I'm Inlove To Someone Who Can't Love me Back (on-going)

Chapter 8

Tinitigan ko sa mata si tita meanble, ang pag titig ko sakanniya ay puno nang tanong. Gusto ko mag tanong kung totoo ang mga narinig ko, kung ako ba ang tinutukoy nila.

Ayokong maniwala agad pero yung birthmark ko sa paa saktong sakto sa sinabi ni tito lousipher. Kaya ba nila ako trinato ng ganito dahil eto ang dahilan? ang dahilan nila ay ako ang nawawalang anak ni maam daniela?. Nagugulhan padin ako sa nang yayari ngayun, bata palang ako sila mama ang nag palaki saakin kaya imposibleng ampon ako.

huminga ako ng malalim bago ulit mag salita, pinilit kong pigilan ang pag iyak ko at ikinalma ang sarili "totoo ho ba? totoo ho ba ang mga narinig ko?" naiiyak na tanong ko, hindi ko mapigilang wag maiyak, gusto ko umalis! gusto ko malaman ang katotohanan gusto ko umuwi saamin at tanungin ang nanay at tatay ko sa probinsya "anna... oo ija totoo ang mga narinig mo." sabat niya sakin habang ramdam kong naiiyak na rin siya. Ngunit pano? pano nang yari na ako ang bunsong anak ni maam daniela? pano ako napunta sa kinikillaa kong pamilya ngayun? pano?....

"anna, let me explain it all to you" singit ni tito lousipher saakin "bata ka palang non anna mga 2 years old kapalang nung nawala kana, akala namin patay kana dahil sa nangyareng trahedya... papunta ang family mo san isang event with you and your two brothers, otw sila sa event anna nung time na yon... ngunit sa hindi inaasahan nawalan ng preno ang sinasakyan niyo dahilan para mahulog kayo sa bangin.." huminto siya dahil na iiyak na din siya, huminga siya ng malalim para kumalma at agad itinuloy ang kwento "ang mommy at daddy mo kasama ang dalawa mong kuya ay agad na ligtas, hinanap ka namin anna hindi kami tumigil na hanapin ka.... lagi kaming pumupunta sa lugar kung saan naganap ang aksidente, akala namin patay kana dahil hindi ka namin mahanap, akala namin wala kana anna pero your tita meanble still finding you, nag pa hanap kami ng mga tauhang magagaling para mahanap ka... nung unang dati mo ditk iba din ang pakiramdam namin anna, hanggang sa kumuha ng tiyempo ang tita meanble mo para kumuha ng buhok sayo" naalala ko kung pako ako yakapin ni tita non at saka hinaplos haplos ang buhok ko, yun pala kukuha siya nang pang DNA niya "ganun din ang ginawa ni meanable anna sa mommy mo after ng DNA tinignan namin ang result and tama kami the result is positive ikaw nga ang 3rd born ng family kenrick."

Tinitigan ko sila tito at tita habang tumutulo ang mga luha saaking mata, hindi ako maka paniwala sa mga na laman ko, kung ako nga yun bakit wala akong maalala? bakit hindi ko maalala ang nangyare? dahil bata pa ako non? gusto kopa malaman ang ka totohanan gusto ko umiyak ng umiyak mag sasalita na sana ako nang biglang mag humawak saakin "mommy anna need to rest it's getting late and besides she's sick" kalmadong sabi niya "this is not the right time to talk about her past and real family, ipag pa bukas niyo na ito" sabi niya sabay hila saakin papunta sa kwarto ko..

Nandito na kami ni jem sa kwarto ko, hindi ko alam kung bakit niya hinila don. Pina upo niya ako sa Upuan at kinuhanan niya ako ng tubig... "drink this" sabi niya sabay abot saakin ng tubig, ikinalma ko ang sarili ko ayokong umiyak sa harapan niya...

"bakit mo ako hinila duon?" tanong ko sakanniya, pwede namang hayaan niya na muna ako pero bakit nyako hinila? ang mga bagay na pinag uusapan nila tita at tito yun yung gusto ko pang malaman ng malam... gusto kong malaman ang sarili ko, gusto kong makilala ang pamilya ko

"because your sick anna" kalmadong saad niya saakin.

"sana hinayaan mo na ako jem! gusto ko marinig ang paliwanag nila sakin!" sigaw ko sakanniya, hindi ko nagustuhan ang dahilan niya, hindi importanteng may sakit ako dahil ang importante ay ang malaman ko ang buong ka totohanan!

"hindi ka makaka pag isip ng maayos dahil may sakit ka, pwedeng ipag pa bukas na lang yon anna but for now? you need to take a rest because your damn fucking sick!" nagulat ako nang sigawan ako ni jem, nag iinit ang mga mata ko dahilan para maluha ako, tinitigan ko siya ng nakaka awang tingin bago ako mag salita "alam ko may pake ka pero gusto ko malaman jem dahil nagugulhan pa ako, please bayaan mokong harapin sila" nag mamakaawang sabi ko, umaasa akong papayag siya ngunit nag kamali ako, hinila niya ako at niyakap "no anna i can't do that your health is more important, sana maintindihan mo" mahinang bulong niya, dahan dahan niyang hinarap ang mga ulo ko sa ulo niya para makita niya ang muka ko, hinalikan niya ako sa noo bagi sa ilong, nang matapos sa ilong ay hinalikan niya ako sa labi, idiniin niya ang halik saakin.. nang matapos niyang gawin yon hinawi niya ang buhok ko at ngumiti at saka tuluyang umalis ng kwarto.