Waiting For Forever

ေဝခြဲမရျခင္း

Unicode below~~

'စိတ္အလိုမက်ေနတာလား
ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာလား'

အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ တစ္စံုတစ္ခုက ရင္ထဲတြင္ ဝင္ေရာက္လာကာ စိတ္ထဲတြင္ မတင္မက်ျဖစ္ေနမိသည္။
စိတ္အလိုမက်မႈကေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ စာမွာၿပိဳင္ဖက္တစ္ေယာက္တိုးလာတယ္ဆိုေသာ
အသိေၾကာင့္ ျဖစ္ေပမယ့္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအေပၚ ေခါင္းစဥ္တပ္လို႔မရေပ...
ရင္ထဲတြင္လိုွက္ခနဲေပ်ာ္ရႊင္သြားမႈ
သူ႔ကိုျမင္လိုက္တာနဲ႔ စိတ္ေက်နပ္သြားမႈတို႔က ေခါင္းစဥ္မတပ္ထားေသာ ဝမ္းသာမႈေနာက္တြင္ ထပ္က်ပ္မခြာပါလာသည္ဆိုေသာ အသိက သူမကို သတိေပးေနေသာ္လည္း သူမအတြက္ ဒီအေပၚမွာ ေသခ်ာေရရာေသာ အေျဖမရွိ..

"ဟန္နီ ဒါေက်ာင္းသားအသစ္လားမသိဘူးေနာ္"
သူမရဲ႕အေမးကို မုန္႔သာေအးေဆးငံု႔စားေနေသာ သူငယ္ခ်င္းက သူမကိုမၾကည့္ဘဲ ေခါင္းၿငိမ့္ကာ ထင္ေၾကးေပးသည္။

"ဟုတ္ေလာက္မယ္ ထင္တယ္"
ထိုသို႔ေျပာၿပီး ျပန္ၿပီးေအးေဆးသာ ဆက္၍စားေနေသာ သူငယ္ခ်င္းေလးေၾကာင့္ ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ မုန္႔သာစားရန္ ျပင္လိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္အေနျဖင့္ ၾကည့္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီး လွည့္ၾကည့္မိေတာ့
ကိုယ့္ကို ၾကည့္ကာ ျပံဳးျပေနေသာ
သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္း...
မ်က္လံုး...
ျပန္ၿပီး ျပံဳးျပျခင္းလည္းမရွိဘဲ သူ႔ရဲ႕မ်က္လံုးကိုသာ ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိရင္း
သူ႔ဘက္က 'ဘာလို႔လဲ'ဆိုေသာ အမူအရာျဖင့္ မ်က္ခံုးတစ္ဖက္ ျမင့္တက္သြားေသာ အခ်ိန္မွ အလ်င္အျမန္ သူ႔ဆီမွ ေရွာင္လႊဲကာ မုန္႔သာငံု႔စားေနမိေတာ့သည္။

ဒါက ပထမဆံုးအႀကိမ္ သူနဲ႔အၾကည့္ခ်င္းဆံုမိျခင္း....

...

ေန႔လည္ေက်ာင္းျပန္တက္ေတာ့ ဆရာမရဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးမႈေၾကာင့္ သူ႔နာမည္ကိုသိခဲ့ရသည္။
နာမည္က ကင္မ္နမ္ဂၽြန္းတဲ့
သူဟာ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕ကေန ေျပာင္းလာေသာသူ..
ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ၿမိဳ႕ႀကီးကေန ဘာေၾကာင့္ အခုလို ဘူဆန္ၿမိဳ႕ေသးေလးသို႔ ေျပာင္းလာရလည္း မသိေပ...
ဒါဟာ သူမတို႔အတြက္ေရစက္လား..
ထိုအေတြးကို ကိုယ့္ကိုယ္ေတြးမိၿပီးမွ အလ်င္အျမန္ ေခါင္းထဲမွျပန္ထုတ္လိုက္ရသည္။