Part 16
ဖြိုးယံဆိုင်မှာထိုင်စောင့်နေတုန်း
လူတစ်ယောက်သူရှေ့မှာပေါ်လာသည်။
ထိုလူအရပ်က ၆ပေနီးပါးရှီတယ်
အသားလတ်လတ် မျက်ခုံးကောင်းကောင်း
အပေါ် Shirtအဖြူ အောက်ကဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့
တကယ့်ကိုခန့်ညားတဲ့ Gentle man ပုံစံပဲဖြစ်သည်။
" အစ်ကိုထိုင်မယ်နော် "
ကျွန်တော်ထိုလူပုံစံကို အကဲခတ်နေတုန်း
သူကတောင်းဆိုလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
" ကျွန်တော်ကလူတစ်ယောက်နဲ့ချိန်းထားတာ "
" ကောင်လေးဆီနေတိုင်းနေ့ပန်းအိုးပို့နေတဲ့
လူတစ်ယောက်ကို စောင့်နေတာမှတ်လား "
နေသစ်ပန်းအိုးပေးတာကို
ထိုလူကဘယ်လိုသိတာပါလဲ မဟုတ်မှလွဲရော
ထိုလူက
" အစ်ကိုနာမည် ညီစေမင်းပါ စင်္ကာပူမှာ
ခန့်ပိုင်နဲ့တစ်အိမ်တည်းနေခဲ့တဲ့သူပါ "
" ဗျာ! "
အံသြသွားတဲ့ကောင်လေးကိုကြည့်ပြီး
ညီစေမင်းပြုံးလိုက်သည်။
" အစ်ကိုထိုင်မယ်နော် "
" ဟုတ်ကဲ့ "
" ပထမဆုံးအစ်ကိုတောင်းပန်ချင်တာက ခန့်ပိုင်ဆုံးတဲ့အချိန်မှာ အစ်ကိုသူ့နားမှာမရှီပဲ အင်္ဂလန်ရောက်နေခဲ့တယ်။ အစ်ကိုတစ်လတည်းပဲသွားတာပါ အဲ့တစ်လအတွင်း ဒီလောက်ထိဖြစ်သွားလိမ့်မယ်လို့
အစ်ကိုမထင်ခဲ့ဘူး ပိုပြီးဆိုးတာက
သေမိန့်ကျထားတဲ့သူက ကားမှောက်ပြီး
သေသွားမယ်လို့ အစ်ကိုမထင်ခဲ့ဘူး "
ထိုလူစကားကြောင့် ဖြိုးယံ
အံသြတုန့်လှုပ်သွားသည်။
" ဗျာ!..သေမိန့်ကျထားတဲ့သူ
အစ်ကိုဘာဆိုလိုတာလဲ "
ညီစေမင်းစကားကြောင့် ဖြိုးယံ သိချင်စိတ်တွေ
ပြင်းလာသည်။
" ခန့်ပိုင်က စင်္ကာပူမှာခဏခဏနေမကောင်းဖြစ်တယ် အဆိုးဆုံးကတော့ ခေါင်းကိုက်ဝေဒနာကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်ခံစားခဲ့ရတယ်။ သေချာစစ်ကြည့်တော့ ခန့်ပိုင်မှာ ဦးဏှောက်အကျိတ်ကင်ဆာဖြစ်နေတာကို သိခဲ့ရတယ် "
" မဟုတ်ဘူး..အစ်ကိုလိမ်တာ "
အစ်ကိုမှာရောဂါရှီတယ်တဲ့ ထိုလူပြောတဲ့
စကားတွေက ကျွန်တော်တစ်ခါမှ မကြားဖူး
မသိဖူးတာတွေဖြစ်သည်။
