Korkudan Doğan Aşk

Anormallikler Başlıyor

Okuldan geldim. Bu gün olanlar ne kadar da garipti öyle ; gerçekdışı mı desem, olağanüstü mü desem bilemiyorum. İlk defa böyle bir şey gördüm. Kitaplarda filan çok okurdum veya aynı şekilde filmlerde de denk geldiğim olmuştu. Ama böyle şeyler bana göre sadece kitap ve filmlerde olurdu. Yani en azından düne kadar düşüncem bu yöndeydi. Ama bu olayın peşini bırakmayacaktım, bırakamazdım. Okulda olanları gün içinde tekrar tekrar gözden geçirdim, ölçüp tarttım. Hiçbir şekilde aklımdan çıkmıyordu o gördüklerim. Yemek yerken, ders çalışırken, müzik dinlerken, gitar çalarken, kitap okurken veya film izlerken hep aklımda olduğu için yaptığım hiçbir şeye odaklanamıyordum. Gece olduğunda beni bir korku alıyordu, sanki okulda gördüğüm o varlık , olanları gördüğümü fark etmiş ve gece de beni ziyarete gelecekmiş gibi hissediyordum. Korktuğum için masa lambamı kapatmadım ve öyle uykuya dalmayı tercih ettim. Bayağı bir zorlandıktan sonra sonunda uykuya dalabilmiştim.

"Abla, seni gördüğüme çok sevindim. Sen yokken burda neler neler oldu bilemezsin, çok korktum." dedi. Kardeşimle konuştum ama garip hissediyordum sanki. Onu dinledim, ben onunla saçma sapan olaylar hakkında gülerek konuşuyordum. Oturduk ve ben kahve içerken ona da süt ısıttım. Ne güzel tam da kahkaha dolu bir sohbet içine girmiştik aslında. Sonra bir rüzgar kardeşimi geriye savurdu. Sonra bir tane daha ve yine bir tane daha. Her seferinde şiddetlenen bu rüzgar kardeşimin çığlıklar atmasına ve korkmasına neden oluyordu. Bir el vardı orda ve kardeşimi rüzgar etkisiyle benden almaya çalışıyordu sanki. "Abla, abla kurtar beni ! Abla beni bırakma, nolursun. Abla çok korkuyorum lütfen bir şey yap !" Oturduğum sandalyeden kalkmaya çalıştım ama beni o sandalyede durmaya zorlayan karşıkoyamadığım bir güç vardı sanki. Yapamıyordum, kalkamıyordum ordan.

O sırada ...