Lucky He's Inlove With Me

CHAPTER TWO: KISS

Jin's POV

Yah!!! Bakit hindi ako dinadaldal ni Ashley? Nailang kaya to dun sa sinabi ko kanina? Eh wala naman kailang ilang dun sa sinabi ko ah.

Ang sabi ko lang naman, walang malisya samin. Ano ba yan. Ang hirap talagang intindihin ng mga babae.

Pag sinabihan mo sila ng magagandang salita, maiilang sila.

Pag naman napangitan sila sa sinasabi mo, lalayo din sila at maiilang ng kausapin ka. P.I naman.

Hay juice colored!! Ewan ko sa kanya. Ang arte niya ngayon ah. Kung hindi lang talaga..... hay!!!

************************************

Buti na lang, nag bell na. Hindi ko na hinintay yung anim at si Ashley. Lumabas na agad ako. Makikipagkita pa ako kay Ciara.

Nagtataka ba kayo kung sino si Ciara? Iniisip niya at nang lahat na girlfriend ko siya. Pero hindi. Pampalipas oras ko lang siya. Ok din naman eh. Tsaka, kapag nasaktan siya, wala akong pakialam. Siya naman ang lumalandi sa akin eh. Nung una ayaw ko, pero dahil nabored ako, pumayag ako.

************************************

Nagpunta na ako sa rooftop nung school. Dito kami nagkikita. Tapang kasi niya. Kahit wala siyang posisyon sa school, nang aaway talaga siya. Wala eh, rich kid. Gaya ng ibang estudyante, kaso ang iba lang, malandi at desperada siya.

Pag bukas ko nung pinto, nandoon na siya. Bigla siyang humarap. Narinig niya kasi yung pagbukas nung pinto.

"Baby!! Buti naman nadito ka na. Namiss kita." Sabi niya habang lumalapit sa akin.

"Grabe ka naman. Kakakita lang natin kaninang umaga." Bago kasi ako sumakay dun sa kotse ng BTS, nagpunta muna siya sa dorm. Bwisit nga eh.

"Mahal kasi kita. I love you, baby." Tangna, kung hindi lang ako bored kanina ko pa to sinapak eh. Napakalandi. Pero yun naman ang na eenjoy ko sa kaniya. Pwede ko siyang landiin. Game naman siya eh.

"Ok." Sagot ko sa kaniya. Alangan naman kasing sabihin ko na mahal ko rin siya eh iba naman ang mahal ko.

"Ikaw, talaga. Tara na dun. Nakaset na yung lunch natin." Oh diba, siya pa yung nagseset nung lunch ko.

************************************

Kumain na kami. Tapos usap usap. Maya maya nag bell na.

"Baby, magkita na lang ulit tayo mamayang uwian." Tangna mo, di na ako sanggol.

"Ok" hindi ko na siya hinitay na sumagot. Tumayo na agad ako tapos dinala ko na yung bag ko at pumunta na ko ng room.

As usual habang dumadaan ako, lahat ng tao nakatitig. Yung mga babae, halatang nagpipigil ng kilig.

Sa di kalayuan, nahagip ng mata ko si Llean. Siya yung bestfriend ni Ashley.  Ngayon pa lang, babalaan ko na kayo. Prangka siya. As in. Kapag nag umpisa na siya, mahirap nang pigilan.

Nilapitan ko na siya.

"Hi, Llea-"

"Wala akong pake. Anong kailangan mo?" Tangna mo, bastusan lang? Hay nako, pasalamat ka at kaibigan ka ni Ashley kung hindi!!!!

"Tangna mo rin. Dapat nga si Ashley pa ang magpasalamat sakin. Dahil as much as possible, nilalayo ko siya sayo."Shett, napalakas yung iniisip ko... at.... Ouch.... bakit niya kailangang ilayo si Ash...

"Bakit mo naman ginagawa yun?!" Tinaasan ko siya ng boses. Wala lang para kunwari galit ako. Bakit pa ako nag aral sa isang Acting school kung hindi ko rin naman gagamitin yung mga kakayahan ko..