READ BETWEEN THE LINES

Prologue

takbo ako ng takbo, hindi ko na alintana ang kadiliman. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko. Binubuksan ko lahat ng pintuan na nakikita ko.

"Diyos ko wag mo siyang pabayaan... kasalanan ko to ba't kailangan pa nilang madamay."

Iyak ako ng iyak, hindi ko pa sya nahahanap, saan ba siya dinala? Sana... sana tama tong sagot ko... sana mailigtas ko ang kaibigan ko... bagay na hindi ko nagawa noon. Let me correct my mistake.

"Time is ticking Elle. Tik tok tik tok 1 riddle 1 answer, 1 mistake 1 life to pay" eto na naman sya, mas lalo akong napa iyak pls let me make it on time... where the hell are you?

"Pls tell me kung asan sya please I'm begging you" nagmamaka-awa na ako kahit alam kong walang puso tong hudas na to.

"Nope can't do. Good luck Elle" pagkatapos niyang sabihin yun pinatayan ako ng tawag.

Magpakita ka na please lang. Nagsisigaw na ako sa kaba at sakit na nararamdaman ko. Sinisigaw ko na ang pangalan niya.

Teka... may naririnig akong humihingi ng tulong!!!

"SHIT! shit shit wait for me please" takbo lang ako ng takbo hanggang sa napunta ako sa pool area

Nakita ko sya... nasa tub syang punong puno ng tubig. Naka kandado ang tub kaya hirap na akong buksan to. Malapit na umabot sa mukha niya ang taas ng tubig.

"hang in there ok. I'll save you" dali dali akong naghanap ng cctv dahil alam kong pinapanood niya ako. Naghihintay sya sa sagot ko.

Nang may nahanap akong cctv binuklat ko ang sobreng kanina ko pa dala-dala ang binasa ang riddle na nakasulat doon

"I am something people love or hate. I change peoples appearances and thoughts. If a person takes care of them self I will go up even higher. To some people I will fool them. To others I am a mystery. Some people might want to try and hide me but I will show. No matter how hard people try I will Never go down. What am I?" Matagal kong pinag isipan ang riddle nato. Mahirap pero para sa kaibigan ko kailangan ko tong sagotin, alang-alang sa kaligtasan niya.

"CONFIDENCE" taas noo kong sagot.

Lumiwanag ang cellphone ko, hudyat na may tumatawag. Sinagot ko ito alam kong ang demonyo to.

"My my my elle..." narinig ko mula sa kabilang linya, humalakhak siya... tama ako. TAMA ANG SAGOT KO! Pero hindi ko pa rin maiwasan mangamba.

"Tama ang sagot ko. now free my friend" matapang kong sabi.

"Pwes MALI KA! AGE ELLE, AGE ANG SAGOT napakabobo mo! Say goodbye to your friend Elle" magkasabay na namatay ang tawag at ang malakas na ungol ng kaibigan ko.

Tila nabingi ako sa narinig ko. Hindi maaari... paano...

"ELLEEEEEEEEEE!!!" Mistulang nabalik ako sa katinuan ko ng marninig ang palahaw ng kaibigan ko.

"No..." mahinang bulong ko habang lumilingon sa kaibigan ko. Napa upo nalang ako habang umiiyak. Mali ako... nakita ko kung pano nagpupumiglas si Jastine sa upuan kung san sya nakatali ng kadena habang ang tubig ay umaapaw na sa kanyang ulonan. I'm sorry.... humihingi sya ng tulong pero wala akong magawa... katulad ng dati...

Nakita kong hindi na gumagalaw si Jastine... he was gone. And I didn't do anything to help him. What kind of friend is that...