In love with Severus snape

Hoofdstuk 10

"We kunnen zo niet verdergaan" hoor ik Severus zeggen "ik hou niet van je" "ik heb je gebruikt" Severus zijn stem galmt door de kamer.
Ik schrik wakker,

ugh slechte droom, ik zie dan Melanie nog slaapt, we hebben toch lessen vandaag..? "Mel? melanie?" Zeg ik, ze word langzaam wakker, "hmm?" Mompelt ze "hebben we vandaag geen lessen?" Vraag ik "nee ze de andere scholen komen voor het toernooi" zegt ze en ze slaapt weer verder, oh ja! Vandaag komen de scholen, niet dat mij het iets boeit maar ja, ik ga sowieso meedoen aan dat toernooi lachen! Ik laat me weer op bed vallen en val kort weer even in slaap, even  later word ik weer wakker, Melanie is zichzelf aan het aankleden "goedemorgen!" Roept ze blij "hoi" mompel ik met mijn slaap stem, als we beide aangekleed zijn lopen we naar beneden,

we beginnen met ontbijten en Perkamentus doet zijn speech over het toernooi, na het ontbijt lopen Melanie en ik naar de bibliotheek, om wat boeken op te halen, voor de toetsen die er aan komen, voor we het weten is het al weer middag, in de middag komen de andere scholen, we lopen verwachtingsvol naar de grote hal gaan snel zitten en als eerst komen de Beauxbatons binnen, ze zijn allemaal heel slank en knap, als tweede komen de Klammfels, allemaal heel stoer-doenerig, niet zo geweldig,

ik kijk naar Severus die een beetje ongemakkelijk in zijn eten zit te prakken, als iedereen binnen is gaat Perkamentus weer een speech geven, over hoe oud je moet zijn, ik mag net meedoen, ze hebben namelijk het leeftijdsniveau verplaats naar 16 en ik ben 16! Bijna 17 zelfs, als iedereen klaar is met lunchen blijven de meeste kinderen zitten, om kennis te maken ik stoot Melanie aan en zeg "kom lets go deze mensen zijn niet zo interessant" we staan op en lopen weg, "ik ga even een rondje lopen oké?" Zeg ik tegen Melanie ze antwoord met een knikje, en ik loop naar buiten, ik loop door de rozen tuin, het ruikt er heerlijk,

tot ik in een keer word geprikt door iets, ik kijk opzij en zie een grote doorn aan een van de rozen, hij lijkt te bewegen! Ik wil weg lopen, maar het lukt niet, de roos veranderd in een grote doorn tak, het pakt me vast, en gaat met een van zijn doorns helemaal langs mijn arm, het prikt ontzettend, ik zie dat het ook bloed, ik sluit mijn ogen omdat het zo veel pijn doet, en voel hoe de greep van de doorn verslapt, ik open mijn ogen en zie Severus staan, de doorn laat me vallen, en hij vangt me op, "rozen zijn niet heel aardig..." zegt hij en we lopen gauw de rozen tuin uit, hij zet me op de grond neer "nee dat merk ik" zeg ik, ik kijk naar mijn arm, helemaal bebloed, "kom mee" zegt Severus en hij pakt mijn arm, we gaan naar zijn bureau, "ga zitten" ik ga zitten en Severus loopt naar zijn drankjes kast, hij rommelt even en soms hoor ik hem roepen: "waar is het nou?!" Even later komt hij aan lopen met een klein flesje, "dit gaat even prikken" ik doe mijn blouse uit, aangezien hij toch helemaal bebloed is, Severus pakt mijn arm en schud het flesje er boven leeg,

het prikt ontzettend, ik sluit mijn ogen "klaar" zegt hij na een tijdje, ik open voorzichtig mijn ogen, en kijk naar mijn arm, het bloed is weg, het is nu een grote wond, "het heeft even de tijd nodig om dicht te groeien" zegt hij daarna, ik knik, "het is uhm beter als je gaat, Perkamentus hijgt in mijn nek.." ik knik weer, en geef hem snel even een knuffel en een kus op zijn wang, ik loop weer weg, ik ben onderweg naar de kamer van mij en Melanie, even later kom ik aan, ik heb een trui van Severus aan, ik loop naar binnen "hoi" zeg ik, Melanie kijkt op van haar bureau "hey!" Wat duurde zo lang, "uhh nou ik heb een uhhm ongelukje gehad met een roos" zeg ik en ik laat mijn arm zien "ohhh dat ziet er pijnlijk uit!" Zegt ze "als je het niet erg vind ga ik slapen..." zeg ik "ja natuurlijk truste" zegt Melanie, ik kleed me uit, en trek mijn slaap shirt aan, en ga in bed liggen.

***de volgende ochtend***

Mijn wekker gaat, ugh geen zin om op te staan, tot ik me bedenk dat we vandaag ons in moeten schrijven voor het toernooi, ik schiet snel in mijn kleren, en scheur een stukje perkament ergens van af, ik schrijf netjes mijn naam op, ik loop naar beneden, ik zie al meerdere mensen rond de beker staan, ik loop door de cirkel en doe mijn naam in de beker, de mensen om me heen juichen, ik loop weer weg, ik ben weer onderweg naar boven als ik in eens tegen de muur aan gedrukt word ik kijk