I'm Inlove To Someone Who Can't Love me Back (on-going)

Chapter 10

"Tita alis na po kami" Paalam ko kay tita ganun na din sakanilang lahat, ngayung araw ay ang alis namin ni Jem.. pupunta kami sa probinsya Toloso ngayun para kausapin ang nanay at tatay ko, "tara na? sabi saakin ni Jem.. kinuha nya ang gamit ko at ipinasok sa kotse, tinulungan ko siya ganon na din si eli dahil marami akong gamit dinala na ipapasalubong sa probinsya.. "Girl umuwi ka agad dito ha? mamimiss kita e" pabebeng sabi nya saakin, ngumit ako at niyakan siya ng mahigpit "oo eli hintayin moko ha? kailangan ko lang talaga gawin ito para malinawan sa lahat lahat" sumbat ko sakannya at agad humiwalay sa pag yakap...

Otw kami ni jem ngayon sa probinsya.. sinamahan niya ako dito para maka sigurong safe akong makaka rating at may makaka sama ako pag uwi. "anna kung hindi mo kaya wag mo pilitin, kumalma ka kapag mag uusap kayo ng pamilya mo duon" paalala saakin ni jem, hindi ko alam kung magiging magamda ang usapan namen kasi ang tagal nilang itinagao saken to, pero hindi ko sila ma sisi dahil minahal nila ako at inalagaan bilang isang totoong anak.. "salamat jem dahil lagi kang nandyan" hinding hindi ko sasayangin ito.. "susubukan kong umunawa, uunawain ko pa din sila dahil pamilya ko parin sila" muling dagdag ko.. "i'm here hindi kita papabayaan" malambing tugon niyo saakin...

Naka tingin ako sa bintana, sinusulyapan ang mga bundok na nadadaanan namin ang mga punong matataas.. hindi ko maiwasang mag isip ng mag isip kung anong mangyayare.. kahit ako hindi ko inakala ang mga ito hindi ko aakalaing anak mayaman ako, hindi ko aakalaing ampon ako, hindi ko aakalaing magiging ganto ang takbo ng buhay saaken.. pero kahit papano kahit anong mangyare kikilalanin ko pading pamilya ang nag alaga saken hanggang lumaki ako, ang pamilyang nag mahal saken... nakaramdam ako ng antok tinignan ko si jem at tinignan nya din ako, ngumiti akos akannya at hinalikan ko siya sa pisnge.. hinawakan nya ang kamay ko.. "i know you're sleepy, go sleep now gigisingin kita kapag nasa probinsya na tayo" malambing sabi nya at sinunod ko nalamang ito dahil inaantok na talaga ako...

"fuck shaknire i'm with anna stop calling me" rinig kong sabi nya at mukang galit pa ito, nanatili akong tulog tulugan para marineg pa ang ibang sasabihin nya.. "pag uwi ko" dagdag nya at iritadong iritado pa.. "okay bye" paalam nya at agad pinatay ang teleponong hawak nya.. gumalaw ako at umaktong kagigising pero hindi naman talaga "hey baby how's sleep?" tanong nya saaken "hmm okay lang jem ikaw hindi kaba napapagod dyan? mag stop kana muna pahinga ka din" pag aalala ko, mamaya kasi ay baka pagod na sya dahil kaka drive.. "nope don't worry i'm okay" sabi nya at hinayaan ko nalamang iyon..

May nadaanan kaming Canteen at pansamantalang huminto para kumain at umihi dahil kanina pako ihing ihi, dumeretso si jem sa cateen para mag order ng pagkain namen at ako deretso sa cr.. habang nag lalakad hinahanap ko sa bag ang tissue ko nakaka inis dahil hindi ko ito mahanap, kinakalkal ko ng kinakalkal ng may mabangga akong tao... "shit!" reklamo ng naka bangga ko, agad kong kinuha ang nahupog na gamit ngumit sya na ang kumuha non at inabot saaken.. tinanggal nya ang kannyang suot na sumbrero at duon ko nakita kubg sini ito.. "adriane!?" sigaw ko sakNnya "adrianee! ikaw nga!" isa pang sigaw ko sakannya... "tinignan nya ako at agad lumaki ang kannyang mata... "anna?" sabi nya "anna anong ginagawa mo dito? diba dapat nasa probinsya kana?" tanong nya saaken agad naman kumunot ang nuo ko dahil sa mula nya.. "oo nga adriane papunta kami ni jem nag stop muna kami dito, bakit may problema ba?" takang tanong ko sakannya.. agad nag bago ang ekspresyon ng kaniyang muka.. ano bang problema neto? "anna hindi mopaba alam?" sumbat niya saakin.. anong hindi alam? "bakit adriane? may dapat bakong malaman?" tanong ko sakannya.. kinakabahan na ako dahil sa sinasabi at inaasta nya ngayon... "i think hindi mo pa nga alam, si tita na ang mag papaliwanag. Mag kita tayo sa probinsya mag iingat kayo bye anna" paalam nya at niyakap ako.. yayakap sana ako pabalik ng may humila saken.. "ang tagal mo" malamig na sabi saken ni jem mukang nag rereklamo pa.... Nag paalam na si Adriane at saka tuluyan akong iwanan. "who's that?" malamig na tanong saken ni jem.. "si adriane nag ka banggaan kasi kami kanina tas hindi ko akalaing sya pala yon" derederetsong saad ko, "medyo ang weird nga baby kasi iba yung inaasta nya ngayun, parang may hindi ako alam na ayaw nyang sabihin... sabi nya si nanay na daw ang mag papaliwanag" dagdag kopa, hindi ko talaga maalis sa isip ko yon.. ano kayang problema? kinakabahan ako.... "stop thinking fow now anna lets just eat, i'm starving." sabi ni jem halatang gutom na gutom dahil narinig kong kumukulo na ang kaniyang tiyan..

"here's our payment" abot ni jem sa tindera, tapos na kami kumain minadali ko syang kumain dahil hindi talaga ako mapakali.. "thank you sir, ma'am" sabi ng tindera bago kami umalis... patuloy ang biya ng hindi padin maalis sa isip ko ang sinabi ni adriane saaken.. kinakabahan ako na naiiyak hindi ko alam pero nagiging emosyonal ako ngayon. "what's bothering you baby?" pag aalalang tanong nya saakin.. "yung sinabi kasi ni adriane jem hindi ako maka move on, parang may mali.. may nangyareng masama." naiiyak kong tugon sakanniya. "Look kung ano man yan, andito ako hindi kita iiwan okay? matulog kana ulet" sabi nya at agad kinuha ang aking kamay upang halikan ito.. Hindi ko maiwasang kiligin, napaka swerte ko sa isang to.. mahal kona talaga sya, mahal na mahal.

"hey baby wake up, we're here already.. san dito bahay niyo?" tanong saken ni jem at agad kong inayos ang aking sarili, itunuro ko sakannya ang kanto namen.. ng maka rating kami sa kanto nag tataka ako bakit andaming tao sa bahay at naka white t shirt pa sila.. iginilid ni jem ang sasakyan at lumabas sya upang alalayan akong bumaba. Pag ka baba ko sa kotse sumalubong saken ang tita ko may bakas sa muka ang pag ka iyak at puyat.. lumapit ako upang mag tanong sakannya kung anong nangyayare dito.. "tita bakit gannyan ang itsura mo? anong meron? bakit parang may namatay?" humagulgul ang iyak si tita josephine at niyakap ako, hindi ko alam pero niyakap ko sya at nag simulang pumatak ang mga luha sa aking mata...

"ija ang tatay mo wala na" malungkot na tugon niya saaken jabang umiiyak ito, hindi ko alam ang gagawin ko nanlambot ang aking mga paa.. ang katawan ko hindi makagalaw, ang mga kamay ko nanginginig at naramdaman ko nalang patuloy nalang ang pag patak ng luha saaking mga mata.. Tinignan ko si jem na parang kawawang bata, nilapitan nyako at niyakap.. hindi hindi to totoo panaginip lang ito... Agad akong tumakbo papunta sa bahay, pag apak na pag apak ko sa aming bahay bumungad ang kabaong ng aking tatay.. nanginginig akong lapitan ang kabaong ng tatay ko palapit ako ng palapit palakas ng palakas ang hagulgol ko sa pag iyak. Hindi ako makapaniwalang ito ang bubungad sa pag uwi ko.. naramdaman ko nalang na hinahaplos ni nanay ang aking likod at pinapatahan ako sa pag iyak...

Tinignan ko siya ng nakaka awang muka at tinanong ko gamit ang ekspresyon kung pano nangyare ang lahat ng ito.. alam kong may sakit si papa pero lumalaban sya at nagiging maayos ang nararamdaman nya pero bakit? bakit sya bumitaw?

"anna anak wala na siya, wala na ang tatay mo"