(Compleet.) De rare foto's van mijn leraar...

22. Het spijt me, maar het is al te laat.

Disclaimer: wat ik hier heb geschreven zou ik nooit zelf doen!!! Dit hoort bij het verhaal, verzonnen. Let op: dit is geen gedachten van mij of wat ik zelf wil doen!!!!
*******************************************

Pov Sanne.

Omg.

Even kort samengevat wat er gisteren is gebeurd.

Mark kwam naar mijn huis toe, hij had iets mee van de apotheek.

Om een lang verhaal kort te maken, ik ben zwanger.

Ja, ZWANGER.

Je leest het goed.

Dat heb ik weer.

Ugh.

Ik zit nu op mijn fiets, op weg naar school.

Ik heb serieus zin in school.

Na al die tijd.

Waarom, we gaan binnenkort op kamp.

Naar de Ardenne, survivallen.

We gaan erover praten, en zijn na 3 lesuren al uit.

Ik vind het echt leuk!!!

Ik ben er klaar voor.

Ik ben inmiddels al aangekomen op school, en zet mijn fiets in de fietsenstalling.

Het kan ook fout zijn hoor, maar er hangt een erg gespannen sfeer.......

Pov Mark.

Ik ben blij.

Ik mag weer les gaan geven.

Er zijn geen echte bewijzen gevonden.

Ik heb er zin in.

En binnenkort ook op kamp, naar de Ardenne.

Met Sanne.

Alleen, er is iets mis met Lieke.

Ze was nerveus.

Er is iets aan de hand met haar.

Ik weet niet wat.

Wist ik het ook maar......

Pov Lieke.

Ik ga dit doen.

Mijn doel: Sanne neerknallen.

En iedereen die ik onderweg tegenkom, knal ik ook neer.

Het belangrijkste is Sanne zoeken.

Sanne vinden.

Sanne spijt laten krijgen.

Sanne laten huilen.

Sanne neerknallen.

Hmm.

Ik glunder bij het idee.

Ik ga dit gewoon doen.

Ik kan dit.

Alleen ben ik een beetje nerveus.

Over 5 minuten ga ik.

Ik adem diep in, en weer uit.

Ik adem heel hoog.

Omg, dit is spannend.

Vanochtend vroeg Mark nog poeslief: "Schatje, wat is er je bent zo nerveus."

Ik snauwde hem af.

Ik ga maar, straks ga ik nog spijt krijgen.

Eenmaal op school.

Ik heb via via nog een Kalasjnikov weten te regelen.

Ik stap de school binnen.

Mensen vluchten voor me.

Ik schiet, mensen vallen neer.

Ik stap over ze heen.

Ik tel 18 doden.

Dat gaat goed.

Ik schreeuw: "Waar is Sanne!!!"

Mensen kijken beangstigend naar me.

Ik schiet maar.

"Waar is Sanne verdomme?!??????!!???"

Maar ik ben al te laat.

De politie is er.

Ik richt hier, op mijn hart.

Dit is de pijn die ik al die tijd heb gevoeld, nu is het de beurt aan Mark.

En het enige wat ik nog hoor is: "Lieke niet doen asjeblieft!!!!"

Maar het is te laat.

Voor mij wel.

Lieke is er niet meer.