Is This A Dream?

Chapter 30: With Him

Kristalyn's POV

Ang kulit talaga niya, narinig ko ang pagtunog ng door knob tanda na binubuksan na nila ang pintuan

Tumayo ako para pigilan yun, konting hakbang palang nabuksan na nila ang pintuan

Nakita ko si Joshua at si Manang sa labasan

May binulong naman si Manang kay Joshua

Ilang segundo lang tingin lang kami at walang nagsasalita

Lumapit siya sa akin, hindi ko mabasa sa mga mata niya ang iniisip niya napaka cold nito

"Masakit ba?" tanong niya sa akin

"Ako? Nasasaktan? Di ba sabi ko sa kanila I'm happy for both of them DUH? Strong yata to </3"

Nakita kong umiling siya

"Iba naman yung sinasabi ko"

Nagulat ako ng bigla niya akong buhatin (yung parang bagong kasal)

"Teka nga ibaba mo ko"

Inupo niya ako sa may bed ko

Ano bang sinasabi nun

"Nasan ang First Aid Kit niyo?"

"Sa may Cr"

Bakit kaya?

Nang makabalik siya niluhod niya ang isang tuhod niya at pagkatapos ay kinuha ang kanang paa ko

"Uy! Teka"

"Bleeding" sabi niya

Tinignan ko naman kung anong tinutukoy niya

Oo nga bakit hindi ko napansin yun?

Nilapatan niya naman yun pagkatapos niyang gamutin

Sinunod niya ang kaliwang paa ko

"Be careful"

Natapos niya naman agad ang pag gamot sa kaliwang paa ko

"It's hard" napatingin siya sa akin

"It's hard to reveal my true emotions. But it's also hard to keep and swallow my own pain to pretend that I'm totally fire"

Itinaas niya ang dalawang paa ko sa may bed at nilagyan niya ng unan

"I don't know na ganun pala katagal bago maka move on ang mga babae"

"More than you know"

"Alam mo ba kahapon gusto kong sabihin sa kanya na 'Drei! I hate you for hurting me these bad' but I can't. One of the worst kind of pain is when you're smiling just to stop your tears from falling"

Hindi ko alam na habang sinasabi ko yun umiiyak na pala ako

Pinunasan niya yun gamit ang panyo niya

"If you don't feel pain then your not loving"

"Paano mo nasasabi ang lahat ng yan"

"I don't know, but actually because of Joanne"

"Joanne?"

"Kapatid ko"

"Ahh, why are you here?"

"For the photo shoot"

"Photo shoot? Malapit dito?"

"Lhei, photo shoot natin for the magazine"

"Joshua, Hindi pa ako handa"

"I know, I'll cancel it already"

"Kumain ka na?"

Umiling ako, bakit parang tinamaan ako bigla ng hiya

Nahihiya ako sa kanya hindi ko alam kung bakit

"Hindi pa"

Tumungo nalang ako para hindi ko siya makita

"Kaya mo bang maglakad?"

"Kaya naman"

"Tara" sabay hawak niya sa kamay ko

"Are you sick?"

"Hah?"

Napatingin ako sa kanya

"May sakit ka ba?"

"Wala"

Tinignan niya naman kung mainit ako

"Bakit?"

"Namumula ka" kita ko sa mukha niya ang pagtataka

"Ah- eh, wala to" hawak ko naman sa pisngi ko

"Tara na" pag yaya ko sa kanya

Sinalubong naman kami ni Manang

Nagkatinginan sila ni Joshua at tumango naman si Manang

"Ano yun?" sabi ko sa kanya

"Wala naman"

Inalalayan niya ako sa may hagdan

"Ah!" Naramdaman ko kasi yung kirot

Bawat hakbang kasi yung force ng katawan ko nasa paa

Bigla na nya ako binuhat kagaya ng kanina

"Ibaba mo ako, may paa naman ako, hindi ako lumpo"

"Bagong taon na, bago ka pa makababa"

"Yabang mo ha!"

Dalawa ang plate na nasa table ngayon

"Kain ka hijo" sabi ni Manang

"Naku, busog pa po ako"

"Kahit konti lang" saad ko naman

"Konti lang oh" nilagyan ko siya ng kanin

"Pili ka kung anong ulam dyan :) "

Nakatingin lang sya sa akin

"Joshua, ayan ang ulam wala sa mukha ko"

"Haha, ang cute mo kasi pag namumula"

"Hah?" sabay hawak ko sa pisngi

Nakaka hiya >3<

"Kain na" yaya niya