Hoofdstuk 9 (Nu)

298 3 10
                                    

***Pov Raven***

Ik word wakker, ik kijk om me heen, ik lig op de bank, inplaats van het bed, "sev.." zeg ik vermoeid, geen antwoord, ik sta op en dreig te vallen, een arm vangt me op, ik kijk "seve-..." zeg ik en alles word zwart.
Even later word ik wakker, als ik mijn ogen open zie ik een bezorgde Severus voor me zitten, hij ziet dat ik wakker ben "ah eindelijk! Gaat het?" Vraagt hij en geeft me een glas water, ik drink het op "Ja.. ja ik weet niet wat er net gebeurd" zeg ik nog een beetje verbaast,  "neem wat ontbijt" zegt Severus, en geeft me een boterham, ik eet het langzaam op, "vanmiddag moeten we naar Zweinstein" zegt hij "de school is weer opgebouwd" "oh..." zeg ik triest, omdat ik weet dat we elkaar minder gaan zien, blijkbaar denkt Severus hetzelfde want hij zegt "je kan zo vaak als je wilt langskomen hoor" en hij glimlacht, ik glimlach liefjes terug, en krijg een kus op mijn wang "wil je een beetje thee?" Vraagt hij lief, ik knik, ik staar naar hem als hij de thee in schenkt, hij geeft het aan mij "is dit een nieuwe mok?" Vraag ik als ik naar de mok kijk "ja, cadeautje" zegt Severus,

en hij slaat een arm om me heen, na een tijdje heb ik de thee op en ga ik aankleden, ik trek een mom jeans aan, met een zwart t-shirt, ik trek nog snel mijn blauwe nike Jordans aan en loop naar beneden, Severus kijkt me aan "tadaa" zeg ik blij en draai een rondje, Severus glimlacht flauwtjes, en schud zijn hoofd, "klaar om te gaan" zegt hij dan "ja hoor" zeg ik en ik loop met hem mee,
Even later en we zijn in Zweinstein, we zijn iets te laat dus ik loop eerst de grote hal in, en een minuutje later Severus, ik ga aan de Zwadderich tafel zitten en kijk rond, "hey haar heb ik nooit gezien" denk ik bij mezelf als ik naar een meisje met blond haar, donker bruine ogen en een redelijk bleke huid kijk, ik besluit om na het eten kennis met haar te maken, ze lijkt redelijk alleen, en aardig,

Perkamentus doet zijn speech en belooft ons dat zoiets als een maar maanden geleden nooit meer zou gebeuren, ook heeft hij met het ministerie besloten dat we een extra jaar erbij krijgen, fijn... na zijn veel belovende *kuch kuch* speech komt het eten op tafel, eindelijk, er speelt een zacht muziekje, en ik schep wat eten op, ik kijk naar Severus die sloom in zijn soep roert, hij merkt dat ik naar hem kijk, en geef een knip oog "hoi" hoor ik ineens, ik kijk op, het is het meisje van net "hey" zeg ik "ik ben Melanie" zegt ze zachtjes "ik ben Raven" zeg ik en ik schuif een stukje op om duidelijk te maken dat ze mag zitten, ik schud haar hand als ze gaat zitten, eerst is het een beetje akward, maar dan beginnen de gesprekken te komen, de hele tijd zijn we aan het praten, ze is heel aardig en grappig, soms spuug ik bijna mijn drinken uit van het lachen, na het avond eten lopen we samen terug naar de Zwadderich kamer, "ik heb me op gegeven als klasse oudste" zegt ze "ik ook!!" Roep ik, "ik hoop dat wij het worden! Dan krijgen we samen een kamer" zeg ik als we naar de slaapzaal lopen, ik kleed me gauw om en we kletsen nog een beetje in bed, tot de andere meisjes boos op ons worden, gaan we beide slapen

***De volgende morgen***

"Rav... Rav! RAVEN!!" Hoor ik en ik schiet overeind, Melanie staat in mijn oor te roepen "ik ben al wakker" zeg ik slaperig Severus had me veel beter wakker gemaakt, ik stap uit bed en kleed me sloom aan "DE UITSLAG VAN DE KLASSEN OUDSTE IS ER!" Hoor ik Melanie roepen ik ren met mijn tandenborstel in mijn mond naar haar toe "mm en?" Weet ik eruit te gooien,

ze kijkt op haar blaadje "WIJ ZIJN HET' roept ze uit, mijn ogen worden groot "Ywammaay" zeg ik en er valt een beetje tandpasta op mijn hand, "mugh" mompel ik en ik loop weer terug naar de badkamer, even later trek ik mijn uniform aan en loop met Melanie naar beneden, onderweg praten we de hele tijd, eventjes ben ik Severus vergeten, tot we in de grote hal zijn en ik hem aan de leraar tafel zie, ik zwaai eventjes kort naar hem en loop naar de Zwadderich tafel, "wat is onze eerste les?" Vraag ik aan Melanie "toverdranken" zegt ze vermoeid "ik haat Professor Sneep" zegt ze "jij?" Vraagt ze daarna "hmm valt wel mee" mompel ik, ze kijkt me verbaast aan "hoe dan" ik haal mijn schouders op en probeer mijn lach in te houden,

In love with Severus snapeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu