When GOD Made You (Completed)

Chapter 3: Bagong Simula

EJ's POV

Sinamahan ko si Dale upang kunin ang mga gamit sa naiwang bahay nila ni Papa Joey. Parang kinukurot ang puso ko habang nakikita at naririnig ang mga hikbi nya habang niyayakap ang mahahalagang bagay sa kanila ng Lolo nya. Wala akong magawa kundi ang yakapin sya para pakalmahin at ipardam that from now on, I and my family are here for her. While on our way back home, nakatulugan na lang nya ang pag iyak. Emotionally exhausted sya at the moment for sure and I just let her rest while I'm driving. Habang pansamantalang nakahinto sa traffic light nagkaroon ako ng pagkakataong titigan sya and God, she's perfectly beautiful. Kusang kumilos ang kamay ko upang pahiran ang luhang tumulo sa kanyang mata.

"Even though we're just met last week, I feel that you're an amazing girl, you don't deserved a pain like this. But from now on, I promise that you will never cry because of pain anymore. You will never be alone. I will always be here for you no matter what."

Pagdating sa bahay, natutulog pa Rin sya at ayoko naman syang gisingin pa kaya binuhat (bridal carry) ko sya hanggang makarating sa kwarto ni ate Laura kung saan sya magkakwarto request na rin ni ate.

DALE's POV

Nagising akong umiiyak dahil sa isang panaginip. Sa aking panaginip, buhay na buhay si Papa Joey at masayang masaya sya na natupad ko na ang mga pangarap ko. Bumangon ako at nagpahid ng luha. Saka ko Lang namalayan na nasa isang malaking kwarto ako.

"Oh, you're awake. Perfect, dinner is ready. Come on, Mom, dad and ate are waiting at the dinning area, Anyway, how are you? Nakapagrelax ka na ba? Are you ok now." si John na nakangiti at may malambing na boses.

Sige, salamat. Yes, I'm fine. Kailangan maging ok para kay Papa Joey.

Inilahad nya ang palad nya para alalayan akong tumayo mula sa kama. May Kung anong kuryente nanaman ang dumaloy sa katawan ko sa muling paglalapad ng palad namin. "Hay naku self, kalma. Nagpapaka gentleman Lang ung Tao." Napailing ako sa tumakbo sa isip ko ngaun.

"Are you sure you're ok? " Tanong nya sakin habang naglalakad kaming magkahawak kamay

"If you're asking me if I'm ok emotionally, I must admit that I'm not but I have to be ok. Sabi mo nga diba, Papa Joey is so proud of me and he told thaamt to you during his last moments here and ayoko naman syang biguin Kung magpapadala ako sa sakit Ng pagkawala nya. "

Nakarating na kami sa dining area at magkakasabay na kumain.

Ilang araw palang ang lumilipas,
mas naramdaman Kong nakatagpo talaga ako ng isang bagong pamilya.  Yung pag welcome nila sakin dito ay hindi bilang bisita kundi bilang isang totoong member ng Family nila. And I thank GOD for this.

Si Tito at Tita na laging nandyan para payuhan ako sa tuwing naaalala ko si Papa Joey at nalungkot ako. Si Laura na naging soul sister ko na. At si EJ na minsan OA na sa pagiging over protective kapag magkasama kami sa labas.

Isang Gabi, wala sina Tito, tita at Laura dahil may pinuntahang out of town meeting. Hindi ako nakasama dahil araw ng entrance exam ko sa Private University kung saan ako ieenroll nila tita. Sinamahan ako ni EJ sa buong maghapon ko sa University at sa oras na Ito, Hindi ako makatulog, kaya nagtungo muna ako sa may garden area para makapag isip  at makapagpahangin.

"Can't sleep too? " Si EJ na may dalang dalawang baso ng fresh milk. At nakangiting iniabot ang Isa sa akin sabay umupo sa tabi ko at tumingin din sa mga bituin."

" Oo, kinakabahan ako sa results ng exams ko. What if bumagsak ako. Nakakahiya sa inyo Lalo kila Tito at Tita".

"Oops, think positive ok. You're brilliant and im perfectly believe na you'll make it. " Hinawakan nya ang kamay ko.