Part 4

1.1K 135 4
                                    

Zawgyi

နန္းေတာ္ရဲ႕အေဆာင္ထဲမွာပဲေနေနရသည္မွာသုံးပတ္ခန႔္ရွိေနၿပီ။ပုံေျပာသည္ဆိုသည္မွာအမ်ားအျမင္တြင္သာ။လက္ေတြ႕မွာေတာ့မင္းႀကီးသည္သူ႕အားညတိုင္းေဘးနားထားကာအိပ္ေစသည္။တစ္ခါတစ္ရံညမ်ားတြင္ေတာ့မင္းႀကီးကိုေခ်ာ့သိပ္ရသည္။
ဪ...အားလုံးကဖိန႔္ဖိန႔္တုန္ေအာင္
္ေၾကာက္ရတဲ့မင္းႀကီးကဒီလိုေလးလည္းရွိေသးတာလားဟု ဂ်ီမင္ ေတြးမိသည္။

အခု ဂ်ီမင္ နန္းေတာ္ထဲကအလြန္လွတဲ့ဥယ်ာဥ္ထဲေရာက္ေနျခင္းပင္။ပန္းပင္ေလးေတြကိုၾကည့္ေနရင္းနဲ႕ မင္းႀကီးယြန္းဂီ အေၾကာင္းေတြးေနမိသည္။

*ဒီအခ်ိန္ထိဘာလို႔မင္းႀကီးကမိဖုရားေခါင္
ႀကီးမရွိေသးတာလည္းလို႔ပင္။အဲ့အေၾကာင္းေမးဖို႔ကိုလည္းမေမးရဲ။ေမးရင္အသက္နဲ႕ကိုယ္အိုးစားကြဲမည္မဟုတ္ပါလား။မင္းႀကီးကထိုအေၾကာင္းေမးရင္စိတ္အရမ္းဆိုးသည္ေလ။ငါလည္းဘယ္ေတာ့မွအေဖနဲ႕အေမမ်က္ႏွာေလးေတြ႕ခြင့္ရပါ့မလဲ။ဒီမွာလိုေလေသးမရွိေနေနရေပမယ့္သတိကေတာ့အၿမဲရွိေနရသည္။ဟူး..*

ေလပူေတြကိုမႈတ္ထုတ္ရင္းသက္ျပင္းခ်ေနမိသည့္ခဏ..

"အေမ့.."

ခါးကိုလာဖက္သည့္လက္တစ္စုံေၾကာင့္လန႔္သြားရသည္။ဂါး.မေျပာမဆိုနဲ႕ဒီလူႀကီး..
လက္ေတြ႕မွာေတာ့ဒီလူႀကီးဟုေျပာဖို႔ေနေနသာသာ..

"မင္း..မင္းႀကီး."

"က်စ္..ေခၚျပန္ၿပီလား။ကိုယ္ဘာေျပာထားလည္း။"

"Min.."

"ဒီလိုမွေပါ့ကြာ။"

ဂ်ီမင္ရဲ႕ကိုယ္ေလးကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ဖက္ကာပုခုံးေပၚေမးတင္ထားလိုက္သည္။သက္ျပင္းခ်​ေနတာ​ေၾကာင့္​ေမးမိသည္။

"Min ဒီေန႕ေကာညီလာခံအဆင္ေျပရဲလား။"

"အင္း.ဒီလိုပါပဲ Chim"

ပုခုံး​ေပၚ​ေမးတင္ကာမ်က္စိမွိတ္ရင္းသက္ျပင္းကိုအၾက္မ္ႀကိမ္ခ်ေန​ေတာ့လူကမ​ေနတတ္စြာပင္ထပ္​ေမးမိျပန္တယ္။

"Chimဘာလုပ္ေပးရမလဲဟင္"

"ဒီတိုင္း​ေလးၿငိမ္ၿငိမ္​ေလးပဲ​ေန​ေပး"

 Storyteller Chim [Complete]Where stories live. Discover now