Nagising ako dahil sa sinag ng araw. Wala sa tabi ko si Thea baka bumaba na. Nag inat muna ako bago pumunta sa banyo para maligo. It took me hour kasi inaantok pa ako kaya natagalan. Lumabas ako ng banyo ng tapos na mag bihis. Pinapatuyo na lamang ang buhok.
Lumabas ako ng kwarto para hanapin si Thea at Lola. Napatigil ako sa pag papatuyo ng buhok ko ng lumabas si Grant sa kwarto niya. He seems shocked, Hindi ba niya alam na dito ako natulog?
Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. Ganon rin ang ginawa ko sakaniya. Wala siyang sout na pantaas kaya napataas ang kilay ko. Umismid lang siya at tinignan ulit ang hawak niyang cellphone. Ignoring me, Ganon rin ang ginawa ko. I have seen many boys na naka topless dahil sa mga kuya ko at pinsan. Kaya I'm not distracted with his abs hindi gaya ng ibang babae namumula pula.
Nauna siyang mag lakad pababa sa hagdan. Naka sunod lang ako at hinahanap si Thea.
"Gising na pala kayo." Si lola. Napatingin saamin ang mga bagong dating. Confused faces. Syempre sabay kaming bumaba ni Grant. Pagka baba ni Grant agad siyang humalik at yumakap kay Tita belen at tito.
"Marzannah! Nandito ka pala?" Masayang tanong ni Tita belen. Mama ni Thea at Grant.
"Nag sleep over po kami ni Thea, Tita." Sambit ko at humalik sa pisngi niya at kay tito.
"Dalaga kana!" si Tito. Tumawa lang ako sa sinabi ni tito.
"You already know Grant?" si Tita. tumango ako. Ngumiti si tita at tinignan si Grant at ako.
"I was shocked earlier. Kasi sabay kayong bumaba. You two look like a couple." I blinked thrice. Wala paring preno ang bibig ni Tita belen kahit kilan. Napatingin rin si Grant sa direksyon namin.
"Nagka sabay lang kami, Tita." Feeling uncomfortable for what she said.
"Ano bayan Belen. Mag pahinga na kayo, Pati mga bata." Si lola.
Kinindatan ako ni Thea at ngumusi. Isang irap naman ang binigay ko sakaniya.
Nag alamusal kami ni Thea kasabay si Grant. Wala siyang imik habang nag aalamusal. Nag kibit balikat nalang ako at Hindi narin Nag salita. ganon rin si Thea, Alam niya kilan siya tatahimik.
Nag stay muna ako sakanila. Wala namang akong ginawa kundi ang matulog sa kwarto ni Thea. Nagising ako bandang alas tres na. Iniisip kung uuwi paba, Pero kailangan kung umuwi. Atleast guminhawa ang pakiramdam ko dito.
Hirap akong matulog tuwing gabi. Kaya sa umaga ako lagi natutulog. Sabi nila Insomia daw ito, Alam kung kailangan maagapan but I have too much problems. Mawawala rin ito.
Pumasok si Thea kaya umupo agad ako. She looked at me at bumuntong hininga. Lumapit siya saakin at niyakap ako.
"Kailan mo ba yan ilalabas? Nakaka sama nayan sayo." she is worried.
"I dont't know how. Just give some time baka Pag hindi ko na kaya..Maybe Ilalabas ko rin lahat." Thea is not just a friend of mine. She is like a sister to me, I can faked my emotions infront of everyone but not her.
"You know, I admired you. Sinasabi mo sa mga tao na 'Be positive, Everything has a reason.' pero sa loob-loob mo napaka negatibo mo."
Tama siya, I just coudn't take it pag napaka negatibo ng mga kasama ko. Negatibo akong tao tapos kung negatibo rin ang kasama ko baka mas lumala lang ang mga sitwasyon namin kung mag oopen up kaming sa isat-isa. Kaya sinasabi ko sakanila na Be positive, Everything has a reason.
And try to cheer them up and Giving advices. Funny just how I cheer them up but I can't cheer myself. Mas lalo lang lala kung ichcheer ko ang sarili ko.
