P.J’s POV
Lumipas ang limang taon
CHAROT!
Dalawang lingo lang wag abuso. Nag-muka lang limang taon kasi super maselan ng paglilihi ng aking ina. Eh syempre pag wala ang aking dakilang ama. Sakin lumalapit para mang hingi ng di mo mawaring pagkain.
“P.J penge nga ng saging na saba. Lagyan mo ng bagoong a.” wow! Ang lupet talaga ng mga hinihingi nitong nanay ko.
Dahil mabait at masipag akong bata. Hala sige lang.
“Anak ang tagal naman ngugutom na kami ng kapatid mo.” Demanding pa.
“Wait lang nay! 10minutes.” “5minutes na lang P.J. Please *pout*” TS! Alam talaga ng ermat kong tong kahinaan ko. “Okey! gimme 5minutes.”
Garapalan na ginawa ko, makabalik lang kaagad mahirap na baka umiyak pa yun.
“NANDITO NA KO! saging na saba na may bagoong.”*teary eye* ow sh*t. ito na nga ba sinasabi ko e. “bakit nay, may masakit ba sayo ha?” “Wala ayoko na nyan gusto ko ubas.”
ANAKNG! Effort ako ng isang daang pursyento tapos, tapos ayaw na pala niya.
Galing diba. Saan ba ko nagkulang?! May natitira pa naman akong 15sec. e! “Bakit ayaw muna?” Drama ko ba?! Heha. Pero hindi naman ako na late diba? Nag mukha nanaman akong tatay o.
“AH! Basta gusto ng ubas, baby o! si ate mo ayaw tayong pagbigy~”
Ts! Nako lang talaga goodluck sa magiging kapatid ko.
“Fine. UBAS?” ^.^
*TANGO-TANGO*
Buti na lang talaga. Masipag ang anak niyo =)
Nasan yung tatay ko?
Wag niyo ng hanapin, naghahanap buhay yun ng matiwasay. Wag ng gambalain pa.
Ayos lang din naman sa akin ang ganitong set-up kasi nag-iipon ang AMA ko ng pera para sa panganganak na kanyang asawa at para sa pag-aaral ko na kanyang prinsesa.
Ayie! HAHA.
“Manang may ubas ho kayo?” nakayuko lang naman ako habang nagtatanong. “Ija, wag ka ngang yumuko jan. haha” TS! Loko tong si manang, ayaw niya kong payukuen para ano? para tawanan.
NICE!
“Manang, grabe ka naman pinagtatawanan niyo ko.” opps! Sorry naman pagod lang kaya nasabi ang mga bagay na hindi dapat sabihen. (Chande topic Mode) “A, eh! Hehe. Manang ubas nga.” Nakakahiya naman o!
First time ata to a. Ang mahiya ako.
“Nako, ija. Kanina ka pa pabalik-balik dito bakit hindi mo pa binili yunf ubas kanina? May nakabili na e.” ano ba yan malas.
“wala na po bang pwedeng mabilan ng ubas?”
“Wala na e.”
“Ang swerte ko naman ngayon. Noh manang.” Isang malaking buntong hininga na lang ang aking nagawa.
***
“Nay! Nandito n apo ako.”
“Oh anak, bat ganyan itshura mo? Asan nga pala yung ubas naming ng kapatid mo?” O.O anakng! Bakit kung kalian wala tsaka niya hinahanap-hanap.
“AY! OO nga pala. Sorry nakalimutan ko.”
“P.J naman bakit mo kinalimutan?” grabe lang a.
“may load ka?” ts! Makatitig naman tong INA ko. lakas makakonsensya
“wala.” text ko sana si AMA para sya na ang bumili ng ubas. wala rin kasi akong load e.
“Oi! San ka pupunta?”
“Maghahanap lang ako ng ubas.”
Ngayon Paula Jane S. Zarte! San ka mgahahanap ng ubas.
“ARGH! ASAN NA MGA SWERTE KO. MAGSILAPIT KAYO.” Muntanga na talaga ko dito. Pasigaw-sigaw pa ang trip ko. bakit ba! Stress na ko mga dre.
“sapalagay mo lalapit ang swerte mo kung ganyan ang pagtawag mo sa kanila?” O.O F*ck may tao?!
*Lingon-lingon*
*Lingon-lingon*
*Lingon-lingon*
*Lingon-lingon*
*Lingon-lingon*
“TS! Di ka lang pala basta maingay bulag ka pa.” hay nako. Swerte ang hininingi ko hindi taong dadag-dag sa inis ko. Tsaka DUH. Nasa likod kaya siya.
“sorry naman diba, badtr~”
O.O
May goodness “anong pangalan mo?” ay naBOBO na! argh.
*SMIRKS* “Alam kong gwapo ako, pero sana naman hindi mo pinahalata na hinahangaan muna ko sa una pa lang nating pagki-kita.”*smirks*
Napataas naman ng todo ang kilay ko dun. Feeling naman neto. Pero mukhang kaibigan ko parin ang swerte a.
Lilinawin ko lang a! kaya ako nagulat ng wagas ay dahil may hawak siyang ubas. O, diba kung sinuswerte ka nga naman.
“Hey! Miss naghahanap ng swerte?!”sabay wagayway ng palad niya sa pagmumukha ko.
"TS!”
“Sorry miss, pero hindi eepekto sa akin yang pag-tataray mo.” ABA’T! hmp. Pero dahil kailangan ko tong gunggong na to. Hahabaan ko ang aking pasensya.
“A! pasensya natatarayan ka ba sa akin, hehe” punyeta, bakit hindi mawala sa mukha niya yung ngiting pang-aso. NAKAKA-INIS.
“hindi ko nam~” bastos lang hindi pa nga tapos mag salita e.
“So? Alam mong hindi tatalab sakin yung pagtataray mo, kaya ang mabait naman na pakikitungong ipapakita mo sa akin?”ABA’T sira na pala talaga utak neto e. Isa na lang mapip~
“Pero sorry miss a. ayaw ko lang ng may umaasa. Kaya ngayon palang wag mo na kong mahalin.” Wala na talagang pag-asa tong isang to.
Napikon na talaga ko. Wag ko daw syang mahalin? Sarili ko medyo pariwara pa e. Tapos! Tapos! ABNORMAL na talaga.
Dahil mukang hindi to madadaan sa santong dasalan. No choice na talaga mga kaibigan. At ito na lang ang naiisip kong matinong paraan. PAKSHIFT!
Paula Jane Sorowa Zarte!
Go! Fight! Go!
Kaya mo yan!
“Ano hindi ka pa-iiyak? Hindi nga kita ty~” O.O yan lang naman ang reaksyon nung gunggong nung iniwan ko siya.
HAHAHAHAXD
I WON. Galing ko tal~
“HOY! IKAW NA BABAE KA! GANGSTER KA BA?! Aiurhtaknauyhtvlknar8i”
Daming boka ni kuya. Di ko tuloy natapos yung spiel ko.
I WON. Galing ko talaga.
“Teka nga? GANGSTER ako?” sira ulong bata. Gangster ganitong itshura?
“Kung hindi substitute sa AMA, napagkamalang Gangster ng iba.”
HAY NOKO! Sana naman worth it ito pang-iistapa ko ng UBAS.
OO! Hinablot ko lang naman sa kanya. Matinong paraaan yun no. Siya kasi e. Masyadong malawak ang imahinasyon.
Di naman siguro sasakit ang tyan ng ermat ko dahil dito diba? Kasi ang bait ko kaya sa kanya. Siya lang tong assuming.
AMOY ULAM NA BA KAYO?! HAHAHAHA
BINABASA MO ANG
When They Notice Her
Hài hướcMas pahihirapan mo lang ang sarili mo kung laging kang didipende sa ibang tao. Kaya siguraduhin mong pag lumayo sila sayo, kaya mo na ang sarili mo. Natatakot ka sa pwedeng kahinatnan, kaya hindi mo masabi-sabi ang katotohanan. La...
