"သား ေနာက္က်ေနၿပီးကို ဘယ္ထြက္သြားတာလဲ ေမေမ့ကိုလည္းေျပာမသြားဘူးေကာ"
အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေမေမက မႀကိဳက္သေဘာေဆာင္ေသာ စစ္လားေဆးလားစကားလံုးမ်ားႏွင့္ေစာင့္ႀကိဳေနေလရဲ႕
"Chanနဲ႔သြားေတြ႔တာပါေမေမ လမ္းထိပ္တင္ပါ"
"ေမေမ့ကိုေတာင္ေျပာမျပႏိုင္ေလာက္ေအာင္ဘာေတြကအေရးႀကီးေနတာလဲ Sehun စာလုပ္ခ်ိန္ကိုအဲ့လိုေတြအေလ လိုက္ေနတာေမေမမႀကိဳက္ဘူးေနာ္"
လာၿပီးဒါေတြဘဲ အျမဲ ၾကားေနရတဲ့စကားေတြ မိုးခ်ဳပ္ႀကီးမွျပန္လာတဲ့သားကိုစိတ္ပူေနတဲ့သေဘာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ေမေမ့ပံုစံခြက္ပ်က္ယြင္းသြားမည္ကိုစိုးရိမ္ေနမႈတခုဘဲ႐ွိတယ္
"Hunကဘာလုပ္ေနလို႔လဲေမေမရဲ႕ chanနဲ႔ေတြ႔တာဘဲေလ အေလ လိုက္တယ္ေျပာရေအာင္လည္းchanကေမေမ့တူပါ"
"တူေတြဘာေတြမသိခ်င္ဘူး sehun ငါ့အမကေလသူ႔ဘာသာသူ႔ေရြးခ်ယ္မႈေၾကာင့္ဘာမဟုတ္တဲ့လူေနာက္ကိုလိုက္သြားၿပီး အိမ္ကအဆက္ျဖတ္ေတာင္ဖ်က္ခဲ့ၿပီးမွ အဲ့ကေလးကေကာသူမနဲ႔တူမေနဘူးလို႔မေျပာႏိုင္ဘူး သူ႔ေၾကာင့္ေမေမ့ကေလးရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကိုမလႊဲေစခ်င္ဘူးကေလး"
အား မြန္းၾကပ္လိုက္တာ
"ဒါေပမယ့္ တီတီကေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္ရႊင္ေနပံုေပါက္ၿပီး ခ်န္းကလဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုထိန္းေက်ာင္းေနႏိုင္တဲ့လူတဦးပါေမေမ
ေမေမသိရဲ႕လား ေဖေဖသာအနားမ႐ွိရင္ က်ေတာ္႐ူး သြားမလားဘဲ နားလိုက္ပါဦးမယ္"
"Sehun ဘာစကားေတြေျပာသြားတာလဲ ျပန္လာစမ္း"
ဒီေန႔မွစကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာသြားတဲ့သားက သူမကိုကလန္ခ်င္ေနသေယာင္ေယာင္ ဒါကေဖႀကီးနဲ႔chanေၾကာင့္ဆိုရင္ေတာင္ တခုခုလုပ္ပစ္လိုက္ဖို႔သူမဝန္ေလးမွာမဟုတ္ဘူး
.............
တီ
ဝင္လာတဲ့messageေၾကာင့္ Chanyeolဖုန္းထုတ္ကာၾကည့္မိေတာ့ Sehunဒီေန႔ေက်ာင္းမလာပါတဲ့
"ေနမ်ားမေကာင္းလို႔လား အာ သြားေတြ႔ရင္ေကာင္းမလား
ဟင္း ဦးမ႐ွိတဲ့အခ်ိန္နဲ႔တိုးေနရင္ ငါ့ကိုတီေလးကေမာင္းထုတ္ရင္ဘလိုလုပ္အလဲမသိ မသြားတာဘဲေကာင္းပါတယ္"
