikkat istiyordu ancak Sooyoung'un aklı sık sık hayal dünyasına giderdi. Dersten ve sınıftan bağımsız konuları aklından çıkaramazdı.
Sooyoung yan taraftaki sıraların birinde oturan Jaehyun ile göz göze geldiğinde gözlerini kaçırdı. En sonki tartışmalarında kendini haklı görüyordu hâlâ.
Dersin bitimine yakın bir sürede öğretmen serbest bırakmıştı ve bu sürede Sooyoung hayal kuracaktı. Aklına gelen başrol bu sefer Jaehyun olmayacaktı, izlediği filmdeki o yakışıklı çocuğu sevecekti bu sefer.
O sırada defterini karalayan Jaehyun kendine engel olamayarak Sooyoung'a baktığında Sooyoung'un yine garip davrandığını fark etti. Jaehyun gözlerini kısıp daha dikkatli baktığında Sooyoung'un gözlerinin dolu olduğunu ve hafif üzgün durduğunu fark etti. Kaşlarını çatıp onu izlemeye devam ettiğinde Sooyoung'un bir anda sanki biri onu çağırmış gibi hafifçe başını kaldırdığını ve gözlerinin içinin âdeta parladığını fark etti.
Birkaç saniye ardından Sooyoung hafifçe gülümsediğinde Jaehyun gerçekten ürkmüştü. Sooyoung'un psikolojisinden şüphe ediyordu ve bu işi kendi halledecekti.
Teneffüs zilinin sesi okulu doldurduğunda Jaehyun aceleyle sırasından kalkıp merdivenlere yöneldi.
Alt kattaki rehberlik öğretmeni Lee JiEun'un yanına gitti.
"Merhaba hocam! Sizinle bir şey konuşmak istiyorum."
JiEun, Jaehyun'a şaşkınlıkla baktıktan sonra nazikçe gülümsedi. "Gel lütfen Jaehyun, ne söyleyeceksin?"
Ji Eun mor bardağındaki kahvesini dudağını götürüp yavaşca yudumlarken Sooyoung ile Jaehyun'un arkadaşlığını düşündü. Sooyoung'un durumundan haberi vardı ve Jaehyun Sooyoung'un konuştuğu tek erkekti hatta onun en yakını diye düşündü. Çünkü Sooyoung ile konuştuğu zaman okuldan bahsettiği öğrenci her seferinde sadece Jaehyun olurdu.
Jaehyun, Ji Eun'un karşısındaki koltuğa geçti.
"Sooyoung biraz garip davranıyor, bilirsiniz...", Jaehyun lafını tamamlayamadan Ji Eun onun sözünü kesti, "Elbette garip davranabilir Jaehyun, sorununa ver. Onun en yakını tahminimce sensin ve sen de onun davranışlarını sorun edersen daha da kötüye gidebilir. Depresyon ya da anksiyete bozukluğu yaşamasını istemeyiz değil mi?"
Jaehyun şaşkınca baktı bir süre ardından cevabı elde etmek için ne diyeceğini düşündü.
Ji Eun, Jaehyun'un bir süre duraksamasınaşaşırırken, "Yoksa sen bilmiyor musun?",dedi.
Jaehyun gözlerini büyütüp ona baktıktan sonra "Tabii ki biliyorum! Sadece endişelendim onun için. Bilirsiniz ya neydi o hastalık? Dilimin ucunda bakın hatırlayamıyorum. Ee şey...",diyip cevabı duymak için beklerken, elini düşünür gibi şıklatıyor ve sol üst köşeye bakıyordu, Ji Eun ona yardım ederek "Maladaptive daydreaming. Adı uzun olduğundan Sooyoung bile başta ezberleyememişti" dedi ve gülümsedi.
Jaehyun sonunda cevabı bulduğundan gururla gülümsedi. "Ya...işte maladaptive daydreaming ne tam olarak bilmediğimden şaşırıyorum bazen."
Ji Eun anlayışla gülümsediğinde Jaehyun ayağa kalktı. "Bu yüzden gelmiştim, teşekkürler ilginiz için. İyi günler dilerim!"
"Rica ederim Jaehyun! Ben de iyi bir arkadaş olduğunu söylemeliyim. Desteğini belli etmeye devam et."
Jaehyun da gülümseyerek karşılık verdikten sonra odadan çıktı ve hemen telefonunu eline aldı. Arama motoruna "maladaptive daydreaming" yazdıktan sonra bütün ayrıntılarıyla okumaya başladı. Okudukça daha çok şaşırıyordu, Sooyoung'un o değişik hâlleri aklına geldikçe de kendini, okuduklarını doğruluyordu.
"Uyumsuz hayal kurma...",diye kelimenin anlamını içinden tekrar etti. Sınıfa giderken kafası karışmıştı. "Acaba" dedi, "...acaba yeniden ona destek olmalı mıyım? Belki de bu sorunundan utandığı için öğrenmemi istemedi ve bana kızdı."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
