Evet haklıydı küf kokuyordum çünkü benim evimin duvarları hep küflenirdi.
Benim evimin duvarlarını küfün siyah ve mavi lekesi süslüyordu.Duvarı sildiğimde küfler gidiyordu ama gerisinde hiç hoş görünmeyen lekeler bırakıyordu.
Ben aralık ayında bunlar gibi evimde askılı tişörtle gezip gece parfüm kokan yatağa girmiyordum.Palto battaniye ne varsa üzerime geçirip geceleride küf kokan yatağıma giriyordum.
Koktuğumu ilk defa biri yüzüme vurdu.Çenem titriyordu,titrememesi için çenemi sıkıyordum ama sanki ben sıktıkça dahada titriyordu.
Böyle bir şey söylenirmiydiki?söylenmezdi tabii.O en iyi okullarda okumuş,üniversite mezunu olmuş birisi bunları zaten bilmesi gerekmezmiydi?
Kokuyorsam Güneş ve babaannede his etmiştir bunu ama bunu bana his ettirmemiştiler.Nehir teyze durumumu anlattıysa acımıslardı bana demek ki.
O an,tek bir o an,hayatımda ilk defa birinin bana acımasını istedim.Keşke Edhemde bana acısaydıda bu kadar insanın önünde koktuğumu ima etmeseydi hemde daha bugün tanıdığım insanların önünde.
Birde Selvi vardı,yaşlarımız yakın olduğundandır belki en çok ondan utandım.Utançtan gözümü kaldırıp ona bakmadım bile o yüzden bana acıdımı,Edhemin bana karşı tavrına mutlumu olmuştu bilemedim.
Gözlerimi sehpaya dikmiş öylece duruyordum.
Memur hanım defteri ilk önce Edhemin önüne kibarca itip imzalaması gereken yeri gösterdi.
Edhem defteri önüne sert bir şekilde çekip aceleyle imzayı atıp kalemi defterin ortasına fırlatıp ayağa kalktı.
"Bu gece beni beklemeyin" sert ses tonuyla söylemişti.Selvinin belinden tutup kapıya doğru yürümeğe başladılar.
Memur hanım benim imzalayacağım yeride gösterip geri çekildiğinde kalemi alıp imzaladım.Kalemi sakince defterin içine koyup geri çekildim.Kafamı yerden kaldıramıyordum,kimsenin yüzüne bakmak istemiyordum.
"Babaanne ben odama çıka bilirmiyim?"öyle kısık sesle söylemiştimki kendim bile zor duymuştum kendi sesimi.
"Tabi git dinlen yol yorgunusun"yüzünü görmüyordum ama sesinden şefkati çok iyi his ediyordum.
"İyi geceler" deyip kazağımın kolunu çekiştirerek yukarı kata odama çıktım.
Arkamı salondakilere döndüğümde artık kendimi sıkmağı bıraktım.Göz yaşlarım artık akmak için benden izin beklemiyordular.
Daha çantamdan çıkartmağa fırsat bulamadığım diğer kotum ve kazağımı çıkartıp banyoya girdim.Elime ne geçtiyse artık şampuan,vücut losyonları,el sabunu hepsiyle kıyafetlerimi yıkadım sabaha kadar kuruması içinde kaloriferin üstüne attım.
*******
Ertesi sabahı!
Güneş kahvaltıdan önce babaannesi ile konuşmak için odasına gidip kapıyı tıklattı ama içerden cevap gelmeyince genç kız kapıyı hafif aralayıp kafasını içeri uzattı.Babaannesi tavandan yere kadar uzanan cam pencerenin önünde,sallanan koltukta oturup dalgın dalgın yağan karı izliyordu.
"Babaanne?"
Feride daldığı düşüncelerden Güneşin sesiyle sıyrıldı.
"Gel canım"
Güneş yanda olan diğer sallanan koltuğa oturdu.
"Ne düşünüyorsun?dalıp gitmişsin kapıyı tıklattım duymadın"
