When GOD Made You (Completed)

Chapter 13: Can't We Just Be Happy?

DALE's POV
Matapos ang kasal ni Laura, umuwi na kami sa dati naming tahanan. Naging masaya ang pagsasama namin Lalo na dahil may JD na nagdadagdagan ng kasiyahan.

Ginamit nmn lahat ng mistakes from the past para maging mas better ang pagsasama. Hindi pa rin maiwasang ngtatampuhan sa ibng bagay. Pero hnd nmn hinahayaang lumipas ang minuto hindi naaayos tampuhan .

Itinuloy namin ang pagpapalaki ng ospital sa Batangas. Bumalik si EJ sa pag duty sa ospital. Almost perfect na sana ang lahat sa pagmamahalan namin pero isang pagsubok nanaman ang darating sa aming pagsasama.

EJ's POV

Summer vacation, kasalukuyang nasa Germany ang anak naming si JD dahil naglambing si Mom na hiramin daw muna nya since magiging busy naman kami pareho ni Dale sa mga free Medical Missions ng hospital namin. May 5, isang raw na lang bago ang 28th birthday ni Dale. Nasa hospital building kami at hinihintay Ang hellicapter na naghahatid Kay Dale sa Palawan. "Babe, are you sure na hindi mo na ako mahihintay. Bukas ka na Lang kaya bumyahe, sabay na tayo." Paglalambing ko habang naka back hug sa kanya. Ngaun ang flight nya papuntang Palawan kung saan magkakaroon kami ng series of Medical Missions. Bilang GM Doctors na kami pareho ngaun mas madalas kami sa mga medical missions dahil karamihan ng pasyente is may multiple illness. Mauuna sya dahil may meeting ang share holders ng hospital at sya ang owner kaya kailangan sya dun.

"Babe, as much as I want, hindi pwede. Alam mo naman kung bakit diba?. Susunod ka naman agad diba?"

"Yes of course, Alam mo naman na I can't even a single day of my life without you by my side."

"Sus, ang cheesy naman ng asawa ko. Alam ko na yang mga ganyang banat. Sige, pagbibigyan kita, pero sa Palawan na Lang para made in Palawan ung second baby natin." Tumawa sya

"Pilya ka talaga babe, pero gusto ko yan."

"Oh paano, nasa rooftop na ang helicopter na ipinadala ni Doc David."

Hinatid ko sya hanggang makarating sa hellicapter at isang matamis na halik at yakap Ng pagmamahal ang ipinabaon ko bago sya tuluyang sumakay.
"Mahal na Mahal Kita asawa ko. Lagi mong tatandaan Yan." At tuluyang lumipad ang hellicapter.

Ilang minuto pa lang ang nakakaraan, isang tawag mula sa kaibigan namin Ang natanggap ko. Manood daw ako ng news.
Nang binuksan ko ang tv sa opisina ko, tila ako mawalan ng ulirat sa laman ng balita. Ang hellicapter na sinakyan ng pinakamamahal kong babae, bumagsak sa dagat at sumabog at may dalawang katawan ang nakitang hindi na halos makilala.

Noooooooo!!!!!! Hindi Yan totoo. Hindi yan si Dale. Hindi yan ang asawa ko.... Tuluyan na akong kinapos ng hininga at nagdilim ang paningin.

Nagising ako sa kwarto ng ospital. Nandun na Sina mommy at Laura. Si Daddy ay kasalukuyang nasa Palawan. Muling nag sink in sakin ang napanood kong balita. Naghisterical ako kaya muli akong tinurukan ng pampatulog.

Gabi na Ng magising ako, nag uusap ang pamilya ko. Naririnig ko na ang pag iyak ni Mom at Laura. Nakaramdam ako Ng pamamanhid ng buong katawan. Ayokong marinig kung anong dahilan Ng iniiyak nla. Ayokong paniwalaan dahil nararamdaman ko, buhay Ang asawa ko. Buhay ang Mahal ko kaya ipinikit ko muna ang mata ko. Kinabukasan, isang napakasakit na bagay ang bumungad sa paggising ko. Ang regalo kong pendant sa asawa ko na may photos and vow namin together nakapatong sa maliit na side table sa hospital bed. Nanginginig ang kamay ko habang kinukuha ko Ito at tuluyan na akong napahagulgol habang yakap at hinahalikan ang picture nya sa pendant.

Bagamat sa puso ko, hindi matanggap na wala na ang asawa ko, lahat ng bagay na nakuha sa pinangyarihan ng pagsabog, sinasabing sya ang nakitang isang katawan na sunog na sunog. Pina cremate nalang sya ng daddy.

Ilang linggo ko ring dindam ang pagkawala ng pinakamamahal kong asawa. Naging laman ako ng mga bar, laging lasing at halos hindi na kumakain.
Isang araw, balak ko nanamang magbabad sa inuman subalit hinarang ako Ng Mommy at Daddy.

"Anak, ano ba yang ginagawa mo sa sarili mo? Sa tingin mo ba magiging payapa ang asawa mo o magiging masaya sya na Makita Kang sinisira ang buhay mo ngaun? Sa tingin mo Hindi masakit sa kanya na sa ginagawa mo ngaun, hnd Lang sarili mo ang sinisira mo kundi ang kaisa isang iniwan ni Dale sayo. Si JD? " Si Mommy.

"Pero ma, anong gagawin ko Kung sa tuwing matino ang isip ko, naaalala ko ang sakit ng pagkawala ng asawa ko. Akala ko ok na Ang lahat, hindi ba tlga pwedeng maging masaya na kami? "

"Son, we know how you feel. Napakasakit din sa Amin Ng biglaang pagkawala ni Dale. Pero bakit hindi mo subukang imbes na ung sakit Ng pagkawala niya Ang isipin, bakit hindi ang masasayang alaalang pareho nyong binuo ang balikan mo dyan sa puso at isip mo." Si Dad.

You're right dad, mom. I'm so sorry, naging mahina ako. Pero tama po kau. Gagawin ko ang lahat para maging proud sya sa akin. Palakihin ko Ang aming anak na may mabuting puso na kagaya nya.

Nakapagdesisyon akong sumama kami ni JD sa Germany para mag asikaso ng business namin. Tinigil ko muna ang pagiging Doctor at nagfocus sa business Ng family which is ung mga beach resorts sa ibat ibang lugar sa ibat ibang bansa.

To be continued....

Ano pa Ang naghihintay Kay EJ ngaung nawala ang babaeng kaisa isang minamahal.
Abangan...