Lost Soul [Χαμένη Ψυχή]

Κεφάλαιο 1

"Τι στο καλό τρέχει με εσένα μου λές;!" φώναξε.

Το χαμόγελο από τα χείλη του σβήστηκε όταν τα πρώτα δάκρυα άρχισαν να μουσκεύουν τα μάγουλά μου. Τώρα το μόνο που μπορούσα να διακρίνω στο πρόσωπο του ήταν θυμός και εγώ έκλαιγα πλέον με λυγμούς.

"Γιατί δεν με εμπιστεύεσαι;!" συνέχισε να φωνάζει.

Η σιωπή μου τον εξαγρίωνε όλο και περισσότερο. Περίμενε μια απάντηση και εγώ δεν ήμουν ικανή να του την δώσω. Όχι γιατί δεν μπορούσα ή γιατί δεν ήθελα.. Αλλά γιατί φοβόμουν.

"Σε εμπιστεύομαι..." ψέλλισα δειλά.

"Τότε γιατί συμπεριφέρεσαι λες και συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο;" τα θυμωμένα χαρακτηριστηκά του μαλάκωσαν για μια στιγμή.

"Δ-δεν ξέρω.." είπα και κοίταξα στο χώμα. Πραγματικά δεν ήξερα.

Κοίταξα τα καστανά του μάτια κι αναστέναξα. Ήθελα τόσο πολύ να τον εμπιστευτώ και προσπαθούσα να το κάνω κάθε μέρα, όμως φαινόταν σχεδόν αδύνατο.

"Συγνώμη Λουκά, πρέπει να φύγω.. ." είπα σιγανά.

"Στάσου Λυδία! Δεν τελειώσαμε έτσι..;" είπε φοβισμένος.

"Αυτό είναι κάτι που πρέπει να ρωτήσω εγώ και όχι εσύ μου φαίνεται.." απάντησα και χαμογέλασα πίκρα.

"Εννοείται πως δεν τελειώσαμε χαζό μου" με πλησίασε και πήρε τα χέρια μου στα δικά του, με φίλησε απαλά στα χείλη κι ύστερα ψιθύρισε "σ'αγαπώ Λυδία" το υπέροχο χαμόγελο του είχε επανέλθει στα χείλη του κι ο θυμός είχε εξαφανιστεί από κάθε χαρακτηριστικό του προσώπου του.

"Κι εγώ σ'αγαπώ Λουκά μου" ανταποκρίθηκα αμέσως στο φιλί του και χαμογέλασα.

Με βαριά καρδιά άφησα τον αγαπημένο μου πίσω μου και πήρα τον δρόμο για το σπίτι μου.

Είχα πολλά να σκεφτώ για απόψε.

Μόλις μπήκα στο σπίτι άκουσα την ηλεκτρική σκούπα να δουλεύει στον επάνω όροφο. Πήρα μια βαθιά ανάσα και άρχισα να προετοιμάζομαι για το κήρυγμα που είχα να ακούσω.

"Είσαι σχεδόν δεκαεννιά χρονών και ακόμα δεν έχεις μάθει να κάνεις τίποτα σωστά, μια ζωή άχρηστη θα είσαι!" μπορούσα ήδη να ακούσω την φωνή της μητριάς μου να αντηχεί στα αφτιά μου.

Ανέβηκα γρήγορα τις σκάλες κι άρχισα να κατευθύνομαι στο δωμάτιο μου -το οποίο, για κακή μου τύχη, βρισκόταν στο τέλος του μακρύ διαδρόμου- όταν άκουσα την απαίσια φωνή της να φωνάζει το όνομά μου κάπου από πίσω μου.