Een liefdesbrief van Satan

MET DE DEUR IN HUIS VALLEN.

De klok sloeg zes uur wanneer ze een kussen naar mijn hoofd gooide. Ik kon haar wel wurgen om me zo vroeg wakker te maken.

'We moeten vertrekken!' riep ze me toe terwijl ze verdween uit de kamer.

Ze gooide de deur met een klap dicht zodat het hele huis begon te daveren. Ik nam mijn zwarte T-shirt op van de grond en deed hem over mijn hoofd.

Strompelend liep ik naar de badkamer. Daar stond ze zich op te maken. Toen ze me zag via de spiegel trok ze een wenkbrauw op. Zonder nog aandacht te trekken deed ze verder met wat ze bezig was.

Ik ging knal achter haar staan zodat onze lichamen elkaar raakten en boog me over haar heen om een handdoek te nemen. Het leverde me bozen blikken op. Het was zacht uitgedrukt als je zegt dat ze het niet leek te appreciëren.

Ik grinnikte en knipoogde om haar nog humeurig te maken.

Eenmaal in de auto leek ze op haar gemak te zitten. We genoten beiden van de stilte. Ze was mijn plaatselijk GPS. Na twee uur rijden kwamen we toe op een oprit van een enorm witte landhuis. Met haar GSM opende ze de met camera's beveiligde poort.

Ik parkeerde de auto en ging binnen in het luxueuze huis. Mijn mond viel open toen ik de hal zag. Ze toverde een scheve glimlach op haar lippen toen ze me in het oog kreeg. Verwend nest.

'Blijf hier!' verwittigde ze terwijl ze de trap op liep.

Ik was te nieuwsgierig en neusde verder door het huis. Achter de hal vond de living plaats met een open keuken. De ruimte was verlicht met het zonlicht door de hoge ramen. In de tuin stond een meterslang zwembad.

Verder was er nog een gesloten deur. Op het moment dat ik naar de klink reikte, sloeg iemand een hand voor mijn mond. Ik werd de gesloten kamer ingesleurd door mevrouw de eigenaar.

Tegenover de zonverlichte woonkamer was deze ruimte verduisterd met zware lompe gordijnen.

'Als ik je het bevel geef, hou je zijn handen vast achter zijn rug.'

Verward bleef ik haar aan staren. Ze duwde me naast de deur en ging met haar benen gekruist op het bureau midden in de ruimte, zitten.

De deur sloeg open. Een magere lange jongen kwam de kamer binnen.

'River, ik had niets meer van je gehoord.' zijn stem was laag.

Ze liet hem dichter komen. Ze kende deze man maar iets in haar gezichtsuitdrukking bleek dat ze hem niet vertrouwde.

Hij greep haar in haar nek en begon haar ruig te zoenen. Met haar hand ging ze door zijn warrige blonde haren. Wat was de bedoeling hiervan?

Ze zocht mijn blik en eenmaal gevonden, sperde ze haar ogen wijd open als een teken.

Langzaam en onhoorbaar sloop ik naar hen toe. Ik nam de man zijn armen vast en duwde ze achter zijn rug tegen elkaar. Agressief begon hij te vloeken. River, zo blijkt, stootte haar met haar handen af van het bureau en plantte haar voet in zijn kruis. Hij begon te jammeren.

Ze beet tevreden op haar onderlip. Met duck-tape bond ze zijn armen vast aan elkaar. Ze schopte hem onderuit zodat hij met zijn gezicht op de grond vloog. Met beide benen langs weerskanten ging ze schrijlings op zijn rug zitten.

'Déja vu.' Spuwde hij naar haar uit met een smerig glimlach rond zijn lippen.

Geleund tegen het bureau trapte ik tegen zijn hoofd.

'Ik wist dat je een spion was.' Beet ze hem toe.

'Na drie jaar heeft ze het eindelijk door.' Reageerde hij suikerzoet.