In love with Severus snape

Hoofdstuk 7

Ik til Raven op, en draai rondjes met haar, als ik haar weer terug op de grond zet, duw ik haar zachtjes tegen de muur, de tranen prikken achter mijn ogen, ik zoen haar snel, en lang, ik kan het niet meer laten, en de tranen komen uit mijn ogen "niet huilen lieverd" zegt Raven als ze de tranen weg veegt, "ik heb je zo gemist" zeg ik en ik knuffel haar "ik jou ook" fluistert ze in mijn oor, "hoe kan het dat je nog leeft?" Vraag ik, "onze liefde, toen ik de vloek over me heen kreeg, werd alles wit, ik kwam op een perron, waar nog steeds alles wit was, Perkamentus was daar, hij zei dat ik terug moest, om bij jou te blijven, dat je niet zonder mij kon, daarna verdween hij, en ik ben maar gewoon gaan lopen, en toen stond ik in eens hier" zegt ze, ik glimlach, daarna pak ik haar hand en geleid haar naar de tafel, als ze wil zitten, draait ze een rondje onder mijn arm door, ze struikelt perrongelijk over mijn voet, ik vang haar nog net op, en nu ligt ze in mijn armen, ik buig naar haar toe, en kus haar zachtjes, het voelt vertrouwt, haar lippen smaken zoals altijd naar perzik, ik trek haar weer overeind, en ze gaat zitten.

***Pov Raven***

Ik word wakker, ik lig in een bed, een groot bed, ik ben niet in mijn kamer, maar bij Severus thuis, ik kijk naast me, hij ligt daar te slapen, ik kruip tegen hem aan, hij voelt warm aan, ik geef hem een kus, hij slaapt nog steeds, ik geef hem nog een kus, en bijt zachtjes in zijn lip, deze keer word hij wel wakker, hij opent zijn ogen, en glimlacht dan, hij duwt mij naar mijn eigen kant van het bed, en gaat boven me hangen, ik kus hem weer, hij houdt zijn hand op mijn buik, en gaat steeds lager, en lager, hij wil net mijn onderbroek uit doen, als er word aangebeld, hij slaat een geïrriteerde zucht, en staat op, hij kleedt zich snel aan, en gaat naar beneden, ik hoor stemmen, ze worden steeds harder, tot de kamer deur open gaat,

"RAVEN!" Hoor ik en er springt iemand op me af, later zie ik pas dat het Hermelien is "Hermelien!" En ik knuffel haar, later lopen Ron en Harry de kamer binnen, ik sta op, en knuffel hun ook, Sev staat er een beetje ongemakkelijk bij, natuurlijk, hij had nooit gedacht, dat Harry Potter ooit in zijn huis zou komen, en ze hebben natuurlijk ons momentje verpest, "we uhm laten je wel ff aankleden" mompelt Ron, ik kijk naar mijn kleren, ik sta in mijn ondergoed, en een t-shirt van Severus, ik trek snel een broek aan, en een trui er over ik loop naar beneden, Harry Ron en Hermelien zitten aan de keuken tafel, Severus staat op de trap "hey je vind dit niet erg toch?" Vraag ik "Nee natuurlijk niet, ze uhm ze zijn er net pas achter gekomen dat je nog leeft toch..." zegt hij niet geloofs waardig, ik loop verder de trap af, "zo jongens hoe gaat het met jullie?" Vraag ik, en ik ga op een stoel zitten, "goed" zegt Ron "ja met mij ook" zegt Harry, "nou met mij ook" zegt Hermelien, "oké! uhhm" zeg ik, "verstoorden we iets?" Vraagt Ron als hij naar de geïrriteerde Sneep kijkt, "ja" zegt Severus zacht maar wel verstaanbaar, "nee hoor" zeg ik en ik kijk geërgerd naar Severus, "nou uhm het is tijd op te gaan, het was weer gezellig" zegt Harry dan,

ze staan alle 3 op, en lopen weg, ik hoor Ron nog net tegen Harry zeggen: "ik vind het maar raar dat ze met haar leraar datet" "ik ook" hoor ik harry zeggen, Hermelien geeft ze beide een schop, ik kijk verdrietig, ze zijn namelijk mijn enige vrienden, ik wil weer naar boven sjokken, maar ik kom Severus tegen, "wat is er?" Vraagt hij, "ze mogen me niet..." zeg ik vermoeid, "wie niet?" Vraagt hij, "Harry en Ron! Ze vinden me raar... alleen maar omdat ik met jou ben.." zeg ik triest, Severus geeft me een knuffel, en tilt me dan op, we lopen naar boven, en hij gooit me op bed, "zooo... waar waren we?" Zegt hij, "volgens mij hier" zeg ik en ik trek mijn broek en trui uit, ik heb tijdens het omkleden mijn onderbroek en bh verander in lingerie, ik trek mijn wel bekende glimlachje en zoen Severus, hij trekt in een beweging zijn broek en t-shirt uit, en ik mijn lingerie, zijn lichaam voelt warm aan, ik heb mijn armen goed om hem een, als hij naar binnen glijdt, ik kreun, en zoen Severus.

***Pov Sneep***

We zijn na een tijdje klaar, ik lig naast Raven in bed, ik hou haar hand nog steeds vast, het zweet druipt van mijn neus af, "ik ga douchen" zegt Raven ze staat op en loopt naar de douche, ik hoor even later de douche lopen, ik loop ook richting de douche en kom naast haar staan, ik zeep haar lichaam in, ze voelt zacht aan, ik kom dichterbij staan, en fluister: ik hou zo veel van je" ze glimlacht "ik hou ook van jou" zegt ze zacht, daarna zeept ze mij in, ze geeft me tegelijkertijd een kleine massage, wat ik echt nodig had,

even later zijn we klaar, ik droog me af, en kleed me aan, ik loop alvast naar beneden, en even later komt Raven ook, "zullen we een stukje gaan lopen, het is al bijna avond, kunnen we misschien ergens eten?" Zeg ik, "goed idee" zegt Raven, we doen onze jassen aan, en lopen naar buiten, ik hou haar hand vast, het heeft net gesneeuwd, we luisteren beide naar het knerpende geluid als we over de verse sneeuw lopen, we gaan het stadje verderop in, we zijn bijna bij het restaurant, als we langs een juwelier lopen, "loop jij maar alvast verder" zeg ik, ik zie een prachtige gouden ketting met groene smaragden liggen, ik loop vlug naar binnen, en koop hem, ik loop snel naar het restaurantje en zie Raven zitten, ik loop op haar af en ga ook zitten, ik pak het doosje en zeg "ik heb wat voor je" ik glimlach, ik geef het aan haar, ze opent het, en haalt het doosje eruit, ze maakt voorzichtig het doosje open, ze gilt, "wat is er?!" Roep ik, het hele restaurant kijkt naar ons, ze draait het doosje naar mij om en er ligt een briefje in met: "ik ben nog niet weg -T.R" T.R dat staat voor Tom riddle, oftewel Voldemort... ik kijk op, en Raven is weg,

ik sta op, en neem het doosje gauw mee, ik ren naar buiten, ik kijk om me heen, ik zie haar niet, ik loop maar naar links, in de hoop haar tegen te komen, ik kijk alle kanten op, maar ik kan haar niet vinden, ik wil haar niet weer kwijt raken! Ik ben nu al 3 keer heen en weer gelopen, maar ik kan haar maar niet vinden, ik geef het op en ga op een bankje zitten, ik leg mijn hoofd in mijn handen, ik blijf zo een tijdje zitten als ik in eens mijn naam hoor "Severus! Sev!" Ik kijk op, er staat niemand "hier ben ik" hoor ik, en iemand pakt me vast, het trekt me overeind en sleurt me mee naar het afgelegen stukje van het stadje, in eens zie ik Raven's gezicht, "sorry onzichtbaarheid mantel.." zegt ze "Jesus ik dacht dat ik je weer kwijt was" zeg ik "sorry maar ik was gewoon geschrokken..." zegt ze zacht, "het maakt niet uit..." zeg ik "kom laten we gaan" zeg ik daarna en ik steek mijn arm uit, ze pakt hem vast en we verschijnselen naar mijn huis,

"hoe zit het eigenlijk met Zweinstein?" Vraagt Raven in eens, "uhm nou het word opgebouwd, maar daarna gaan we allemaal weer terug voor het 6e jaar, tenminste degene die in het 6e jaar zitten" zeg ik "wanneer?" Vraagt ze "binnenkort" antwoord ik, "kom laten we een film kijken!" Zegt Raven blij, "oke.." zeg ik nonchalant, en ik word mee gesleurd, we gaan zitten, en Raven kruipt dicht tegen me aan, ik leg mijn hoofd tegen die van haar en sla mijn armen om haar heen.
Na een tijdje zie ik dat Raven in slaap is gevallen, ik pak het doosje met de ketting, bestudeer het kaartje aandachtig, en bedenk dat het niet kan, ik graaf diep terug in mijn geheugen, en zie dat toen ik bij de kassa stond, de verkoper het kaartje erin heeft gedaan, ik zucht, mijn ogen worden zwaar en ik val in slaap.