Blue like the ocean💙, green like the forest💚 (larry stylinson short)

H7

POV Harry Styles

Ik open mijn ogen en ik voel dat ik een een vreemd bed lig. Ik knipper een paar keer en dan besef ik me opeens dat ik in Louis bed lig. Mijn arm ligt om hem heen en hij ligt met zijn hoofd voor een deel op mijn borst. Zijn mondhoeken zijn een beetje omhoog gekruld waardoor het lijkt dat die glimlacht. Dat ziet er heel schattig uit. Maar dan dringt het me tot me door. Shit dit kan helemaal niet. Waarom ben ik nou in Louis bed gaan slapen? Waarom voelde het zo goed? Waarom voelde het alsof we meer waren dan vrienden? Oh nee nee ik mag dit echt niet denken. Mijn hoofd wordt een wirwar van gedachtes. Ik probeer alles even op een rijtje te zetten. Louis en ik zijn gewoon vrienden, hij heeft het niet voor niks met mij uitgemaakt. Dus wat vannacht is gebeurd kan dus niet.  En die zoen was alleen voor truth or dare, toch? urg waarom voelde het dan zo goed. Misschien moet ik maar een beetje afstand van hem nemen dan vergeet ik hem misschien.  Ik kruip voorzichtig onder hem vandaan zodat hij niet wakker wordt. Ik ga op de rand van het bed zitten en ik ben me aan het bedenken hoe ik dit tegen Louis  ga zeggen. Dat hij niks achter gister nacht moet gaan zoeken. Dat ik hem alleen wilde troosten en dat het nooit de bedoeling was om met hem te slapen. Zoiets zal wel goed zijn. Ik hoor een zacht geluidje achter me en ik draai mijn hoofd. Ik zie dat Louis zijn ogen open heeft en hij glimlacht naar me. ik glimlach zwakjes terug en begin dan twijfelend mijn verhaal. "Uhm Louis, sorry van gister avond. Ik wilde je alleen maar gerust stellen en het was nooit de bedoeling om met je te slapen. Zoek er alsjeblieft niks achter het was heel fout van me sorry. Het zal niet meer gebeuren." eindig ik mijn verhaal. Hij kijkt me met grote ogen aan en voordat die iets kan zeggen ben ik de kamer al uitgelopen.

Ik leun tegen het aanrecht en ik kijk naar hoe Niall het ontbijt maakt. Na een half uur komt Louis naar beneden. Ik geloof niet dat Louis zo lang over opstaan doet, maar goed. Hij zegt iedereen goedemorgen en gaat dan aan tafel zitten. Er is nog een stoel naast Louis vrij en naast Zayn. Ik kies die naast Zayn want ik heb met mezelf afgesproken om wat afstand van Louis te nemen, letterlijk en figuurlijk. Hij kijkt me aan met een teleurstellende blik. Ik kijk snel weg. "Wat is er met jullie gister avond gebeurd?" fluistert Eva bezorgd doelend op ik en Louis. "mhmm niks hoor hoezo?" vraag onschuldig. "Oh jullie doen zo anders." zegt Eva. "Oh nee er is niks hoor." zeg ik.

Rond een 13:00 gaat iedereen weer naar huis. Als ik de deur uit wil stappen pakt louis mijn pols en trekt me terug de gang in. "Hazz gaat alles goed?" vraagt hij. Ik kijk een beetje weg maar als hij zijn vingers onder mijn kin legt kan ik niks anders dan hem aan kijken. "Er is niks hoezo?" vraag ik. "Nou gewoon wat je vanochtend zei. En vervolgens praat je de hele ochtend niet met me en ontloop je me de hele tijd." Waarom kent die jongen mij zo goed. Ik begin twijfelend aan mijn verhaal "Ik- ik wil gewoon niet dat je denkt dat ik je nog leuk vind of zo. En na die zoen, die trouwens niet echt iets betekende want het was voor een spel." -Ik zie zijn gezicht betrekken. Wacht wat betekende die zoen ook iets voor hem?- "sliepen we samen, dus dat kon misschien de verkeerde indruk wekken snap je." vervolg ik. Louis kijkt in mijn ogen en ik zie een doorzichtig laagje tranen in zijn ogen staan. "Dus die zoen betekende niks voor je?" vraagt hij heel zacht waardoor ik het bijna niet versta. "Het was voor een spelletje toch?" zeg ik zijn vraag ontwijkend. "Harry kijk me aan en zeg me dat die zoen niks betekende." zegt die nu een stuk harder. Ik kijk weg en ik voel mezelf boos worden. "Waarom boeit het je zo veel Louis, jij hebt het uitgemaakt dus het zou je niks moeten schelen." zeg ik boos. Ik zie een traan uit zijn oog ontsnappen die hij meteen ruw weg veegt "Wat denk je Harry ben je blind of zo?" zegt die half huilend half kwaad. "Ik vind je fucking leuk Harry! Leuk, begrijp je me?" schreeuwt die nu. "En je zegt hier dood leuk dat een zoen die mijn hele buik liet ontploffen je geen donder boeide? en daarna slaap je met me waardoor ik beter slaap dan ooit en dat is dan volgens jou een fout. " schreeuwt die verder. "Oh ik wist niet dat je dat voelde." zeg ik zacht. Hij schud zachtjes zijn hoofd draait zich om en rent naar zijn kamer. "FUCK" scheld ik. Dit heb ik echt verkloot.

Hiii! omg ik sta op 31 van Larry Stylinson tyyyssssm!!! beetje een zielig hoofstuk sorryyyy. X Lili