Bugün alarmım çalmadan uyanmıştım. Kalkıp formamı giydim. Çantama da kıyafetlerimi koydum. Bugün okuldan kaçacaktım çünkü öğleden sonraki dersler felsefe ve bedendi.
Kahvaltımı yapıp dışarı çıktım. Gelen mesajla telefonumu açtım.
Rüzgâr: Günaydın
Elfida: Günaydın
Rüzgâr: Nerdesin çıktın mı evden?
Elfida: Evet geliyorum 2 dakikaya
Telefonu kapatıp cebime koydum. Birden heyecanlanmıştım.
Niyeyse.
Rüzgârı görünce ona el salladım. Oda bana gülümsedi ve el salladı.
"Günaydın"
"Günaydın"
"Üşüyorsun galiba"
"Biraz. Neden ki" beremi çekiştirip ona baktım.
"Burnun kızarmışta" deyip gülümsedi.
"Olsun. Güzel duruyor" dediğime güldü.
"Haklısın"
Okula vardığımızda ben sınıfa doğru gidecekken Rüzgâr konuştu.
"Sen git ben bir kantine uğrayayım" kafamı sallayıp sınıfa gittim. Sırama oturup etrafa baktım. Daha erkendi ve sınıfın yarışı yoktu. Kapıdan elinde iki bardakla giren Rüzgâra baktım.
"Seversin diye düşündüm" deyip sıcak çikolatayı önüme bıraktı. Ben ona mal mal bakarken gözlerimden kalpler çıkıyor muydu acaba.
Sıcak çikolataya bayılırdım.
"Şey teşekkür ederim. Çok severim"
"Rica ederim" deyip göz kırptı.
Sakin ol kızım. Sadece göz kırptı.
Bakışlarımı kaçırıp sıcak çikolatamı içmeye başladım.
"Bugün de ders dinleyecek halim yok ya "
"Benim de. O yüzden yanıma kıyafet getirdim öğleden sonra kaçmayı düşünüyordum. İstersen benimle gelebilirsin"
"Gerçekten mi" gözleri parlamıştı bi anda. Kafamı salladım.
"Kıyafetin var mı?"
"Evet. Bende giderim diye getirdim" güldüm.
Tesadüf müydü bu?
●
Öğle arasına girdiğimiz gibi çantamı alıp lavaboya kaçmıştım. Üstümü değiştirip kendimi düzelttim ve oradan çıktım. Rüzgâr beni dışarda kapıda bekliyordu. Yanına yaklaştığımda kafasını kaldırıp baştan aşağı süzdü.
Bu hali utanmama sebep olmuştu.
Yanına varmıştım ama hâlâ bana bakıyordu. Elimi salladım.
"Hey. Gitmiyor muyuz?" Kafasını salladı.
"Şey tabii gidiyoruz" diyince yürümeye başladık.
"Nereye gitmek istersin" farketmez dercesine omuz silktim.
"Kahve alıp dolanalım istersen"
"Olur"
Biraz yürüdükten sonra bir kafeden sıcak çikolata alıp yürümeye devam etmiştik.
"Sahile gidelim mi"
"İyi olur"
Sahile vardığımda boş bir banka oturmuş denizi seyrediyorduk.
Boş bardakları çöpe attıktan sonra tekrar yanıma oturdu ve cebinden bir şey çıkardı.
Kulaklık.
Birini kendi kulağına taktı diğerini ise bana uzattı. Ben hâlâ kendisine öylece bakarken konuştu
"Bu sefer de benim şarkılarım" deyip göz kırptı. Gülümseyip kulaklığı elinden aldım ve kulağıma taktım.
