|Seungmin|
"Tamam ağlama artık."
Beraber olduğumuzdan beri ağlamaya devam eden arkadaşıma bakmış ve istemeyerek ona moral vermeye çalışıyordum. Kardeşim yüzünden ağladığını bildiğim için moralim bozuluyordu.
Aptal bir kardeşim vardı. Kendisini seven birini üzecek kadar aptaldı.
"Anlamıyorum Seungmin." demişti gözyaşlarını silerken. Ardından kırmızı gözleri ile bana bakmıştı. "Başta söylediğim zaman ağzına geleni söylemişti ve istemediğini de eklemişti. Şimdi ise geliyor bir çocuğu dövüyor ve şaşırdığımda kendime gelmem için beni öpüyor. Neden böyle yapıyor?"
Konuştuğu süre boyunca sadece başımı sallamış ve onu dinlemiştim dikkatli bir şekilde. Haklıydı, ne derse haklıydı zaten.
Minho, Jisung'ı üzmek ve umutlandırmak için programlanmış gibiydi resmen. İstediği zaman hayatına karışır, ona yaklaşan kişileri döver ve ona yakın davranırdı. Bazen de bunun tam tersi olurdu. Ondan nefret ediyor gibi davranır, ondan iğrenir ve uzak dururdu.
Çift kişilikli gibi davranıyordu ve bu sinir bozucuydu. Umut veriyordu ama bunu kendi elleriyle söndürüyordu. Ve çocuğun kendini kötü hissetmesine sebep oluyordu.
"Ne oldu?"
Yanımıza gelen Felix ile beraber bakışlarımı ona doğru çıkarmıştım. Kuzeninin ağladığını gördüğünde endişelenmiş bir şekilde bana bakmıştı. Başımı iki yana sallamış, ardından yanımıza oturması için yana doğru kaymıştım.
Aramızdaki tek sevgilisi olan oydu. Belki de bu konuda bize yardımcı olabilecek kişi de o olurdu. Gerçi, ona da fazla güvenemiyordum.
"Anlatın hadi." demişti hafif bir tebessüm ile beraber. Ardından bir elini kuzeninin sırtına koymuş, hafif bir şekilde sırtını okşamaya başlamıştı. "Belki çözüm buluruz."
"Şöyle ki; benim salak kardeşim senin kuzenini bir umutlandırıyor, bir o umudu yok ediyor. Gidiyor kavga ediyor ve çocuğu öpüyor, ardından hiçbir şey yokmuş gibi davranıyor."
Açıklamam ile beraber Jisung bana katıldığını belli eder bir şekilde başını sallamıştı. Tekrardan gözlerini silmiş, ardından yanına koyduğum suyu içmişti. O sırada Felix ise bir şeyler düşünmeye başlamıştı.
İster istemez endişelenmiştim ki işin sonu pek de iyi gözükmüyordu.
"Seni reddettiyse normalde bunları yapmaz. Onun duygularından emin olmak için onu kıskandır."
Bir süre dedikleri ile beraber ikimiz de durmuş ve şaşkın bir şekilde ona bakmaya başlamıştık. O ise başını 'ne oldu?' dercesine salladığında korktuğum başıma gelmişti.
İki kuzen bir olmuş sonu iyi olmayan bir plan yapmıştı.
"Tamam, yapacağım."
Jisung'ın dedikleri ile beraber şaşkın bakışlarımı ona yollamış, ardından bir elimle hafif bir şekilde alnıma vurmuştum. Kardeşimin kıskanç hali aşırı çekilmez oluyordu. Bu yüzden tek dileğim bu planın sorunsuz bir şekilde gerçekleşmesiydi.
YOU ARE READING
What is this •Stray Kids
Fanfic"Anasını satayım herifin kaşığı var" 『Jeongchan, Minsung, Hyunmin, Changlix』