BLESSED MESS

PROLOGUE

Owning a happy family is my wish. But just only a wish becuase I know I can't have that. Everyday I go home from school I always face my parents fighting and arguing.

Arjie my little brother is still a baby. He don't know what's happening thats why I always cary him away from my parents. Ayaw kong marinig ni Arjie ang sigawan ng magulang at ayaw ko ring mamulat siya tulad ng akin. Si aling Charm lang palagi kong tinatakbohan pag nag sisimula na sa pag aaway ang mga magulang ko

Minsan naiisip ko rin wala ba akong magagawa bilang anak nila. I always find solution every fight of them but they won't listen instead they lock me in my room and grounded me whole week. Ni minsan di ko na inulit iyun dahil hindi ko nakikita si Arjie

Ang ama lagi ang pasimuno ng away nila. Ni minsan hindi ko naranasan ang masayang pamilya. Naka upo ako habang yakap ko ang mga binti ko, ngayon nasa sa sulok ako ng aking kwarto. Itong apat na sulok ng kwarto ko ang tambayan ko dahil dito ko nilulunod ang aking sarili sa pag iyak at pag iisip ng kang ano ano

I don't know why it's easy to die than to live in this bullshit life. I'm not scared to die but I'm scared how I will live... peacefully

"Nasa mga babae ka nanaman mo at palaging alak ang inaatupag mo!" Bulyaw ni mama kay papa. It's feel like a routine. I always heard it everyday

Tahimik akong umiiyak sa sulok. Whats the felling of being blessed? I always feel I'm a mess, useless and a garbage. Negative thoughts is filling me.

"Bakit mo pa kasi pinanganak ang t*ngn*ang Aya nayan!" Sigaw naman ni papa kay mama. Nakarinig ako ng pag sampal kaya mas iniyakap ko ng mahigpit ang binti ko.

I didn't even wish to be born. Mas pipiliin ko pa ang hindi mabuhay kaysa sa lumaki akong ganito lagi ang naririnig ko. Para ako ang sinasampal sa realidad na 'bakit na buhay pa ako?'

My Dad always blame Mom for giving birth of me and I accept that. It's really suck that your own family will bury you in hell

Years past but nothing change. Its my 15th birthday now but everything is still the same. Celebration don't exist in this house and I'm used to it. My brother is now 9 yrs.old and I know him when his in pain because his always silent

We belong in Class B family. My father owns a business while my mom... I don't know. Walang sinabi ang ina sa amin kong ano ang trabaho niya kahit pamilya pa ng ina ay di namin kilala o kahit kadugo man lang. Wala rin akong nakilala na may ibang kadugo kami.

Wala si Arjie dito sa bahay dahil nandun siya sa kanilang Aling Charm. Ngayon ko lang naranasan na ang tahimik ng bahay namin. Mula sa bawat sulok ng aming bahay ay wala akong nakitang mga basag o nagiba na mga gamit. I always use to see every broken vessels in our house

Tumingin ako sa kwarto nila Mama. Idinikit ko ang tenga ko sa pintoan at pinakinggan ang nasa loob pero ang narinig ko ay ang unti unting nagdurog ng puso ko.

She's crying. The light of our family is crying and I can't do anything to ease her pain

Rinig na rinig ko ang pag hikbi ni mom sa loob ng silid niya ,gusto kong makapasok pero naka kandado kaya wag nalang. Hindi ko rin alam bakit naka kandado ito

"A-aya naririnig mo ba ako" mahinang tono ni mom kaya mas idinikit ko pa ang tenga ko sa pintoan para malinaw ang pagkakarinig ko. I was shocked at first becuase of how she knew that I am here

"Mom ,are you okay" mapakla kung tanong ,randam ko ang pamumuo ng luha sa mata ko. She's been brave to us and our family.

Palaging si Ina ang lumalaban sa relasyon nila Ama dahil walang tigil na pangbabae nito. Mom is just a silent and descent women. I didn't even encountered that she's making scandal. Siya ang palaging nasasaktan at patuloy na nasasaktan.

Dad even blame her for giving birth to me but not with Arjie. Mas mahal pa ni Dad si Arjie kaysa sa amin

"Kung makikita mo uli ang dad mo na may ibang babae palayasin mo ha" sambit ni mama at mapakla pa itong tumawa. I can feel the pain in her voice.

"Mom I want to go inside" I request. Mahabang katahimikan ang nanaig saimin bago ko narinig uli ang pag hikbi ng Ina. I ask if she know where the key for me to open the door but no answer came

A month pass after that tragic event. She commit suicide with unknown reason based on FBI report. I was doomed at that day. It was an FBI report but they failed finding the reasons behind it! That's absurd! I can't... do anything

To day is my graduation day and I know no one will come.  Si aling Charm naman ay busy dahil maraming bumibili sa karenderya niya ... and my Dad... after that tragic event I didn't saw him again and I don't want to saw him again

"Hello Ms. Valedictorian" Nikka said while exaggerating her hands for a warm hug. Agad kong tinanggap iyon at malugod itong niyakap. She's my first bestfriend that never betrayed me

I have a friend when I was just in grade school but I found out that she's just using me for a good grade and she always backstab me. I almost lost my own trust for and then Nikka came into picture. She save me in the time that I am sick of this toxic world

Ang magulang mismo ni Nikka ang bulontaryong nag pasuot ng medalya sakin. Sa una ay hindi ako pumayag pero nagpumilit kaya hinayaan ko nalang. Hindi ko narin napigilan ang ilang butil ng luha na kumawala sa mata ko

Matagal ko ng pangarap na kahit isa lang sa pamilya ko ang sumuporta sakin. Kahit tanging suporta lang pero kahit isa wala. And its breaking me into peices knowing that my own family didn't pay attention to me. Even just a slight

Gusto pa sana akong imbatahan ng magulang ni Nikka para sa hapunan pero hindi ko na tinanggap dahil lubusan na sa akin ang kunting suporta nila sakin kanina

Abot tenga ang ngiti ko ng maka uwi na ako sa bahay dahil may dala akong isang pancit na bila-o para sa amin ni Arjie pero sa pag bukas ko ng pinto iba ang dumungaw sa akin

Mga nag kalat na gamit at mga basag ng bote ng alak. Mabilis kong inilapag ang pancit sa lamesa at hinanap si Arjie. My heart is racing right now and my mind filling with negative thoughts

Nahuli kong akmang pagbubuhatan ng kamay ni Dad si Arjie kaya madali kong naitulak si Dad papalayo kay Arjie. I thought he love hus son?! Sa naalala ko siya lang ang lubusang minahal ng ama at ngayon pagbubuhatan niya ng kamay?! Mabuti sigurong ako iyong pagbubuhatan ng kamay pero kong si Arjie hindi ako makakapayag

"Who are you MONSTER?!" I will never ever praised him as a father. His not worth it for a father becuase his just some uselss mess.

I want to burst out, I want him to kneel and ask for forgiveness, I want him to feel sorry of all what he did. Nanginginig ang mga labi ko dahil dahil sa galit at puot na nadarama. I want to punch him straight forward in his face but I can't and I know that I can't

Mabilis kong hinawakan sa braso si Arjie at sabay takbo papunta sa bahay nila Nikka. Wala akong ibang matatakbuhan bukod sakanila. Nasa gitna sila ng kasiyahan at ginulo ko lang

Why I'm so fucking messed up? right?!

They let us enter and greet us a warm welcome. I couldn't help but to unleash my tears.

I am damn mentally and physically tired.