17.BölümSalıncak Kavgası

6 4 0
                                    

"Bak küçük ben ablayım. Önce ben. Atalarımız ne demiş? 'Sus küçüğüm söz büyüğün.' O yüzden sözümü dinle, sus ve ikile!"

"Ya banane ya. Şeni anneme şöylicem." diyip gitti küçük velet. Bıktım ya. Ağız tadıyla salıncağa da binemiyorun.

"Kızım çocuk musun küçücük çocukla kavga ediyorsun?" dedi Berk gülerek.

"Ya hep, bu küçük veletler yüzüden ve anneleri yüzünden binemiyorum sallanamıyorum. Ben hakkımı yedirmem. Şimdi ya beni salla ya sus ve git." dedim kendimi sallamaya çalışırken.

Salıncağın bir anda sallanmasıyla zincirlere tutunup, karnıma giren ve gülmemi sağlayan sancılara izin vererek gülmeye başladım.

"Sırık daha hızlı!" daha da hızlı sallanan salıncak ile tam kahkaha atmaya hazırlanıyordum ki küçük velet ve tahminimce annesini gelmeye başladı. Ayağımla salıncağı durdururken onlar da gelmişti.

Ben salıncakta oturur bir şekilde kafamı kaldırıp kadına baktım. "Buyur?" dedim. Kadın yüzünü ekşitip,"Terbiyesiz. Burda küçücük çocuğu ağlatmaya utanmıyor musun?"dedi kaşlarını çatarak. Bende hiç istifimi bozmadan, "Bak veletin annesi, etrafta kaç salıncak var? Götür bindir birine. Ne diye gelip kavga çıkarıyorsun?" dedim. Kadın,

"Çocuk musun? Benim çocuğum daha küçük. Kalk da binsin." dedi. Göz devirerek, "Ya bak işte. Salıncağa binmek için illa 6 yaşında mı olayım? İlla 1.10 mu olayım? Tapulu malınız değilse beni kaldıramazsınız. Şimdi sağ tarafa yürüyüp ordaki salıncağa 'küçük çocuğunu' bindirebilirsin." Diyip saklanmaya çalıştım. Arkamı dönüp sırığa bakacakken arkamda sırık göremedim.

Lan!? Nerde bu çocuk. Sonra gözlerimi devirip, umrumda değil ne yaparsa-Lan nerde!

Tam ağlama moduna girecekken elinde iki dondurma ile gelen sırığı gördüm. Salıncaktan inip, "Nerdesin olum sen? Beni bırakıp gittin sandım. Yarın okulda saçlarını yolacaktım." Diyip elindeki dondurmaya uzandım.

Dondurmayı yalarken Limon ve Böğürtlenli olduğunu anladım. Bu benim en sevdiğim. Nerden biliyor ki?

"Sırı-" cebinden yere düşen fotoğrafı alıp ona verecekken fotoğraftakileri görmemle dondurma yere düştü. Ama bu..nasıl olur?

Yüzümü ona çevirirken fotoğrafın düştüğünden habersiz dondurmasını gülerek yiyen Emre ile karşılaştım..

Bensizlik Zor!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin