gecedengelen: bu kadar üzüldüğümü görsen sende üzülürsün biliyorum...
gecedengelen: ne yapayım kendime engel olamıyorum, bu acıyı saklayamıyorum, en derinime gömemiyorum artık.
gecedengelen: güzel kadın haberlerde başka onlarca kadının yanında senin adın da çıkıyor.
gecedengelen: öldürülen her bir kadına üzülüyorum ama senin adını görünce yıkılıyor şehirlerim, yıkılıyor kalbimin parçaları, yıkılıyor benliğim.
gecedengelen: o kadınların hepsi güzeldi, hepsinin gülüşleri güzeldi, hepsinin gülüşlerini soldurdular.
gecedengelen: öldürdüler.
gecedengelen: ve ben üzüldüm.
gecedengelen: senin gülüşün sevgilim...
gecedengelen: işte o silinmiyor aklımdan.
gecedengelen: gülüşün beynimin merkezinde canlanıyor, yüzümde bir gülümseme beliriyor.
gecedengelen: sonra...
gecedengelen: sonra o gülüş yok oluyor, soluyor. aynı güzel güneşin batışı gibi. ama ay doğmuyor. sen doğmuyorsun.
gecedengelen: ağlıyorum.
gecedengelen: koca adam nasıl da devrildi sen gidince.
gecedengelen: beni olduğun yerden izliyorsan lütfen üzülme, olur mu?
gecedengelen: ben bu acıyı çekmeye mahkummuşum.
gecedengelen: senin mezarının başında bekledikçe iyiyim ben.
gecedengelen: üzülme, olur mu?
gecedengelen: o kadar acıdan sonra üzülme artık...
gecedengelen: benim seni üzmeye hakkım yok.
