The Legacy [L.S] *completed*

Part 7

این پارت اسمات داره سو...

آره دیگه خودتون میدونین دوست ندارین فقط قسمت آخر رو نخونین.

.
.
.

_چیز دیگه ای لازم نداری توی چمدونت بزارم پسرم؟

ماریا با ذوق مادرانه برای لویی چمدون میسبت. خوشحال بود که بالاخره پسراش باهم خوب شدن و لویی حالش بهتره ولی با اینکه همه چی بنظر عالی میومد، ته دل ماریا آشوب بود.

اون لویی کله شق و لجباز رو میشناخت. اون روزی که با لویی توی اتاقش حرف زد فکر نمیکرد اون به حرفاش گوش بده و اینقدر سریع با هری راه بیاد! این از لویی که میشناخت بعید بود.

با اینحال سعی کرد احساسات بدش رو نشون نده و فقط برای پسراش خوشحال باشه. اونا قرار بود برن ماه عسل.معلومه که ماریا خوشحاله.

لویی نگاهی به چمدونش انداخت و فقط سرشو تکون داد. ماریا لبخندی زد و با گفتن پایین منتظرتم، چمدون رو از اتاق بیرون برد.

لویی گرفته بود ولی مجبور بود توی خونه خودشو خوشحال و آروم نشون بده. از دیروز که زین رو ترک کرده بود، دیگه باهاش حرف نزده بود و زین جواب پیاماش رو نمیداد.

لویی فکر کرد وقتی زین یه روز جوابشو نداده اینقدر دپرس شده، توی مسافرت قراره با دلتنگیش چیکار کنه!

حتی نمیدونست چندروز قراره بمونن. هری هیچی راجع به جزئیات سفر بهش نگفت.

بی حوصله از روی تخت بلند شد و رفت بیرون. هری کنار در ورودی منتظرش بود.

نزدیک پله ها لبخند کمرنگی روی لباش نشوند و به سمت هری رفت.

هری بغلش کرد و بعداز بوسه ی کوتاهی گفت
_آماده ای عزیزم؟ میتونیم بریم؟

لویی سرشو تکون داد و هری همونطور که دستش دور کمر لویی پیچیده شده بود، در رو باز کرد و باهم به سمت ماشین رفتن.

ساموئل چمدونارو توی صندوق لندروور گذاشت و ماریا کنارش ایستاد.

_مراقب خودتون باشین و حسابی خوش بگذرونین.
ماریا با لبخند گفت

لویی نگاهی به چشمای خوشحال ماریا انداخت و لبخند کمرنگی زد.

هری لبخند بزرگی از حرف ماریا زد و گفت
_حتما، شماهم مراقب خودتون باشین، خواستیم برگردیم بهتون خبر میدم.

چشمای ماریا نم دار شده بود. لویی حس کرد چقدر دلش میخواد بغلش کنه. از هری جدا شد و با دوقدم رفت توی بغل ماریا.

ماریا توی چشمای هری نگاه کرد وبا گریه، لبخندی زد و لویی رو به خودش فشرد.

زیر گوش لویی زمزمه کرد
_نمیدونم این دلشوره برای چیه ولی تو پسر عاقلی هستی لو، مراقب خودت باش.