SARMAŞIK

FOTOĞRAF

SELİN'DEN

Kapıda Barış'ı görünce çok şaşırmıştım.Üstüne Eylülün ne yani kuzenimden mi hoşlanıyorsun?demesi daha da şaşırmama neden olmuştu.İkimizin de duyguları karşılıklıydı galiba.
  Kapısını tıklatıp içeri girdiğimde mışıl mışıl uyuyordu.Yanına oturup ateşine baktım.Ateşi hala düşmemişti.Barış,uyan ateşin var dediğimde üşüyorum dedi titriyordu.Barış duşa girmen lazım hadi dedim kolundan tuttum ve duşa soktum fakat ayakta duracak hali yoktu.Onu oturtturdum ve banyo yapmasına yardım ettim.Sanki ilk görüşte etkilenmemişim gibi hayat beni daha da  zorlu bir sınavlara sokuyordu.

BİR AY SONRA

Hadi Savaş kalk okula gitmemiz lazım dedim.Ne güzel bir hafta hep yanımdaydın dedi yanağıma bir öpücük kondurarak.Hadi mızmızlık yapma kalk okula dedim ve lavaboya gittim.Her zamanki gibi belimi kavrayarak yanağıma bir öpücük kondurdu ve okulda görüşürüz dedi.
Bu bir ay  içerisinde su çiçeğini atlatmak dışında hiçbir şey olmamıştı.Eylül  ne annesinin resimlerini bulabilmişti ne de Mertle barışabilmişti.

SELİN'DEN

Barış'ın ateşini düşürememiştim.Dedesini aramak zorunda kalmıştım.Ve yaklaşık 4  5 haftadır onu görmüyordum.Hadi Selin diye bağıran Eylülün sesine uyanmıştım.Iceri girdi ve sen daha hazırlanmadın mı dediğinde  tamam inerim on dakikaya dedim.Ben Kardelenlerdeyim hemen hazırlanıp gel dediğinde Tamam Eylül hadi git dedim.Zorla da olsa uyanıp formalarımı üzerime geçirdim.Saçlarımı sıkı bir at kuyruğu yaptım ve aşağıya indim.Eylül gerçekten de gitmişti.Ayakkabılarımı giyerken karşıdaki parktaki amcanın hayatta tek zaafım olan şey pamuk şeker olduğunu gördüm.Kapıyı kapattım ve   koşarak yola atladım.Bir elin belimden tutup beni kendine çekmesiyle kendime gelebilmiştim.Ölüyordun aptal kız dedi ve bana sarıldı.Ben..arabanın geldiğinin farkında bile değildim dedim.Beni bıraktı ve hadi seni karşıya geçireyim dedi.Karşıya geçtiğimizde amca yerinde yoktu.Al işte pamuk şekerler gitmiş dedim.Sen bunun için  mi koşuyordun dedi gülerek.Arkamızdan Kardelen ve Eylül gelerek niye gülüyorsun bakim dedi Barış'a.Hiç dedi Barış ve Kardelenin koluna girdi. Kardelenin sevgilisi olduğunu düşündüğümde kalbimde bir burukluk oluşmuştu.Seninle özel  bir şey konuşabilir miyiz?Dedi Kardelen'e.Arkadan esmer yakışıklı biri gelerek Kardeleni yanağından öptü ve Hayırdır Kuzen benim sevgilimle ne konuşacakmışsın bakalım dedi.Kuzen mi?dedim bir adım öne atarak.Sen ..Savaş mısın?dedim.Evet sende Selin olmalısın dedi elini uzatarak.Aleyna'yı da mı Kardelen gibi kandırdın?Dedim ve Kardelen'e dönerek.Bak Kardelen Savaş..dediğimde elimi tuttu ve biliyorum Selin beni korumak istediğini biliyorum ama o çok değişti  inan bana dedi.Gözyaşlarımı silerek  hızlı bir şekilde okulun yolunu tuttum.Arkamdan koşarak Barış gelmişti ve kolumu tutmuştu.Barış bırak kolumu dedim ona bakarak.Kardelen doğru söylüyor Selin ,Savaş Kardelen'e aşık oldu dedi.Dilerim o zaman Aleyna'nın yaşadıklarının aynısını yaşar dedim gözyaşlarımı silerek.Sen gerçekten böyle mi düşünüyorsun dedi Barış kolumu bırakarak.Bende seni dedi ve sustu.Ne beni dedim gözlerinde hayal kırıklığı vardı.Bende seni farklı sanmıştım dedi .Aleynanın ilk ölüsünü bulan bendim Barış.Aklımdan çıkmıyor dedim.Biliyor musun?Amcamı,kız kardeşimi,babamı herkesi o trafik kazasında kaybettim.Babam kız kardeşime,amcamda bana sarılmıştı o kazada.Gözümün önünde ölüşlerini izledim.O kazadan tek kurtulan ben oldum dedi.Gözyaşlarımı tutamadım ve ona sımsıkı sarıldım.Ben..ben özür dilerim dedim.Dileme sadece onlara şans ver dedi bana sarılarak.Tamam tamam vereceğim dedim ona gülümseyerek.Eliyle yüzümü kavradı ve dudaklarıma usulca yaklaştı.Tam öpecekti ki zil çaldı.