ABD 1

12 1 0
                                    

"Sweet days of summer, the jasmine's in bloom
July is dressed up and playing her tune
And I come home from a hard day's work
And you're waiting there, not a care in the world—-"

Itinigil ko ang pagkaskas sa aking gitara nang pabagsak na naupo sa sofa ang kaibigan kong si Angel.

"Ay naku, Liza! Summer na summer 'yang kanta mo, eh ang lakas-lakas ng ulan sa labas. Buti sana kung sa pagkanta mo nyan, sisilip si Haring Araw diba?" nakangiwing komento nya.
"Ikaw yata nagpapa ulan eh."

"Ikaw naman, Gel oh! Walang pakialamanan ng trip. Alam mo namang ganyan yan kada July eh" ani naman ni  Jillian, ang pinsan ko.
"Pati ang lamig naman ng boses ni Liz, e. Damang dama kaya bagay na rin sa panahon" kumindat siya sa akin na para bang sinasabi na siya ang bahala sa pag-aalburuto ng babae'ng nakasalampak sa harapan ko.

"I never really liked the rain. Hassle e. Di makagala ng maayos. Lakas maka dumi ng sapatos"
himutok ni Angel.
"Usod ka doon, Jill. Nababasa ako ng shorts mo" bahagya niyang itinulak palayo sa kanya si Jillian na agad bumusangot sa ginawa niya.

"Arte naman po!" irap naman ng pinsan ko.

"Ako, gustong-gusto ko ang ulan!"

"Oo, kasi kapag tag-ulan na, tyaka lang dumadating 'yon!" nakabusangot pa ring sabi ni Angel.

"Hindi ka ba nagsasawa, Liz?" tanong naman ngayon ni Jillian.
"Diba ilang taon na kayong ganyan? 4?5? Ilan nga?"

"Mga inday nandito na pala kayo" sabay-sabay kaming napalingon kay Mama.
"May cookies akong ginawa kanina. Nasa kusina. Kuha nalang kayo ah. Nandoon lang sa malaking jar" bilin ni Mama na paakyat nang hagdan. Bitbit ang isang basket na may lamang mga nilabhan.
Kinuha na ni Mama sa sampayan. Malakas na naman kasi ang ulan.

"Opo tita! Salamat po!"

"Alam mo ba...si Tita pinapunta kami dito kasi inaatake ka na naman daw ng sakit mo! Mukhang totoo nga"
Bulong-bulong ni Angel nang tuluyan nang nakapasok si Mama sa kanyang kwarto.

"Anong sakit? Grabe to ah!" natatawang tanong ko.

"Mama mo na nga nagsabi noon eh. Sa kanya na nanggaling" tumawa din siya.
"Sabi ko nga kay Tita, July na kasi kaya nagkaka ganyan ka na naman."

"Babalik nga ba ngayong taon, Liz? ha? Akala ko ba hindi na naman nagpaparamdam sayo. Nagchat na ba uli?"

Nagkibit balikat lang ako sa tanong ni Jillian. Hindi ko rin alam kung babalik ba sya ngayong taon.
Taon-taon naman silang umuuwi dito sa Pilipinas eh at sinabi niya rin naman sa akin last year na babalik silang mag anak noong June.
July na ngayon pero wala pa akong balita sa kanya. Sana talagang umuwi sila. Gusto ko na kasi siyang makita ulit.

Tumayo ako para kumuha ng cookies sa kusina nang may maihain naman sa dalawa. Nakakahiya naman kasi na inabala sila ni Mama kahit weekend para puntahan lang ako. Umuulan pa naman.

"Nag aalala sayo si Tita, Liz. Ikaw naman kasi bat nagkakaganyan ka kapag tag-ulan na e. Nawiwirduhan talaga siya sayo" ani Jillian. Kinuha niya ang gitara ko at sinubukang i-strum.

Mula sa kusina ay kitang-kita ang pinsan ko na kalong-kalong ang gitara ko at si Angel naman na tamad pa ring naka salamapak sa sofa.

Hindi gaanong maluwag ang bahay namin ni Mama na dalawang palapag pero dahil kami lang naman dalawa ang nakatira dito ay nagmumukha pa ring malawak itong tingnan.
Ang sala at ang kusina namin ay magkatapat lang. Nahaharangan lang ng malaking kahoy na devider na siyang nagsisilbing harang. Doon nakalagay ang tv namin at ilang mga gamit. Hindi kalakihan ang bahay kaya naman kitang-kita ko ang dalawa kahit nandito ako sa kusina.

A Beautiful DisasterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon