Daydream ↪ jaehyun + joy ✔

0.7

Sooyoung eve dönerken karşıdan karşıya geçmeye çalışan bir kediyi gördüğünde ona doğru koştu. Beyaz, yumuşal tüyleri ve yeşil gözleriyle oldukça tatlı görünüme sahip bir kediydi bu. Sooyoung kucağına aldığı kediyi bir yandan sevip bir yandan karşı kaldırıma ilerliyordu.

Ablasıyla yolları çoktan ayrılmış olduğundan bu konuda rahattı.

Karşıya geçtiğinde kediyi bıraktı. O sırada arkasından gelen erkek sesiyle sıçradı. Korkmuştu.

"Sooyoung!"

Arkasını dönüp bu sesin kime ait olduğuna baktığında bu kişinin Jaehyun olması onu endişeye sürüklemişti.

"Nasılsın? En son kütüphanede tuhaftın, umarım şimdi iyisindir."

Sooyoung derin bir nefes alırken aklına o rezil olduğu anlar gözünün geldi.

"İyiyim."

Tek kelimeden oluşan bu cevabı  öylesine söylemişti. Pek de iyi değildi.

Jaehyun sormaktan çekindiği ancak cevabını merak ettiği soruyu, utanarak, dile getirdi.
"Şey...yanlış anlama ama o gün neden öyleydin. Yani hem konuşuyor gibiydin ki kimse yoktu karşında hem de gülüyordun. Üstelik nerede olduğunu da sordun bana. Bir sorunun varsa ben seni dinlerim seve seve."

Ama Sooyoung, Jaehyun'un utangaç tavırla sorduğu bu soruya sinirlenmişti.

"Neyim olabilir Jaehyun? Bir yardıma falan ihtiyacım yok, sıkıntım da yok. O gün çok yorgundum o yüzden öyle oldu. Bu kadar kurcalamana gerek yok!"

Jaehyun kırılmıştı. Gerçekten kırılmıştı. Rezil olduğunu düşünüyordu ve verecek cevap arıyordu ama karşısındaki kız aşık olduğu kızdı ve onu kırmak istemiyordu. Susmalı mıyım diye düşünürken Sooyoung ona hiç bakmadan yanından geçip gitti.

İşte şimdi, dedi içinden Jaehyun, şimdi eminim o beni umursamıyor ve ben de bundan sonra onu umursamayacağım, bu tek taraflı aşk son bulacak.

*
Kitabın gidişatı için ne düşünüyorsunuz merak ediyorum doğrusu. Yorumlarınızı dört gözle bekliyorum :') 💓