თავი 17

322 27 2
                                    

     დილით მზის სხივები მაღვიძებს. როგორც ყოველთვის თავს ვწევ და ოთახს ვათვალიერებ რადგან ცოტა გამოვფხიზლდე. მერე კი საწოლიდან ვდგები და დილის რუტინას ვიწყებ. 2 საათიანი რუტინის შემდეგ ტანსაცმლს ვიცვამ.

 2 საათიანი რუტინის შემდეგ ტანსაცმლს ვიცვამ

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

      დაბლა ჩავედი და სამზარეულოში შევედი. სადაც ჰარი დამხვდა. დიახ ჰარი. რადგან ჰარიმ მეხსიერება დაკარგა მე ისევ მასთან გადასვლამ მომიწია. მეგანი აქ არის. რა საშინელება არა? მართალია ძალიან ძნელია ჩემთვის მაგრამ ნელ-ნელა ყველაფერს ვეჩვევი.

    — მედისონი მოსულა. დღეს რას მიირთმევთ?

   — შენს ტვინს და შენს სისხლს ჭიქა ნახევარს. — ვამბობ და ვიცინი.

    — მედისონ ისე თქვი ეს სიტყვები რომ თავი საშინელებათა ფილმში მეგონა.

    — კარგი ერთი რას მელაპარაკები.

    — კარგი მიდი და მედი გააღვიძე ძალიან გაუგრძელდა მაგ ზარმაცს ძილი.

    — OK! — ვუთხარი და მეგანის ოთახში შევედი. როგორც კი შევედი მაშინვე ყურში ჩავყვირე. — ძუკნა ადექი თორემ შენი მამინაცვალი მოვა და გიხმარს. — ისიც შეშინებული წამოხტა ფეხზე.

    — შენ? მეორედ აღარ მითხრა ასეთი რამ თორემ გეფიცები მოგკლავ.

    — საკითხავია ვინ ვის მოკლავს ბო*ო! დროზე მოემზადე და დაბლა ჩამოდი თვითმარქვია.

    დაბლა მშვენიერ ხასიათზე ჩავედი. მორჩა დღეს მეგანი საშინელ ხასიათზე იქნება ეს კი მე მაწყობს.
სამზარეულოში შევედი. სადაც ჰარი მაგიდას აწყობდა.
 
    — მოგეხმარები შენ  კი ბლინები არ დაწვა.

პატარა მატყუარა (რედაქტირების პროცესში)Where stories live. Discover now