Sana Öğreteceğim [Rosekook]

PART 12

Melekleri kıskandıran gülümsemeni benden esirgeme..

Park Chaeyung

"Benim yanımda geriliyor gibisin."Kaşlarımı çatarken şaşırmamı engellemeye çalışıyordum.Elleri cebinde ciddiyetle yürüyordu.

"Nereden çıkardın?"Gözlerini yoldan ayırmadan bana cevap verdi. "Kekeliyorsun ve kelimelerini seçmekte zorlanıyorsun."

Ah!Hayır ama! "Öyle birşey yok. Sadece yeni tanıştığımız için belki biraz kekelemiş olabilirim."Beni anladığını belirterek kafasını salladı.

Cidden eşofman giymiş olmasına rağmen fazla tarz duruyordu. Ayrıca ilk defa çiçekleri bu kadar seven biri görmemiştim. Etrafımdaki erkekler sadece kız arkadaşları için çiçek alıyorlardı.

Resmen çocuğu gözlerinle süzmeye başladın chaeyung! Farketmemesi için hemen gözlerimi yola çevirdim.

Çalan telefonu ile irkilip elini cebine götürdü. Arayana baktıktan sonra bana döndü. "Buradan eve geçiyorum. Umarım tekrar görüşürüz"

Biraz geri çekidim ve kafamı salladım. "Ah görüşürüz" Diyerek el salladım. Arkasını döner dönmez telefonu açtı

"Alo jisoo? Geç döndüğüm için üzgünüm." Bir kızla konuştuğunu anladığımda,nedensizce kafamda kim olabilir sorusu geldi. Fakat sorunun saçmalığı ile yüzümü buruşturdum. "Ah bir an önce eve gitsem iyi olacak."

.........................................................................................

Memnuniyetle son videoma gelen yorumları okurken bir yandanda soğuk suyumu yudumluyordum.

Takipçilerimi seviyordum. Çünkü bu zamana kadar her türlü yanımda olmuşlardı.Ve bu onları değerli kılıyordu.

İnstagramıma girip hesabımda dolaştığımda 3 gündür fotoğraf eklemediğimi gördüğümde bir fotoğraf çekilmek üzere üstümü ve saçımı düzelttim.

.............................................................................