That Ganster is the Lost Princess

Chapter 10

Keishalyn POV:

I don't wanna remember that..

*sigh

Steve are you okay in there? Namimiss na kita. Ba't mo naman kasi ako agad iniwan. Ni hindi mo man lang ako tinanong kung pwede ka ng umalis... Napakadaya mo! Sobrang daya mo!

.....................

-Next day-

Pumasok ako ng maaga para naman magawa ko na ang mga kailangan kung gawin bilang isang president. Ang dami pang gumugulo sa isip ko..

Katulad ng sabi ni mom and dad hindi si steve ang nag utos na pa sundan sila mom... Maraming sakop ang DEMON ORGANIZATION ang iba dun maayos ang pakikipag business samin pero ang iilan dun syempre against samin at talagang hate na hate kami.. Syempre kabisado ko silang lahat. Iilan ding pamilya yun. If ever na magkakaroon ng gulo sure na sure magsasama sama yung mga yun.

May isang katulong kasi ang mga bruce.. ngayon parang kilala ko na kung sino yung walanghiyang bumabangga samin.. Tignan lang natin kung anong magagawa namin sainyo.. Hindi matapos tapos tung mga sakit ng ulo.

"did you know, may na hospital kahapon!! Bat di ka kasi pumasok kahapon! Ayan tuloy hindi mo nakita"-

Oh isa pang sakit sa ulo.

"oh talaga, umalis kasi kami ni mom para sa business"-

"grabe talaga yun!!"-

"umabsent lang ang president ng isang araw biglang may nangyareng ganon na agad"-

"hays! Hayaan na natin sila. Baka madamay pa tayo!"-

Nagulat sila pagkaharap nila.

"p-pres"-

"tell me all the details about that"-

......................................

"pres kasi ano.. Wala ka kasi kahapon kaya walang nagpigil sa away. Nasa cafeteria kami banda nung biglang magsimula ang away. Inumpisahan yun ni george wala namang ginagawa yung tao sa kaniya pero sinaktan niya parin ng ganon kung nakita mo lang yun pres talagang maaawa ka dun sa lalaki siya yung nerd top 1 hindi ko alam kung anong section siya pero alam ko isa siya sa mga highest honor. Dumaan kasi nun si nerd pero wala namang ginawang masama si nerd nun. Mukang badtrip lang talaga yung si george."-

Tumitig ako ng madiin sa kaniya na parang iniiisip ang nasa mata niya. Kaya bigla siyang naging uncomfortable.

"wala ba talagang umawat O natuwa lang kayo sa pinapanuod niyo kaya walang umawat? "- sinamaan ko pa siya lalo ng tingin.

"p-pres yung iba ganon ang naging reaction pero yung iba katulad ko natakot kami Sobra! na hospital pa nga yung nerd kaya mas lalo kaming natakot.. If ever na papaalisin niyo si george marami ang matutuwa at isa ako dun. "- naramdaman ko naman yung katotohanan sa sinabi niya.

"okay thank you for this information"-

Napangite naman siya kaya wala na kung nagawa napangite na lang din ako.

"welcome po pres! "-

Umalis ako dun at dumiretso sa section ni george... Halos lahat ng estudyante pinag-uusapan yun pero natahimik din naman sila agad kapag nadaan ako.. Yung iba natatawa pa, yung iba natatakot, at yung iba wala lang...

*KRINGG KRINGGG KRINGG*-BELL

hmmm sakto mas okay tu.. Nagmadali agad ako para hindi makapag simula ng deskasyon ang teacher nila at tagumpay naman ako. Magsisimula pa lang sana..